|
หัวข้อ: กลบทบวรโตฎก เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 22 มิถุนายน 2014, 06:22:PM (http://upic.me/i/ld/167665.jpg) (http://upic.me/show/50118516) ๐๐ ชื่นไพร.. ใจตื่น.. ๐๐ (กลบทบวรโตฎก) ********* ๐ ปถพิน.. ถิ่นไพรในบ้านเกิด พิศเพริศ.. พฤกษ์สล้างพร่างไศล รุจิเรข.. เมฆระยับประทับใจ ณ ไผท.. สรรพ์สมรมณีย์ ๐ พนชัฏ.. สงัดเสียงเพียงเสี้ยวหนึ่ง วนตรึง.. ภาพฝัน.. พลันสุขี นิลุบล.. รับอรุณกรุ่นพงพี สกุณี.. ปีกขยับรับตะวัน ๐ จรดล.. ถึงธารสนานสนุก อภิสุข.. ชี้ชมภิรมย์สันต์ นยน์จ้อง.. ปูปลาสารพัน หฤหรรษ์.. เพียงเห็นชุ่มเย็นใจ ๐ ประลุเขต.. โขดเขินเนินเขาเขียว กรเหนี่ยว.. เกาะกอดกิ่งทอดไหว รวิฉาย.. พรายแสงแยงต้นใบ ขณะไต่.. งามเมลืองดั่งเมืองแมน ๐ ศิขริน.. สินทร์ทรัพย์ประดับหล้า อุปมา.. เพชรหรูชูเรือนแหวน อุทยาน.. พนานต์ไพรในดงแดน กวะแทน.. เจิดจรัส..พัสตราภรณ์.. ********* พี.พูนสุข ๒๒ มิถุนายน ๒๕๕๗ ** จากกระทู้ "ชื่นไพร" ของ อิงดาว พราวฟ้า ** หัวข้อ: Re: ๐๐ ชื่นไพร.. ใจตื่น.. ๐๐ : กลบทบวรโตฎก เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 22 มิถุนายน 2014, 08:54:PM ระดะตาพาเพลินจำเริญขวัญ
ขณะวันว่างงานกว่าวันก่อน รติตื่นชื่นชมพนา,ดอน ผลิละอ่อนเขียว-เข้ม เต็ม ขาบ ทอง พิเคราะห์ถ้วนล้วนสีสะอางสร้าง อุระตื่นชื่นปางคราวจดจ้อง- ระวิ-ภาพ ผิวน้ำเมื่อยามมอง รติต้องเต็มตื่นชื่นพงไพร ก็กระหวัดใจหนึ่งคะนึงหวน อุระครวญทวนความเท่าจำได้ ลุสมัยไม่นานเกินกว่าวัย มน-ใจ ,โสมมนัสคราวเที่ยวพง ลองหัดแต่งดูค่ะ ผิดพลาดประการใด แนะนำด้วยนะคะ emo_126 หัวข้อ: Re: ๐๐ ชื่นไพร.. ใจตื่น.. ๐๐ : กลบทบวรโตฎก เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 24 มิถุนายน 2014, 05:44:PM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/711/35711/images/uss/dew1.jpg) "หยาดน้ำค้าง" ผลิตระการกลีบช่อล้อภมร มะลิซ้อนแทรกข้าง..มหาหงส์ ตรุมากหลากพรรณเรียงบรรจง และประยงค์รายล้อมหอมจางจาง ณ อรุณรุ่งเยือนเคลื่อนวันใหม่ ศิวิไลซ์รังรองท้องฟ้าสาง ปะละอองไอหมอกม่านบางบาง ขณะนั้น..น้ำค้างต่างเกาะเกย จะละลายหายไปอีกไม่ช้า เฉพาะเช้าชื่นตาหาคำเอ่ย เพราะประกายเกล็ดงามยามเปรียบเปรย รพิชมชิดเชย..เลยละลาย มะลิซ้อนชื่นฉ่ำหยาดน้ำค้าง สละร่างจางพลันครั้นคราสาย อวสานผ่านถึงจึงเคลื่อนกาย และกระจายจากลา..บุปผางาม ---สะเลเต--- (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_065.gif) (http://www.klonthaiclub.com) emo_126 หัวข้อ: Re: ๐๐ ชื่นไพร.. ใจตื่น.. ๐๐ : กลบทบวรโตฎก เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 24 มิถุนายน 2014, 11:53:PM - กลบท บวรโตฎก - -๐ ผูกพัน ๐- ๑. สุริยากล้ากราดเมื่อสาดแสง ขณะแสร้งอ้อยอิ่งยิ่งไหวหวาม ประเหลาะล้อโลมพฤกษ์ให้ตรึกตาม พิเคราะห์ความหมายในพงไพรวัน ๒. ผลิผกามาลีคลายคลี่แย้ม รวิแต้มเติมต่อพอสุขสันต์ ระยะหนึ่งพึงพบประสบกัน และวินาทีนั้น ก็ตราตรึง ๓. อุระวาบหวั่นไหวให้รู้สึก ประจุลึกเริงจิตคลอคิดถึง เพราะฤทัยผูกพันมั่นคำนึง ฤดิซึ่งเกี่ยวคล้องสองหัวใจ ๔. ขณะแสงสูรย์คล้อยจะลอยลับ ปฏิญาณย้อนกลับคืนมาใหม่ จะละจากบุปผายิ่งอาลัย นะ จะให้สัญญา.. ว่ากลับคืน ๚ะ๛ : emo_126 - Black Sword - (มยุรธุชบูรพา) หัวข้อ: Re: ๐๐ ชื่นไพร.. ใจตื่น.. ๐๐ : กลบทบวรโตฎก เริ่มหัวข้อโดย: พี.พูนสุข ที่ 01 กรกฎาคม 2014, 01:25:PM (http://upic.me/i/s6/353709.jpg) (http://upic.me/show/51703183) ๐๐ อภิรมย์..ชมไพร ๐๐ (กลบทบวรโตฎก) ********* ๐ มยุรารำแพนรับ.. ระยับสี มลุลีเลื้อยถกแย้มดกดื่น มะลิวัลย์พันละเมียดยอดเหยียดยืน มธุชื่นฉ่ำละไม.. ผึ้งไต่ตอม.. ๐ สุริยนพ้นพงพี.. ราตรีอ้อน ศศิธร.. คลาเคลื่อน.. ลอยเลื่อนกล่อม สิขเรศ.. ตระหง่านเงียบ.. เปรียบพะยอม สิริพร้อม.. งดงามทุกยามยล ๐ เสนาะเพลงรัตติกาล.. กังวานแผ่ว.. สติแน่ว ! กลายกลับจิตสับสน อุระฝืน.. ตื่นไพรใจกังวล.. ตะละคน.. ถอยประชิดสะกิดกัน ๐ พจะก้องของไก๊ด์ โอ้..ใจชื้น.. สุขรื่น.. กลับหวนต่างสรวลสัน สุริยงคงพนา.. ตื่นตาพลัน ศศินั้น.. เชียบ, สงบ.. กระทบใจ ๐ อภิรมย์.. รุกขชาติ.. ตามปรารถนา หทยาเปรมปรีดิ์.. สุนทรีย์ไฉน อนุรักษ์พนาสินธุ์ทั่วถิ่นไทย มหภัย.. เกรี้ยวกราด, ปลาตพ้น ! emo_126 พี.พูนสุข ๑ กรกฎาคม ๒๕๕๗ หัวข้อ: Re: ๐๐ ชื่นไพร.. ใจตื่น.. ๐๐ : กลบทบวรโตฎก เริ่มหัวข้อโดย: @free ที่ 07 กรกฎาคม 2014, 01:58:AM ปิตุคามนามเขตประเทศทอง
วนก้องส่ำเสียงเจรียงสลอน รวิฉายพรายงามอร่ามอัมพร รติกรผ่องผุดวิมุตใจ ขณะจิตปลิดปลงณ.พงสงบ ภวภพธรรมบทผลิสดใส รุจิส่งพงพีสิคลี่่ใบ ผิวใครปัจเจกอุเบกจินต์ ... ผมขออภัย ผมเลียนข้อความของ คุณพี.พูนสุขครับ ผมเขียนกลอนเกี่ยวกับธรรมชาติไม่เป็นแม้แต่น้อยครับ แต่ผมชอบฉันทลักษณ์นี้ เลยหัดเขียนครับ หวังแค่ว่าจะได้จดจำเป็นแบบอย่าง ไม่ได้คิดว่าจะให้ได้ความหมายใดๆครับ ขอบคุณอาจารย์ พี.พูนสุขครับที่ได้นำมาเสนอ หัวข้อ: Re: ๐๐ ชื่นไพร.. ใจตื่น.. ๐๐ : กลบทบวรโตฎก เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 07 กรกฎาคม 2014, 08:41:PM emo_116 emo_126 รวิวรรณ ผันผาย ที่ชายป่า สกุณา รำร่าย ระบายสินธุ์ วนคลี่ กำจร อาวรณ์จินต์ พนาสิน สิ้นวิหค สะทกร้าว คชสาร หาญกล้า เมื่อป่าแล้ง ธราแห้ง เหือดหาย กลายเป็นข่าว ธุระใด ใครนั่น หวั่นยึดยาว มะลิขาว ขาดลู่ สู่สายชล พันทอง อยากลองเหมือนกันจ้า emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ๐๐ ชื่นไพร.. ใจตื่น.. ๐๐ : กลบทบวรโตฎก เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 08 กรกฎาคม 2014, 08:43:AM ประลุยามสายัณห์ตะวันลับ
รวิทองทาบทับจับเวหน สกุณีประสานพร้อง...ร้องอึงอล นิลุบลซ่อนซบ...หลบเรณู ศศิธรรำบาย...ประกายแย้ม นิรมิตนภแจ่ม...แอร่มหรู ขณะชายช้ำ,พิศ...พินิจดู มละจิตหดหู่...ได้ครู่ยาม และมินานหมู่ดาว...ก็พราวพริบ วะวะวิบเคียงโสมโคมอร่าม ฤ ผกายเชื่อมั่นว่าจันทร์งาม จะมิหยามดาวน้อย...ด้อยแสงนวล อะอะอ้าว!..คืนคราบสภาพช้ำ มนเริ่มวนซ้ำ...กลับกำสรวล ก็สถิตย์องค์เอ้...เหว่รำจวน อุระครวญถวิลคู่...มาดูฟ้า ศรีเปรื่อง ๘ ก.ค. ๒๕๕๗ |