พิมพ์หน้านี้ - ...เจ็บ....

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: ฌลา ที่ 08 เมษายน 2014, 04:21:PM



หัวข้อ: ...เจ็บ....
เริ่มหัวข้อโดย: ฌลา ที่ 08 เมษายน 2014, 04:21:PM

(http://i562.photobucket.com/albums/ss68/alatariel_lissesul/Line/uy136.gif)

..เจ็บมาไม่รู้กี่ที...
โดนทิ้งซ้ำ-ซ้ำ แบบนี้...กี่ครั้ง
แปลกไหมที่หัวใจ....ห้ามปรามแค่ไหน...ไม่เคยฟัง
ยังคงเพ้อยังคงหวัง...ไขว่คว้าความรักเลือนลาง...เรื่อยมา

...เจ็บ...มาจนชิน...
จนไม่ทันได้ยิน..เสียงหัวใจเต้นช้า
ร้าวรานจนเกินแก้...เมื่อไร้ความรักแท้...เยียวยา...
กว่าพรหมลิขิตจะพัดมา...หัวใจคงร้าวชา...เกินดูแล

(http://i562.photobucket.com/albums/ss68/alatariel_lissesul/Line/uy129.gif)


หัวข้อ: Re: ...เจ็บ....
เริ่มหัวข้อโดย: บัณฑิตเมืองสิงห์ ที่ 08 เมษายน 2014, 04:36:PM
โอ๋~โอ๋~โอ๋... เธอจ๋า
เธอเจ็บมาหลายครา หัวใจคงปวดร้าวเป็นแน่!
มามะ ฉันจะปันอ้อมกอดให้เธอ~ สาวน้อยขี้แย
เขาไม่รักไม่ต้องแคร์...ไอ้คนแย่ๆ ปล่อยไปตามทางมัน

จะเอ๋! ฉันอยู่ตรงนี้
ตรงที่เธอคนดี มองข้าม...ไม่เคยคิดฝัน
รอร้อรอ รอเก้อมาหลายวัน
แหละคืนนี้เธอฉัน...จะจูงมือกันไปนับดาว


หัวข้อ: Re: ...เจ็บ....
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 เมษายน 2014, 08:49:PM
(http://image.ohozaa.com/i/146/hlWaS.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/enm)
ตาฉันไม่ได้บอด
ปอดฉันไม่ได้แหก..แค่รู้สึกแปลกแปลกในความหนาว
อากาศร้อน..นอนไม่หลับ..นั่งนับดาว
ความรู้สึกเปลี่ยวเปล่า..บางคราวมี

เบื่อพจน์ย้อย.. หยาดเยิ้มให้เคลิ้มฝัน
พอจับได้ไล่ทัน ...ทำหันหนี
คารมคมกรีดเฉือนใจสตรี
ขอหลีกลี้หลบเร้น..คนเช่นเธอ
พันทอง
(http://image.ohozaa.com/i/146/hlWaS.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/enm)


หัวข้อ: Re: ...เจ็บ....
เริ่มหัวข้อโดย: ...สียะตรา.. ที่ 08 เมษายน 2014, 09:08:PM




......เจ็บบ้างสุขบ้าง...ตามจิตที่กำซาบอาบด้วยวูบไหว

...ลองวาง....หัวใจ......ตรง...สติ...มิให้เผลอ

...คงจะเห็นความงดงามจากช่วงต่างต่างที่ได้พบเจอ

...ปรนเปรอจรรโลงยามพิศนิจนิรันดร์









หัวข้อ: Re: ...เจ็บ....
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งน้ำ ที่ 18 เมษายน 2014, 02:53:PM

(http://dl10.glitter-graphics.net/pub/2387/2387390guhsua8gnc.gif) (http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=13267.0)

ความเจ็บที่โถมเข้ามา
ความช้ำที่ไม่เคยชินชา . .. เลยสักหน
ความดี . . ที่ไม่เคยซึ้งใจใครสักคน
ความรักที่แตกป่น . .. ฉันได้แต่ทน . . อยู่กับมัน

ต้องเดินทางไกลแค่ไหนจึงพบรักดี ~ ดี
ต้องทนเหงาอีกกี่ปี . .. จึงพบรักอย่างที่ฝัน
รู้ว่าความรักต้องใช้เวลา ~ กว่าจะหลอมรวมเป็นความผูกพัน
แต่ต้อง "เจ็บ" อีกกี่หนกัน . ..
ความรักจึงมอบความสุขให้ฉัน . . เหมือนให้ใคร ?

กว่ารักดี ~ ดี จะเดินทางมาถึง
หัวใจอีกครึ่ง . .. อาจถูกความช้ำกลืนหาย
กว่าคน~คนนั้นจะมาเป็นนิยามรักของหัวใจ
ฉันอาจเหลือแค่ลมหายใจร้าวไหว . .และเกินกำลังของสิ่งใด . . จะเยียวยา~*


(http://dl8.glitter-graphics.net/pub/730/730728q2xwb9dccn.gif)