ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

อาจจะเป็นพรหมลิขิตขีดเอาไว้
จึงทำให้เราสองต้องห่างไกลกันอย่างนี้
รักเพียงใด...ก็ไม่อาจใกล้คนดี
รักครั้งนี้...จึงจบลงตรงที่ "คำลา"

ต่อจากนี้คงมีแค่ภาพวันเก่า
ที่สองเราเคยร่วมสร้างกันขึ้นมา
จะกอดเก็บมันเอาไว้ในทุกครา
เพราะความทรงจำของสองเราคือสิ่งมีค่า...
...ที่ฉันอยากเก็บรักษา ~ ตลอดไป...



(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xaf1/t1.0-9/10150719_453171164786022_579424070388036719_n.jpg)


ไม่ต้องห่วงฉันมากมายหรอกที่รัก
ฉันขอรับปาก..จะไม่ไปยุ่งยาก...เรื่องเธอกับเขา
ก็พอเข้าใจ ~ มันเป็นไปไม่ได้อีกแล้วเรื่องของเรา
จะเก็บไว้เพียงภาพวันเก่า~เก่า...แล้วเดินจากมา

จะเก็บวันดี~ดี ที่เคยร่วมฝัน
เก็บไว้ลึกสุดใจฉัน...เป็นสมบัติอันล้ำค่า
หากวันหนึ่งวันใดเกิดร้องไห้...คิดถึงเธอขึ้นมา
อย่างน้อยๆ ก็บอกกับตัวเองได้ว่า...เธอยังอยู่ใน "ความทรงจำ"

อาจจะมีบ้างที่ยังคิดถึง
ภาพคืนวันหวานซึ้ง...ยังตราตรึงทุกคืนค่ำ
แต่ฉันจะยิ้มสู้...แม้ความหดหู่อยู่ข้างกาย..ในทุกโมงยาม
เธอจะยังคงงดงาม...ในความทรงจำของฉันตลอดไป...


(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/730/730728q2xwb9dccn.gif)

ติดตามผลงานของ สายลม"ผู้หวังดี" คลิกเลย  emo_95 (https://www.facebook.com/saylompoowangdee?fref=photo)