|
หัวข้อ: @,, ฉันยังอยู่ได้คนดี ,,@ เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 09 พฤษภาคม 2014, 05:03:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_122.gif) (http://www.klonthaiclub.com) ก็แค่เหงา ขาดคนใกล้ หัวใจช้ำ คงเป็นกรรม เคยทำไว้ ต้องใช้เขา การลาจาก ของคนรัก หักใจเรา แต่ไม่เอา ให้ยึดติด คิดขังใจ จบไปแล้ว คงไม่อาจ จะคาดหวัง ฝันที่พัง ปล่อยลอยไป รั้งไม่ไหว ได้แต่มอง ด้วยความเจ็บ ข่มเก็บใน ห้องหัวใจ ร้องครวญคร่ำ อยู่ลำพัง ความเกลียดชัง บอกเธอไว้ ไม่มีหรอก ยอมรับดอก ความช้ำตรม ที่โหมสั่ง รักที่ก้อง อยู่ในใจ ไร้คนฟัง เพราะมันยัง ไม่หมดเชื้อ สิ้นเยื่อใย อย่าสงสาร หรือเห็นใจ ให้ฉันเห็น เหมือนเลือดเย็น คล้ายตอกย้ำ คำผลักไส รู้เธออาจ ไม่ได้คิด สักนิดใจ ถึงอย่างไร โปรดอยู่ห่าง ปล่อยวางกัน ฉันอยู่ได้ แม้ต้องซม จมพิษแผล ขาดคนแคร์ ทายาใจ ให้กับฉัน แต่เชื่อว่า ไม่นานนัก คงซักวัน หัวใจฉัน จะเข้มแข็ง มีแรงเดิน (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_122.gif) (http://www.klonthaiclub.com) หัวข้อ: Re: @,, ฉันยังอยู่ได้คนดี ,,@ เริ่มหัวข้อโดย: นายสำเริง ที่ 09 พฤษภาคม 2014, 07:12:PM ขอเป็นแรงแสงไฟในวันหม่น เธอสักคนแม้นพรากไกลไปห่างเหิน โลกหรือเศร้าสิ่งบันเจิดความเพลิดเพลิน หมดแรงเดินหมดแรงล้าว้าวุ่นใจ เหมือนกับลีกกีฬาตามประเภท แม้นสังเกตุก็ร่วงหายตามสมัย แม้แต่ต๋อง-ศิษย์ฉ่อยของเมืองไทย ยิงแขวนไม้สอยคิวลาวงการ เนื่องฝีมือต่ำตกมือหกสิบ ไปลับลิบจึงจำพรากจากสถาน ให้คัดเลือกคืนกลับคงยับอาน เหมือนสาวขึ้นคานใครรู้ก็เข้าใจ รักเช่นกันเมื่อนานอันนารี จากสามวันใจสตรีก็เปลี่ยนใหม่ เหมือนมือวางกีฬาอย่าวุ่นใจ ยอ่มเปลี่ยนไปมิมีที่แน่นอน แต่ขาดเธออย่าย่อท้อต่ออันดับ เพียงรู้ปรับปรุงแก้ที่แย่ก่อน สิ่งที่แล้ว-แล้วไปไม่อาวรณ์ มันเพียงสอนให้เราสู้รู้กฎเกญท์ หัวข้อ: Re: @,, ฉันยังอยู่ได้คนดี ,,@ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 10 พฤษภาคม 2014, 05:21:PM emo_116 emo_126 อย่าเอาใจ ไปแปะ แหมะคนอื่น มันจะขื่น ช้ำจินต์ ชีวินเข่น เมื่อเขาหมด ใยเยื่อ เหลือกากเดน ต้องลำเค็ญ เข็ญใจ ฤทัยตรม อย่าเอาใจ ไปผูก ไม่ถูกที่ เขาย่ำยี ยับย่อย พลอยขื่นขม พลาดพลั้งเผลอ เธอจ๋า พาระทม เจอคารม คมบาด อนาถทรวง ต้องเข้มแข็ง แกร่งไว้ ในที่ตั้ง ต้องระวัง อย่าหลงรัก สลักหวง ต้องเตรียมตน ให้มั่น ทันกลลวง ต้องอย่าร่วง น้ำตา แม้ปราชัย พันทอง ๑๐/๕/๕๖ emo_116 emo_126 |