|
หัวข้อ: ขำขัน เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 29 พฤษภาคม 2014, 01:37:PM ...เด็กน้อยหนึ่ง ขึงขัง ตั้งท่าดื้อ "เรื่องราวคือ กระไร" พ่อไถ่ถาม เจ้าตัวเล็ก เก๊กท่า ว่าถ้อยความ "หนูทำตาม พ่อสอน วอนเข้าใจ ...'คนชั่วนั้น พลันพบ จงหลบลี้' หนูเลยทำ ดั่งที่ พ่อขานไข" "เอ๊ะโรงเรียน มีคนชั่ว ด้วยหรือไร แล้วคือใคร บอกพ่อ อย่ารอเลย" ..."อ๋อก็ครู หนูเอง จะบอกให้ สัปดาห์ก่อน สอนไว้ หนูขอเผย 5+5 เท่ากับ10 แล้วยังเปรย 6+4 อย่าเฉย ตอบเช่นกัน ...สามวันก่อน สอนอีก 7+3 ให้ตอบตาม คือ10 อย่าบิดผัน เมื่อวานว่า 8+2 ก็10พลัน โอ้สวรรค์ 9+1 10แน่นอน ...ช่างโกหก เก่งกาจ ครูหนูนี่ คือคนชั่ว ดังที่ พ่อชี้สอน หนูจึงไม่ ไปเรียน ใช่แง่งอน พ่อจงจร วอนครู ให้กลับใจ" พ่อ !!!!! เก๊ก (ปาก) ก. วางท่า; ขับไล่. (จ.). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน หัวข้อ: Re: ขำขัน เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 30 พฤษภาคม 2014, 10:58:AM ใครอาสาทำข้อสอบฮาเฮ (เพื่อความเฮฮา) ข้อนี้บ้าง
๒๐. จงเขียนมุขตลกมา ๑ มุข (ถ้าครูขำ ถือว่าทำได้ถูกต้อง) ข้อสอบนี้อยู่ท้ายคำถามวิชาคณิตศาสตร์ชั้นมัธยมต้น คุณครูผู้ออกข้อสอบคงไม่อยากให้นักเรียนเครียดกับการทำข้อสอบมากเกินไป จึงมีข้อ ๒๐ ส่งท้าย http://www.reurnthai.com/index.php?PHPSESSID=3a2e58055ac762a71e92d23a1fc12bb0&topic=5536.msg133330;topicseen#msg133330 (http://www.reurnthai.com/index.php?PHPSESSID=3a2e58055ac762a71e92d23a1fc12bb0&topic=5536.msg133330;topicseen#msg133330) 555 มีข้อสอบแบบนี้ด้วย 55555 หัวข้อ: Re: ขำขัน เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 02 มิถุนายน 2014, 03:14:PM ....เรื่องเก่า เล่ามา นานแล้ว
เป็นแนว คุณครู ผู้สอน สามสี่ สิบปี อาทร พร่ำวอน เคี่ยวเข็ญ ให้ดี ....เมื่อครั้ง รถยัง เปิดกระจก (อย่าขำว่า โบราณ ๆ) ใช่ตลก ครูก็สม ศักดิ์ศรี ขับคล่อง ถูกกฎ ชั่วตาปี แต่แล้ว เธอมี กรรมมา ....ถูกรถ คันหลัง ชนเฉี่ยว หวาดเสียว แต่ยัง หรรษา ก้าวลง มุ่งตรง เจรจา "สัญญาณ ออกขวา มิเห็นฤๅ" ....หนุ่มหนึ่ง จึงลง ตอบโจทย์ "ขอโทษ เห็นใจ อย่าถือ ยอมรับ มิเข้าใจ อะไรคือ สัญญาณ แสดงมือ ข้าฯ สิงง" ....ครูเธอ อธิบาย "โอ๊ะง่ายง่าย (ทำเสียง หน่อยนะครับ) เอ้าฉัน ขอขยาย ดั่งประสงค์ บอกซ้าย อ๊ะผิด จึงวงวง จำนง ลบมัน ทันควัน ....แล้วแสดง แจงบอก สัญญาณใหม่ ขอไป ทางขวา มิหุนหัน แต่เธอ โอ๊ะโอ๋ อะไรกัน ชนท้าย รถฉัน ได้อย่างไร" ....หนุ่ม! งงงงงงงง หัวข้อ: Re: ขำขัน เริ่มหัวข้อโดย: toshare ที่ 06 มิถุนายน 2014, 01:00:PM อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑
....ปราชญ์หนึ่งฉลาดยิ่ง...........ประดิษฐ์สิ่งประโยชน์ครัน ใจจิตมุมุ่งมั่น.........................ละสุขสันต์สบายตน ....วันวันพินิจตรอง.................และทดลองเสาะสืบหน ข้าวปลาสิยอมทน..................จะอดบ้างมิเป็นไร ....แต่สองวิฬาร์เธอ.................เสนอหน้าริร่ำไป ชวนเล่นระรื่นใจ.....................ประสานร้องประจำวัน ....วันใดประตูปิด...................ชะ! หงุดหงิดตะกายพลัน แกรกแกรกระดมกัน.................มิยอมยั้งมิหยุดซน ....เธอจึงเจาะสองรู................กะทั้งคู่จะมีหน "เจ้าใหญ่"สิช่องล้น.................สบายพ้นละกักกัน ...."เจ้าเล็ก"นะตัวจ้อย.............ก็ช่องน้อยลุลอดครัน ขอจบ ณ ฉับพลัน...................เอ๊ะขำขัน ฤ งงงง ขำไหมเอ่ย? ถ้าไม่ขำ กรุณาอ่านต่อครับ (ลงเสียง "อัน ๆ" มากไปหน่อยครับ) (04/06/14) ....เธอคิดตริตรองสิ่ง..............ประเด็น"จริง"มิมีหลง หลักตรรก(ะ)ศาสตร์ตรง...........ก็มั่นคงกระทำตาม ....เจ้าใหญ่สิช่องใหญ่.............มิผิดไปมิข้องถาม เจ้าเล็กสิทุกยาม....................อ๊ะ! อวดกล้ามฉลอง"โต" 555 ถ้ายังไม่ขำอีก ข้าฯ ขออภัยหมดมุก(ตลก)เขียนแล้ว 555 (06/06/14) |