|
หัวข้อ: ปทุมวัฏ เริ่มหัวข้อโดย: พิมพ์วาส ที่ 01 มิถุนายน 2014, 10:33:AM (http://4.bp.blogspot.com/_mR4eZ6Kvu0I/Rsh1DtT3-rI/AAAAAAAACaY/FRQLU5-cUSc/s400/DWARF+LOTUS+18AUG07+A+X.jpg)
ภาพจากเครือข่ายไร้พรมแดน ภู่ภมรชวนชื่นบัวบาน งามกลีบตระการ กลางบึงสีหวานจับใจ งามซึ้งแสนตรึงฤทัย ยามพิศใกล้ไกล ประทับประทีปแห่งชีวิน ยามเช้าตูมเต่งตึงสิ้น คล้อยต้องแดดผิน บ่ายบานค่ำผ่านใกล้โรย กลีบหุบอ่อนแรงระโหย ภมรชื่นโชย ชวนชมชิมลิ้มแล้วลับ เพลงค่ำแห่งวันขันสดับ แสนสิบเสียงนับ ทุกอย่างวัฏจักรผลักดัน ฯ กาพย์ฉบัง ๑๖ หัวข้อ: Re: ปทุมวัฏ เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 02 มิถุนายน 2014, 08:12:PM กงล้อธรรมชาติผลักผัน ปัจจัยอเนกอนันต์ ส่งให้สรรพสิ่งเสื่อมสลาย นรชาติอีกอุบลมิเว้นวาย เกิดแล้วก็ตาย หมุนเวียนเปลี่ยนตามอนุสัย กงล้อธรรมจักรรัตนตรัย ยืนยงอสงไขย พุทธัง ธัมมัง สังโฆ เจิดจรัสเบ่งบานนานโข เป็น อกาลิโก ดำรงคงอยู่คู่ฟ้า เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ปทุมวัฏ เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 15 มิถุนายน 2014, 02:59:PM ชมบัว ชมบัวชื่นบานเฉกว่า หอมรินพายพา มิสิ้นมิสุดสุขใจ กี่บัวบานร่วงล่วงไป ตูมบานเคลื่อนวัย มิหน่ายมิท้อทางวัน เพียงรับความเปลี่ยนรู้ทัน มิหลงยึดมั่น ก็เห็นก็หอมนัยเผย เช่นน้ำหยาดดวงล่วงเลย ใบบัวมิเคย ขังให้ใสลดหยดน้ำ ... หัวข้อ: Re: ปทุมวัฏ เริ่มหัวข้อโดย: เนิน จำราย ที่ 17 มิถุนายน 2014, 03:57:PM อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
วันวนกินคืนกลืนค่ำ เวียนวงคงซ้ำ นานฉนำเกินอ้างพจนา วัยหนึ่งนั้นมนุษย์เกิดมา ดี ชั่ว เร็ว ช้า ข้ามห้วงศตวรรษน้อยคน เปรยเปรียบเทียบเคียงกออุบล หลบน้ำหลากพ้น หลีกร่วงโรยราอย่าหมาย ชาวชนเกิดก่อต่อกาย บัวปรับขยับสาย เพียรเพื่ออยู่รอดตลอดไป บุญนำกรรมแต่งแจ้งไว้ ครั้นคล้อยคลาไคล ไฟ ลม น้ำ ดิน นั่นแล้ เนิน จำราย หัวข้อ: Re: ปทุมวัฏ เริ่มหัวข้อโดย: สะเลเต ที่ 18 มิถุนายน 2014, 11:05:AM (http://www.oknation.net/blog/home/user_data/file_data/201209/19/37145b97b.jpg) "วงล้อเวลา" สิ่งใดใดไม่เที่ยงแท้ เปลี่ยนวันผันแปร หมุนตามเข็มนาฬิกา ตามครรลองของบุปผา แรกแย้มเลอค่า กลิ่นอบอวลล้วนชอบกัน วงล้อเวลาหมุนนั้น กลีบโรยร่วงพลัน กลับคืนสู่คู่เคียงดิน ---สะเลเต--- หัวข้อ: Re: ปทุมวัฏ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 06 กรกฎาคม 2014, 05:44:PM เวียนว่ายตายดับไม่สิ้น
วัฏฏะชีวิน หมุนเวียนวนอยู่เช่นนั้น อย่าปล่อย พ้นผ่านวารวัน มุ่งมาแบ่งปัน เผยภาพออกล้อโลกชม ให้หอมดั่งบัวโชยฉม ชื่นสุขเริงรมย์ แต่นี้สืบไว้ยาวนาน หัวข้อ: Re: ปทุมวัฏ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 07 กรกฎาคม 2014, 09:10:PM emo_116 emo_126 คนเราเมื่อละสังขาร หลุดพ้นบ่วงมาร ปลดทุกข์ดับดิ้นสิ้นไป อย่ามัวแต่จะอาลัย หมุนเวียนเปลี่ยนวัย จากเด็กเล็กเหลือเมื่อโต พุทธสวดท่องนะโม ขืนมัวคุยโว จักโง่งมงายวายปราณ พันทอง ๗/๗/๕๗ emo_116 emo_126 |