พิมพ์หน้านี้ - รั ก ต้ อ ง ก า ร เ ว ล า

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: meang007 ที่ 30 มีนาคม 2014, 11:09:AM



หัวข้อ: รั ก ต้ อ ง ก า ร เ ว ล า
เริ่มหัวข้อโดย: meang007 ที่ 30 มีนาคม 2014, 11:09:AM
(http://www.uppic.org/thumb-93A5_5337976B.jpg) (http://www.uppic.org/share-93A5_5337976B.html)


บางครั้งไม่เคยเข้าใจ
ค ว า ม รั ก ~ เหตุใดต้องใช้เวลา
มีคนหลายคนที่ความรักสอนให้เข้าใจว่า
เสียเวลาเนิ่นนานผ่านมา~แต่แล้วรักหวานพลันสิ้นค่าเมื่อเวลาผันผ่านไป

เมื่อมาเจอเธอฉันจึงได้เรียนรู้
ทุกเวลาที่เราอยู่ด้วยกันมันมีความหมายแค่ไหน
กินข้าว ดูหนัง นั่งเล่าเรื่องราวมากมาย
บางครั้งไม่ต้องทำอะไร~แค่ซบอิงไหล่แล้วหลับตา

มันคงเป็นอะไรที่ใครๆเรียกกันว่า~ค ว า ม ผู ก พั น
เราค่อยๆมีกันและกัน เรื่องราวดำเนินไปแบบนั้นมันสอนให้ฉันรู้ว่า
ความรัก ความผูกพัน มีด้ายผูกมันเข้าหากัน~ด้ายเส้นนั้นชื่อ เ ว ล า
มันจะค่อยๆหมุนเกลียวหากันช้าๆ ~ แน่นหนา แต่ว่า มั่ น ค ง
                     --เมี่ยง เมี่ยง --