|
หัวข้อ: กาพย์ยานี๑๑ รักมากไป เริ่มหัวข้อโดย: saknun ที่ 13 มิถุนายน 2014, 03:01:PM รักมากไปใจเศร้า เมืื่อสองเรารักสลาย รักแรกไม่วุ่นวาย พอบั้นปลายรักล่มจม ไม่เคยท้อกับรัก เพียงแค่พักความขื่นขม ปล่อยใจตามอารมณ์ มิต้องข่มความอาทร โลกนี้ยังดีอยู่ ถ้าเราสู้เอาไว้ก่อน ความรักไม่เดือดร้อน ไม่อาวรณ์แต่อย่างใด หัวใจมีสี่ห้อง แบ่งเป็นช่องมันยิ่งใหญ่ จะเจ็บช้ำมากไป แต่ห้องใจยังเท่าเดิม saknun หัวข้อ: Re: กาพย์ยานี๑๑ รักมากไป เริ่มหัวข้อโดย: สีเมจิก ที่ 14 มิถุนายน 2014, 11:11:AM (http://tech.mthai.com/wp-content/uploads/2013/08/Line.jpg) หัวใจมีสี่ห้อง หากบกพร่องต้องรีบเสริม หยิบแปรงสีทาเติม ห้องเดิมเดิมจะสวยงาม ทำเป็นโฮมสเตย์ แขวนผูกเปลห้องที่สาม ห้องหนึ่งเก็บไว้ยาม เผื่อคนงามเธอกลับมา "สีเมจิก" emo_126 หัวข้อ: Re: กาพย์ยานี๑๑ รักมากไป เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 14 มิถุนายน 2014, 01:13:PM emo_116 emo_126 หัวใจฉันไร้ห้อง ใครอยากจองจ้องแลหา รับรองว่าคุ้มค่า คุ้มราคาหนาพ่อคุณ เก็บกักรักทั้งหมด หนุ่มแก่สดรีบลดหุ่น เจ็ดสิบหยิบเจือจุน หากวัยรุ่นอย่าวุ่นวาย รอให้ไม้ใกล้ฝั่ง คอยระวังดังมาดหมาย ยาดมก้มตาลาย วิงเวียนง่ายใช้ติดตัว เดี๋ยวเกิดอาการวืด ลมหน้ามืดหืดหอบทั่ว หัวใจเต้นระรัว คิดถอนตัวอาจไม่ทัน พันทอง ๑๔/๖/๕๗ emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: กาพย์ยานี๑๑ รักมากไป เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 15 มิถุนายน 2014, 02:10:PM (https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/t1.0-9/10361310_1407589782863113_6306256169421946031_n.jpg) ทุกห้องของหัวใจ และตลอดไปให้คำมั่น แม้ปฎิทินเปลี่ยนวัน รักมีให้ไม่คลายคลอน ปุถุชนคนหนึ่ง ขาดหวานซึ้งคำออดอ้อน ไม่เจอเธอทุกข์ร้อน แปลกเหมือนกันเป็นอะไร เธอคงคิดตรงข้าม เกินรั้งห้ามความคิดได้ ฟันเฟืองเครื่องกลใจ ยากบังคับปรับหากัน ฟังเพียงเสียงหัวใจ รักต่อไป...สไตล์ฉัน แม้เป็นเช่นความฝัน บอกเธอก่อนไม่ถอนตัว ---- สะเลเต ---- หัวข้อ: Re: กาพย์ยานี๑๑ รักมากไป เริ่มหัวข้อโดย: วิกิจกุล ที่ 15 มิถุนายน 2014, 08:05:PM หอบรักนำมาฝาก ไม่ลำบากช่วยรับไว้ รักนี้มาจากใจ หอบมาไกลผูกสัมพันธ์ รักของคนธรรมดา เปี่ยมคุณค่ามาแบ่งปัน คงต้องมีสักวัน รับรักฉันเฝ้าถักทอ รักเธอมากกว่าใคร รักที่ไม่เรียกร้องขอ ยังคงเฝ้าคอยรอ เกินค่าพอได้รักเธอ ช.วิกิจกุล |