พิมพ์หน้านี้ - หยาดเมตตา

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนห่วงใย+กลอนปลอบใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: อ่านกลอน ที่ 18 กรกฎาคม 2014, 02:45:PM



หัวข้อ: หยาดเมตตา
เริ่มหัวข้อโดย: อ่านกลอน ที่ 18 กรกฎาคม 2014, 02:45:PM
(http://www.uppic.org/image-D6CB_53C8D028.gif) (http://www.uppic.org/share-D6CB_53C8D028.html)


ดวงฤทัยไร้ไออุ่นมาหุ้มห่อ

กายเลยท้อสะท้านไหวในความหนาว

เย็นยะเยือกจับจิตปวดรวดร้าว

มีแต่หนาวและเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย

รอความหวังดั่งแสงสุรีย์ส่อง

เป็นประทีปเรืองรองสว่างฉาย

ให้ไออุ่นไล่หนาวช่วยผ่อนคลาย

เหมือนใกล้ตายแล้วกลับฟื้นตื่นขึ้นมา

หยาดเมตตาเหมือนน้ำทิพย์อันพิศุทธิ์

บริสุทธิ์ดุจน้ำค้างกลางเวหา

เมื่อน้ำทิพย์ชะโลมหยาดหยดมา

ช่วยนำพาผู้ตกทุกข์พบสุขเอย.



(http://www.uppic.org/image-89BB_53C8D063.gif) (http://www.uppic.org/share-89BB_53C8D063.html)


หัวข้อ: Re: หยาดเมตตา
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 18 กรกฎาคม 2014, 04:43:PM
emo_116 emo_126
หยาดเมตตา พาใจ ให้เป็นสุข
ลืมความทุกข์ ทนท้อ ขอเอื้อนเอ่ย
เปี่ยมคุณธรรม ล้ำเหลือ เชื่อไหมเอย
ผุดผาดเผย ผ่องแผ้ว แวววจี

เย็นชุ่มฉ่ำ ด่ำดื่ม ปลื้มจริงหนอ
แม้มากมาย การรอ ไม่ขอหนี
อุ่นโอบอ้อม อวลอล ท้นทวี
อุ่นกายใจ เหลือที่ เมื่อมีเธอ
พันทอง
 emo_116 emo_126