|
หัวข้อ: ...หมดบุญ...หมดกรรม... เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 13 มิถุนายน 2014, 09:10:PM emo_111 emo_111 emo_111 พบคนดีมีศีลธรรมประจำจิต เป็นมิ่งมิตรเคียงใจมิไหวหวั่น ต่างเกื้อกูลหนุนนำผูกสัมพันธ์ กุมมือกันควงคู่อย่างรู้ใจ emo_56 แล้ววันชืดจืดจางถึงทางแยก ความเห็นแปลกแตกต่างสุดพรางได้ กลายเป็นคู่กัดกันอย่างทันใด จึ่งทางใครทางมันวัน “หมดบุญ” emo_52 เมื่อแรกรักสมัครมั่นสัมพันธ์รื่น ต่างหยิบยื่นพลังใจใฝ่เกื้อหนุน พอนานไปไร้ค่าสิ้นการุณ ดั่งหมดทุนที่ทำร่วมกันมา emo_119 พยายามอย่างไรไปไม่รอด ถึงคราจอดไม่แจวเสียแล้วหนา ความรักถึงทางตันวันโรยรา สุดปัญญาจารจรด จึง“หมดกรรม” emo_05 ดั่งตัวฉันนั่นหนาถึงคราหมอง เฝ้าประคองนาวาถึงคราคว่ำ ต้องสู้ทนสุดฝืนไม่คืนคำ ถูกกระหน่ำวุ่นวายตายทั้งเป็น emo_44 คนเคยรักภักดีหลายปีผ่าน กรรมบันดาลสานเกี่ยวอย่างเคี่ยวเข็ญ กลับมาเกลียดเหยียดหยันเช้ายันเย็น ต้องลำเค็ญทนอยู่อย่าง “คู่เวร” emo_120 ไพร พนาวัลย์ emo_115 หัวข้อ: Re: ...หมดบุญ...หมดกรรม... เริ่มหัวข้อโดย: สีเมจิก ที่ 14 มิถุนายน 2014, 12:10:AM (http://drama.tlcthai.com/wp-content/uploads/2013/03/1d-drama3-4313.jpg) รำลึกเอาเราเป็น "โกโบริ" คู่กรรมมิอาจฝืนขืนเคี่ยวเข็ญ ปล่อยกระทงผ่อนคลายสายน้ำเย็น มองเธอเป็นเช่นดัง "อังศุมาลิน" อาจพอคลายกังวลคนใกล้ตัว คลายปวดหัวตับไตไม่ถวิล คิดบ่อยบ่อยพอได้ใจเริ่มฟิน เรื่องร้ายสิ้นหันมามองหน้ากัน "สีเมจิก" ขอแจมด้วยครับคุณลุงไพร emo_126 หัวข้อ: Re: ...หมดบุญ...หมดกรรม... เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 14 มิถุนายน 2014, 11:27:AM emo_116 emo_126 ตอนเริ่มคบ พบกัน มันหวานจ๋อย แม้คำน้อย ไม่ว่า พาสุขสันต์ เรื่องขุ่นข้อง หมองใจ อภัยกัน เกี่ยวก้อยฉัน และเธอ เสมอมา วาดวิมาน ความฝัน อันเลิศหรู ได้เคียงคู่ แนบแน่น ดังแผ่นผา ด้วยแรงรัก มองข้าม ยามผิดตา เห็นคุณค่า ต่อกัน วันล่วงเลย รักสุกงอม พร้อมแต่ง แบ่งความหอม เที่ยวเก็บออม ยอมรับ ปรับใจเผย มิขุ่นข้อง ตรองตรึก สำนึกเอย ชื่นชิดเชย นานเนา เข้าหลายปี รักเริ่มกร่อย ถอยถด รสขมเฝื่อน พูดเชือดเฉือน จิตใจ ในทุกที่ กริยา มารยาท มาดผู้ดี ที่เคยมี หนีหาย คล้ายซาตาน เดินร่วมทาง เมื่อไหร่ ได้ทะเลาะ ดั่งผีเจาะ ปากบ่น ทนมองผ่าน อายเพื่อนพ้อง ญาติมิตร คิดรำคาญ ด่าประจาน เช้าเย็น ไม่เว้นวาย จำใจทน อยู่ไป ใช่ว่ารัก เวรกรรมชัก นำวาง ไม่จางหาย เลิกไม่ดี หนีไม่พ้น ทนอับอาย นอกจากตาย เท่านั้น ฉันหมดเวร พันทอง ๑๔/๖/๕๗ emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ...หมดบุญ...หมดกรรม... เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 14 มิถุนายน 2014, 12:03:PM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) มันลำบากยากเหลือเบื่อก็รู้ และจะอยู่ทำไมไม่หนีเผ่น ด่าแต่เช้าจรดค่ำทำพิเรน ไม้ประเคนหากเถียงให้เดี้ยงไป กุลสตรีอย่าง"ดิน"จินต์วาบหวาม ช่างหมดจดงดงามยามขานไข ถึงพ่อหม้ายลูกสี่มิเป็นไร สิบล้านหามาได้ให้อยู่เรือน "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ...หมดบุญ...หมดกรรม... เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 14 มิถุนายน 2014, 09:44:PM คนเคยรักภักดีหลายปีผ่าน กรรมบันดาลสานเกี่ยวอย่างเคี่ยวเข็ญ กลับมาเกลียดเหยียดหยันเช้ายันเย็น ต้องลำเค็ญทนอยู่อย่าง “คู่เวร” ไพร พนาวัลย์ ไร้เหตุผลคนดีที่จะตอบ แค่อยากบอกอีกรอบชอบตื่นเต้น การกระทำ ทำอยู่ดูพิเรน หากว่างเว้นวุ่นวาย ไม่สนุกเลย หากมองโลกแง่ดีสร้างสีสัน หากเกลียดกันฉันนี้อาจวางเฉย ใจรักเธอจึงอยากฝากคุ้นเคย สิ่งที่เอ่ยออกไปไม่เข้าตา ขอโทษเธอที่รัก(จัด)หนักไปนิด แค่ความคิดขาดสติ สร้างปัญหา เธอไม่ขำ งานเข้าขอจากลา ไปบวชชีดีกว่า หวังแก้กรรม... emo_02 ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: ...หมดบุญ...หมดกรรม... เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 15 มิถุนายน 2014, 08:23:AM บุญเคยทำกรรมจึงแต่ง..เพราะแรงรัก ด้วยใจภักดิ์หวังดูแล..แม่งามขำ บริการงานทุกอย่างต่างหนุนนำ ปู่..ยังจำคำรำพัน..ฉันรักเธอ งานไม่ทำรำแต่"ไพ่" ไม่รู้เรื่อง ใช้จ่ายเงินอย่างสิ้นเปลืองสม่ำเสมอ นั่งในบ่อนการพนันนานจนเบลอ เช้ายันค่ำหามิเจอน้องนงคราญ ข่าวคนดีมีสัมพันธ์ชั้นเชิงชู้ เริ่มรับรู้เป็นปัญหาน่าสงสาร คิดเช่นไรไยจึงทำเหมือนประจาน ปู่..รับรู้เรื่องมานานมิบอกใคร มีลูกน้อยเฝ้าคอยหามิมาห่วง น้ำตาร่วงมิหันหน้ามาแก้ไข คงหมดบุญหมดกรรมเคยทำไว้ น้องจึงได้..หนีหน้า..มาบวชชี ริน ดอนบูรพา ๑๕ มิ.ย.๕๗ emo_73 หัวข้อ: Re: ...หมดบุญ...หมดกรรม... เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 15 มิถุนายน 2014, 09:52:PM emo_79 emo_111 emo_79
|