|
หัวข้อ: บัณฑิต เริ่มหัวข้อโดย: พรายม่าน ที่ 08 เมษายน 2014, 03:58:AM จากท้องนาถึงบัณฑิต ๑ ก็สมควรที่เจ้าจะอหังการ์ เมื่อแลกกับที่นา สิบกว่าไร่ เพื่อเปลี่ยนคล้ำปลักโคลนแหละคราบไคล เป็นครุยขลิบระยิบใย ระย้ายศ คงไม่มีโอวาทใดให้เจ้ารับ ไม่มีสูงแสงศัพท์ ดอกไม้สด สมกับใจจ่อจ้าอนาคต ที่เจ้ามอบเสียหมด ในมุ่นเมือง ก่อนเจ้าคือธารท่าจากป่าเถา ที่เดิมรินหลบเงา ภูเขาเขื่อง บัดนี้เอ่ออาบถั่ง มลังเมลือง เป็นน้ำใหญ่อิ่มเรื่อง อวดพลัง แต่สีเจ้าเปลี่ยนแปร่งเป็นแดงชาด เทียบสีธารทอดหาด แต่หนหลัง มีซับทรายซึมหมองกรวดกรองซัง ครั้งความใสซื่อยัง กลบทะยาน ๒ ต่อเมื่อเจ้าไหลมุ่งแม่น้ำใหญ่ ผ่านโคลนใต้ตมต่ำซ้ำผสาน ผสมอื่นธารหมางต่างวิญญาณ จึงกลายใสขุ่นม่าน มหานที เจ้าคงรู้เมื่อน้ำไหล ไหลลงต่ำ ต้องกลั้วกรำกรายกลบนทรามศรี รับมูตรคูถขูดละลายอยู่หลายปี นั้นประมาณที่มี จึงมากมาย เถิดแม้น้ำจะผสมเศษถ่มถุย หากประโยชน์อันเปื่อยยุ่ย ย่อยสลาย ยังอำนวยโภชผลบนทางราย แก่นาไร่ล้นหลาย เหลืออนันต์ แต่หากน้ำเร่าบ่าเข้าถาโถม อาจหายนะจะโจม จวบสวรรค์ ทำลายงามหยามยับลงฉับพลัน อนาถนั้น อนาถนัก อนาถนัย ๓ จึงเจ้าเลือกเถิดว่าจากค่าคัด เจ้าจะจัดแจกแจงไปแห่งไหน จะประโยชน์ยื่นชนให้พ้นภัย หรือมอบล้มล่มประลัย ประชาคม แหละทางเดียวจะกลับสู่บริสุทธิ์ เมื่อไหลถึงมหาสมุทรเสมอสม คือกลั่นกั้นตะกอนให้ผ่อนจม แล้วระเหิดเชิดลม สู่เมฆลอย ฯ พรายม่าน สันทราย ๐๘.๐๔.๕๗ หัวข้อ: Re: บัณฑิต เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 08 เมษายน 2014, 11:58:AM ไพเราะมากครับอาจารย์พรายม่าน ขอชมออกสื่อครับผม emo_126
|