|
หัวข้อ: รอพบกัน_ณ_ดวงดาว เริ่มหัวข้อโดย: อนันตา พุฒชงค์ ที่ 09 เมษายน 2014, 09:52:PM ตะวันตก ลับขอบฟ้า ในหน้าหนาว
นึกถึงคราว นวลนาง อยู่ชิดใกล้ ด้วยความหวาน แลความดี เติมเต็มใจ สุขฉไนย ชั่วข้ามคืน มลายผลัน วันเวลาผ่านพ้นไปช่างเร็วนัก เมื่อกายพักพิงหลังความเหนื่อยหาย แต่น้องยามิได้อยู่ข้างเคียงกาย ร่างสบายใจเว้ว้าชั่งขัดกัน เดินดมๆผ่านร้านค้าที่เคยเข้า ใจเปลี่ยวหงาเลือกข้าวของของๆฉัน ครั้งเคยก่อนเราจะเดินจับมือกัน คนเขาดันให้เราคู่อยู่ชั่วกาล อโรคยาปรมาราพา ลาญประเสริฐหนาหาใช่ทรัพย์สินเงินทองไม่ จะสันหาเท่าภูเขากองเท่าใด จะร้องไห้ความตายก็ม่ายเมิน อยากซื้อเธอให้กลับมาคืนดังเก่า วันของเรากลับมาให้เสกสรรค์ ละเมอเผอในเมฆาทุกคืนวัน สองเรานั้นรอพบกันบนดวงดาว emo_111 emo_95 หัวข้อ: Re: รอพบกัน_ณ_ดวงดาว เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 13 เมษายน 2014, 10:15:PM (http://image.ohozaa.com/i/dad/lo0kD.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/1mT) ตะวันตก ลับฟ้า ในหน้าร้อน ทิวาจร อ่อนแสง แห่งห้วงหาว นภามืด เมฆบัง เป็นครั้งคราว อุราร้าว เลือนลาง ทางมืดมน วันผันผ่าน ด้านชา เวลานี้ ดวงฤดี ที่ช้ำ ย้ำสับสน เกินหยุดยั้ง หยั่งลึก นึกสุดทน ดวงกมล หม่นไหม้ ไร้เรี่ยวแรง เคยชื่นชิด สนิทแนบ แอบอิงอุ่น เคยนอนหนุน คุ้นกลิ่น ประทินแฝง เคยเคลียเคล้า เย้าหยอก บอกแสดง เคยเปลี่ยนแปลง รักนั้น ให้มั่นคง การพลัดพลาก จากกัน พลันหวั่นไหว เกิดแก่ดับ ฉับไว ใครประสงค์ หนีไม่พ้น หนแห่ง แหล่งพะวง จึงต้องปลง อนิจจัง ดั่งกรรมเวร ถึงร้องไห้ น้ำตา เป้นสายเลือด ถึงจะเชือด เฉือนจิต คิดฆ่าเข่น ไหนจะฟื้น คืนกลับ รับกฏเกณฑ์ จึงต้องเน้น กรรมดี นี้สืบไป พันทอง ๑๓/๔/๕๗ (http://image.ohozaa.com/i/dad/lo0kD.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/1mT) |