|
หัวข้อ: เธอเปลี่ยนไป เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 23 มิถุนายน 2014, 10:03:PM [/font][/size][/color]๐๐ เธอเปลี่ยนไป ๐๐
วันเธอไปรักเขาเศร้าที่สุด ยากจะหยุดโลกนี้ไว้ที่ไหน วันที่รู้และเห็นความเป็นไป คือวันไฟรักดับลงกับตา หากวันนี้มีเราเหมือนเก่าก่อน จะออดอ้อนเอ่ยเล่ห์เสน่หา จูบประทับรับขวัญเฝ้าสัญญา รอจนกว่าสมสุขทุกขั้นตอน เธอจะเตือนสำนึกว่าดึกแล้ว ดาวอย่าแกร่วเกินนักจงพักผ่อน แล้วปลอบดวงใจให้หายร้าวรอน เกริ่นกล่าวกลอนดุจสะพานให้ผ่านเดิน แล้วเป็นสายน้ำเย็นกระเซ็นใส ชโลมไล้ฤดีไม่มีเขิน คงจะมอบสุขให้ได้เพลิดเพลิน ก่อนจะเมินหน้าไปไม่ดูแล ฟังร้องเพลงครั้งหนึ่งซึ้งร้อยครั้ง คิดเมื่อครั้งเคยจ้องมองดวงแข กุมมือนุขสุดนุ่มดังหุ้มแพร เธองอแงยิ่งหลงนงพะงา ทุกบทกลอนก่อนนี้ที่เคยชอบ จะขอมอบแม้ครั้งนี้ไม่มีค่า เพื่อให้เป็นของขวัญวันวิวาห์ สุดไขว่คว้ากลับคืนมาชื่นเชย ดาวยังคงลอยดวงบนห้วงฟ้า ใครจะมาลบเหงาเล่าดาวเอ๋ย ขาดคนมาอาทรเหมือนก่อนเคย วันล่วงเลยวนเวียนเธอเปลี่ยนไป ดาว อาชาไนย แห่งเสี้ยวอารมณ์กลอน[color=darkslateblue][/font][/size][/color] หัวข้อ: Re: เธอเปลี่ยนไป เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 24 มิถุนายน 2014, 05:57:AM (https://lh4.googleusercontent.com/-q8k3ERQDVek/UEc79dl3VLI/AAAAAAAAlVY/GTXsfW1R3Qo/w800-h800/386359_325713330858075_101300865_n.jpg) ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ ...มาคอยเธอที่เก่า อยากเล่าว่า รอหลายครา เจอแล้ว แห้วหัวใหญ่ อุตส่าห์ มาเฝ้าคอย จนน้อยใจ เธอคงไขว้เขวแน่ แต่ฉันรอ... emo_27 ...อ่านกลอนเก่า คำรัก วรรคต่างปลอบ หลงชื่นชอบ ซาบซึ้ง คะนึงต่อ มาคอยเธอ เจอแห้ว แล้วไม่พอ ยังตามง้อ ตามบ่น ทนคร่ำครวญ... emo_52 ...เธอเปลี่ยนไป ผิดกัน กับวันก่อน รักยอกย้อน สลับ วันกลับหวน ทรวงฉันทุกข์ หนักหนา ครารัญจวน ยามนั่งกวน แห้วกิน ถวิลเธอ... emo_30 รัตนาวดี emo_111 emo_60 หัวข้อ: Re: เธอเปลี่ยนไป เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 24 มิถุนายน 2014, 01:31:PM (http://image.ohozaa.com/i/16d/vNg9k.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/78X) รอคอยมา นานเนิ่น เกินตัดพ้อ สงสารหนอ ดวงใจ ให้คอยเก้อ สองขวบปี ที่เฝ้า รอคอยเธอ ดึกดื่นเผลอ มาออน ออดอ้อนกัน แม้เวลา ต่างถิ่น มิสิ้นหวัง ด้วยพลัง แห่งรัก สมัครมั่น เอื้ออาทร วอนเว้า เข้าผูกพัน ทุกคืนวัน ฝันหวาน ผ่านดาวเดือน กาลเวลา พาให้ ใจแช่มชื่น หล่อเลี้ยงยื่น น้ำคำ ดื่มด่ำเหมือน อ้อยตาลใด ในหล้า มาแย้มเยือน ยังไม่เลือน ลบร้าง ทางรักเรา หวังชิดเชย อกอุ่น หนุนนอนตัก ทุกถ้อยถัก รักเปี่ยม ใครเทียมเท่า ความเมตตา ผ่านพจน์ รสบางเบา นุ่มนวลเนา แนบจิต สนิทใจ จึงได้รู้ ว่ารัก ปักดวงจิต จึงได้คิด แคร์กัน มิหวั่นไหว จึงรู้ว่า มีค่ายิ่ง กว่าสิ่งใด จึงซึ้งใจ เสมอ ยามเจอกัน พันทอง ๒๔/๖/๕๗ (http://image.ohozaa.com/i/16d/vNg9k.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/78X) หัวข้อ: Re: เธอเปลี่ยนไป เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 24 มิถุนายน 2014, 02:50:PM emo_68 emo_87 emo_68 เมื่อสามสิบปีก่อนยังอ่อนหัด วิ่งสู้ฟัดพงไพรมิไหวหวั่น เงินทองมีเท่าไหร่ส่งให้พลัน ดั่งปลามันทอดกรอบเธอชอบใจ emo_56 ดั่งสุนัขล่าเนื้อเมื่อยังเก่ง เขาก็เปล่งยินดีที่ทำได้ พอแก่ตัวฟันหักชะงักไป สิ้นเยื่อใยไร้ค่าไม่น่ามอง emo_06 อยากจะเปลี่ยน,เปลี่ยนไปไม่เคยว่า ขอเพียงอย่าหน่วงเหนี่ยวเข้าเกี่ยวข้อง จะหนีสุดขอบฟ้า..รึกล้าลอง? emo_120 สาวน้อยเลี่ยมฟันทอง..รอจองคิว emo_20 ไพร พนาวัลย์ emo_86 หัวข้อ: Re: เธอเปลี่ยนไป เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 24 มิถุนายน 2014, 03:36:PM emo_116 emo_126 สามสิบปี คืนหลัง ยังหวนนึก ไม่รู้สึก รู้สา อุราฉิว เป็นเด็กน้อย วิ่งไล่ ไก่ตัวปลิว ถึงยามหิว มีกิน ถวิลใด พ่อแม่หา มาป้อน คอยอ้อนออด มิเคยทอด ทิ้งหนอ ต่อเติมได้ เหลือบยุงริ้น บินผ่าน ท่านตบไป จึงเติบใหญ่ เช่นนี้ ทุกวี่วัน เมื่อได้พบ ประสบกัน จึงหวั่นจิต ใคร่ครวญคิด ฤทธิ์รัก สลักมั่น เกี่ยวก้อยกร ร้อนหนาว ร้าวจาบัลย์ ก็ไม่หวั่น อันใด เมื่อใจรัก พันทอง ๒๔/๖/๕๗ emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: เธอเปลี่ยนไป เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 24 มิถุนายน 2014, 09:06:PM สามสิบปีหนหลังยังแก้ผ้า เดี๋ยวก็มาดูดนมแม่แลนอนตัก พอเป็นสาวขาวผ่องต้องใจนัก โตขึ้นจักจำได้หรือไม่นะ ดาว อาชาไนย หัวข้อ: Re: เธอเปลี่ยนไป เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 24 มิถุนายน 2014, 09:23:PM อยากจะเปลี่ยน,เปลี่ยนไปไม่เคยว่า ขอเพียงอย่าหน่วงเหนี่ยวเข้าเกี่ยวข้อง จะหนีสุดขอบฟ้า..รึกล้าลอง? โกรธว๊อย สาวน้อยเลี่ยมฟันทอง..รอจองคิว ยิ้มแฉ่งฟันหลอ ไพร พนาวัลย์ จะเข้าแถวเท่าไรก็ไม่รู้ ต้องรออยู่เพราะมาเวลาหิว อิ่มแล้วค่อยยังชั่วเดินตัวปลิว อย่าต้องหิ้วท้องฟันหักหวั่นไย ดาว อาาไทย หัวข้อ: Re: เธอเปลี่ยนไป เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 24 มิถุนายน 2014, 09:42:PM ...มาคอยเธอที่เก่า อยากเล่าว่า
รอหลายครา เจอแล้ว แห้วหัวใหญ่ อุตส่าห์ มาเฝ้าคอย จนน้อยใจ เธอคงไขว้เขวแน่ แต่ฉันรอ... รัตนาวดี เรื่องจะคอยกินแห้วอย่างแน่วแน่ ต้องคอยแช่ถึงเช้าหรือเปล่าหนอ ตื่นก็รีบล้างหน้าไก่มาคลอ เสียงขันจ้อเอ้กอิเอ้กวิเวกดัง ดาว อาชาไนย |