พิมพ์หน้านี้ - @.. รักคงยังไม่พอ ..@

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 30 เมษายน 2014, 07:16:PM



หัวข้อ: @.. รักคงยังไม่พอ ..@
เริ่มหัวข้อโดย: ไผ่เดียวดาย ที่ 30 เมษายน 2014, 07:16:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_122.gif) (http://www.klonthaiclub.com)
ก้นหัวใจ เธอคงรั่ว ไปทั่วแล้ว
จึงหันแถว ไปจากฉัน บั่นใจทิ้ง
รักมากมาย เธอไม่มอง ต้องท้วงติง
วันนี้กิ่ง ที่เราสร้าง มันร้างใบ

ไม่รับฟัง เหตุและผล จากคนนี้
ทั้งไม่มี เยื่อใยเหลือ หรือเผื่อให้
การเหนี่ยวรั้ง ช่างยากล้น คนหมดใจ
เหมือนกองไฟ ที่มอดเถ้า เขาไม่มอง

เคยคิดว่า ทำดีสุด ถึงจุดพีค
รักติดปีก บินไปไกล ใจเราสอง
จะเดินทาง ไปด้วยกัน ฉันประคอง
ไม่ให้กอง เหยียบความช้ำ หรือน้ำตา

แต่กลับกัน ความคิดเห็น กลายเป็นผิด
อีกชีวิต เธอคิดต่าง อย่างหนักหนา
จะความเบื่อ หรือเหตุผล ดลนำพา
ให้ไร้ค่า ก็มิอาจ จะคาดเดา

คงเพราะรัก ที่เธอสั่ง ยังไม่พอ
จะเสริฟต่อ จนเต็มใจ ให้ไม่เหงา
มุมของฉัน คงถูกปิด หมดสิทธิ์เอา
หัวใจเข้า ไปดูแล แคร์เหมือนเคย
(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_122.gif) (http://www.klonthaiclub.com)


หัวข้อ: Re: @.. รักคงยังไม่พอ ..@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 01 พฤษภาคม 2014, 01:22:PM
(http://image.ohozaa.com/i/6ce/PR5LyW.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wlaB8BmVB9ZwtBh1)
ก้นหัวใจ ของฉัน นั้นไม่รั่ว
อย่านึกกลัว เลยหนา กล้าเปิดเผย
รักยังกรุ่น กลิ่นอาย หมายพบเจอ
ใช่ฝันเพ้อ หนอกเจ้า เว้าเรื่องจริง

รักรวนเร ไม่มี อย่าตีแผ่
รักฉันแน่ นอนนัก รักของหญิง
จะกี่วัน ผันผ่าน มานแอบอิง
ไม่กลอกกลิ้ง ทิ้งชาย หน่ายทำเมิน

เหตุและผล ทนฟัง ตั้งแต่ต้น
รักเหลือล้น ท้นใจ ใช่ห่างเหิน
ระยะรัก ปักป้าย ชายมากเกิน
ต้องดำเนิน เดินต่อ ก่อความนัย

เพราะว่ารัก มั่นคง ดำรงอยู่
คอยเคียงคู่ ร่วมสร้าง ทางสดใส
ไม่เคยหวั่น ครั้นคร้าม ตามฤทัย
รักชิดใกล้ เสมอ เธออย่ากลัว
พันทอง
๑/๕/๕๗
(http://image.ohozaa.com/i/6ce/PR5LyW.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wlaB8BmVB9ZwtBh1)


หัวข้อ: Re: @.. รักคงยังไม่พอ ..@
เริ่มหัวข้อโดย: ห่างแสนไกล ที่ 05 พฤษภาคม 2014, 10:36:AM
ที่ทำให้ เหตุใดนั้น มันถึงน้อย
ทั้งหมดร้อย คอยให้เพิ่ม เติมหากหาย
ไม่ให้ร้าง ห่างกันไกล ไม่ละลาย
คนข้างกาย กลับหายห่าง ร้างจากใจ

รักฉันให้ ไม่เทียบทัน สวรรค์สรวง
น้อยกว่าดวง ดาราดาว พราวสดใส
แคบกว่าเส้น ขอบฟ้าสาง ที่กว้างไกล
เหมือนทั้งใจ เทลงไป ในทะเล

ก็ฉันรัก ตักตวงใจ ให้ไปแล้ว
คงจะแห้ว แคล้วแผ่วปลาย กลายหันเห
อยากได้อีก เท่าไหร่เล่า เฝ้าทุ่มเท
จนโซเซ ซมซานจาก เพราะพรากใจ