|
หัวข้อ: เวิ้งว้างกลางเวหาดีกว่าล้าคำลวง เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 07 มิถุนายน 2014, 09:03:AM (http://www.17upload.com/plugin_form.php?mod=view2&id=140210425910402.jpg) (http://www.17upload.com/index.php?mod=r-pic2&id=140210425910402.jpg) (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_087.gif) (http://www.klonthaiclub.com) ๐คืนคร่ำครวญรัญจวนล้วนหล่มร่าน สุขแล้วซ่านซึ้งแล้วไม่แคล้วสูญ หัวเราะแล้วกระแด่วดิ้นสิ้นสุขพูน รักจรูญเลศจริตฤทธิ์มารยา ๐ซึ้งสักครู่สักแป๊บแล้วแสบผิว ซาบสยิวแล้วสยองห้องตัณหา ซบตักแต่แล้วก็ต้องนองน้ำตา ยิ้มเปื้อนหน้าแล้วก็นิ่วคิ้วขึงคม ๐ฉลฉานฉาดบาดเบื้องกระเดื่องรัก สลดศักดิ์ทรวงซื่อยื้อแล้วขม เคลียคลอคล่องค่ำคืนความรื่นรมย์ กลับระทมแทบมิผลัดรัตติกาล ๐สรรพสิ่งสรรพแสร้งแถลงเลศ ท้ายเทวษโถมทวีนารีผลาญ จูบแล้วเจ็บจินต์กระเจิงจากเพลิงมาน ดีดดิ้นพล่านเพียงใดไร้การุณย์ ๐โอ้นี่หนอขอเป็นเช่นดาวหาง ที่มิว่างเลวงภักดิ์พร้องรักหนุน เหาะเลาะห้วงอวกาศไม่ขาดทุน เสนาะสุญญากาศเชียบช่วยเงียบตรมฯ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_087.gif) (http://www.klonthaiclub.com) หัวข้อ: Re: เวิ้งว้างกลางเวหาดีกว่าล้าคำลวง เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 07 มิถุนายน 2014, 09:52:AM emo_116 emo_126 สุขเสมอ เพ้อถึง คะนึงหา รู้มารยา แยบยล ยังทนข่ม รากหยั่งลึก ล้ำเกิน เพลินจนจม อุราขม เข่นเข็ด ดั่งเม็ดยอ หัวเราะแล้ว แห้วห่าง ช่างมันเถอะ ชลนัยน์ เปื้อนเปรอะ เลอะถึงศอ เนตรแดงก่ำ เกินกล่าว ร้าวให้พอ แม้นเติมต่อ ถ่อถัก รักมิคลาย ซึ้งกระสัน เสียวซ่าน ปานช้างเปลี่่ยว ชั่วประเดียว แดดิ้น สิ้นแหนงหน่าย ก็ยังดี กว่าขี้ม้า หน่วยกล้าตาย แต่ต้องหงาย หลังตึง ตะลึงงัน เพียงรสจูบ วูบหวิว สยิวเนื้อ แรกแปลกเหลือ เถือให้ ใจเริ่มสั่น ประทับรอย คล้อยเคลิ้ม ประเดิมกัน ต่อเติมฝัน หวานหยด รสจูบนี้ พันทอง ๗/๖/๕๗ emo_116 emo_126 |