พิมพ์หน้านี้ - *คง...*

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 10 เมษายน 2014, 11:34:PM



หัวข้อ: *คง...*
เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 10 เมษายน 2014, 11:34:PM

(http://upic.me/i/ia/lonelygirl_sz34zd91.jpg)

คงจะเป็นเพียงหนึ่งซึ่งรักแน่
คงเพียงแม่เท่านั้นที่ฉันหวัง
คงเป็นคนหนึ่งเดียวที่จริงจัง
คงจีรังไม่คลายมลายเลือน

คงรู้สึกนึกถึงคะนึงหา
คงยังปรารถนาหาใครเหมือน
คงอุ่นไอรักล้ำคอยย้ำเตือน
คงบิดเบือนไม่ได้ใจยังจำ

คงพันผูกลูกแม่มิแปรเปลี่ยน
คงวนเวียนเป็นเงาทุกเช้าค่ำ
คงแรงขับเคลื่อนไหวได้กระทำ
คงหนุนนำชีวิตตามสิทธิ์ตน

คงไม่สร้างวางกรอบตีขอบเส้น
คงเดินเล่นเรื่อยเรื่อยไม่เหนื่อยบ่น
คงเงยหน้าชมวิวทิวทัศน์ยล
คงเล่นกลหลอกตัวไม่กลัวเงา

คงปลายทางว่างไว้โดยไม่ปิด
คงอุทิศแด่งานประหารเศร้า
คงใบหน้ายิ้มแย้มแซมบางเบา
คงคนเก่าคนเดิมไม่เพิ่มใคร

คงเพียงหนึ่งคือแม่แม้ลาจาก
คงรักฝากมิคลายหายไปไหน
คงลำพังก้าวเดินเผชิญไป
คงเก็บใจคู่ตนจนชีพวาย

♥ กานต์ฑิตา ♥

๑๐ เมษายน ๒๕๕๗

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_006.gif) (http://www.klonthaiclub.com)






หัวข้อ: Re: *คง...*
เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 13 เมษายน 2014, 12:52:PM
คงไว้เสมอในดวงใจ

คงความหลังครั้งเก่าของเราไว้
อย่าเพิ่งให้ละลายคลายห่วงหา
ความรักความซื่อตรงคงศรัทธา
จงมองหาคว้าไขว่ดั่งใจเธอ

รักใดอื่นชื่นใจอาจไม่แน่
แต่รักแท้งดงามยามเสนอ
รักเพียงน้อยไม่หวานปานละเมอ
แต่ล้นเอ่อเบ่งบานนานนิรันดร์

อย่าหวั่นไหวไปตามความปั่นป่วน
อารมณ์รวนหวนไห้เหมือนไร้ฝัน
เพียงหนึ่งคำล้ำความหมายมอบให้กัน
วันนี้นั้นจึงสำคัญกว่าวันใด

คือวันที่หัวใจมอบให้หมด
ไม่มีพจน์แวววรากว่าสิ่งไหน
รู้ว่ารักเพียงเธอเผลอหมดใจ
มีสิ่งใดจะพิสูจน์ให้พูดเพ้อ

คงความรักความฝันเหมือนวันก่อน
คงอาทรห่วงใยให้เสมอ
คงความดีแสนประเสริฐงามเลิศเลอ
คงเสมออยู่ในดวงใจเรา

วาริน
๑๓,๔,๕๗


add complete
by Klonthaiclub fb


หัวข้อ: Re: *คง...*
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 16 เมษายน 2014, 08:58:AM
emo_116 emo_126
คงไม่มี ลำเค็ญ เห็นมามาก
แม้ลำบาก บากบั่น กันเสมอ
เฝ้าเก็บหอม รอมริบ หยิบหยอกเออ
เพียงปรนเปรอ เลอทัก หากรักนวล

คงไม่ยาก หากใจ ใฝ่ฝันหา
ความเมตตา อาทร วอนทุกส่วน
ให้สำเร็จ เสร็จพร้อม หอมอบอวล
ในทุกส่วน ล้วนเลิศ ประเสริฐจริง

แม้อิดโรย ระโหยแรง อย่าแกล้งเบื่อ
คงไม่เหลือ บ่าไหล่ อันใหญ่ยิ่ง
แบกน้ำหนัก นักสู้ รู้พักพิง
อยู่อย่างเสือ เมื่อนิ่ง ยิ่งคงทน
พันทอง
 emo_116 emo_126