ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

หลายปีผ่านไปใจยังฝัน
ถึงคืนวันที่เราเคยอยู่ใกล้
เคยผูกพันธ์ลึกซึ้งในหัวใจ
เธอจากไปนานเพียงใดก็ไม่ลืม
 emo_64

ซึ้งจังแต่งกลอนเก่งจังค่ะ emo_47 emo_26

ยามเหน็บหนาวฉันจะเป็นสายลมอุ่น

เป็นหมอนหนุนเพื่อให้เธอได้นอนฝัน

เป็นแรงใจเพื่อให้เธอสู้ฝ่าฟัน            

เป็นสิ่งนั้นสิ่งไหนตามเธอต้องการ; :

ช่วยๆกันคับ

เพราะจัง

ขอบคุณค่ะสำหรับคำติชม emo_47

กับราตรีที่ผ่านพ้น
กับหนึ่งคนที่ห่างเหิน
ความเจ็บปวดที่เผชิญ
มันยากเกินที่จะลืม

....

เพราะเธอเป็นคนที่แคยแนบชิด
เราสนิทกันมากจำได้ไหม
แม้จะผ่านไปนานสักเท่าไร
รู้เอาไว้ใจดวงนี้ไม่ลืมเธอ

ในเมื่อเธอ     จากไป      ในคืนนั้น
ใจของฉัน    มันพร่ำเผ้อ  ร้องเรียกหา
หวังว่าเธอ   คนดี           จะคืนมา
ผ่านเวลา    นานไป         ไม่ลบเลือน

ไม่ควรหลงเหลือแม้ความทรงจำ

ถ้ามันจะทำให้เราคิดถึงกันมากกว่านี้

ไม่ควรเสียดายวันเวลาที่ผ่านมาแม้นาที

เพราะเราต่างมีหน้าที่มีทางที่ดีที่ควรทำ

           กับภาพ   ทรงจำ.ในวันเก่า

ที่เรา     มีเรา..กันเพียงสอง

เมื่อคิดถึง..ทีไร  น้ำตานอง

เพราะหัวใจ  ร่ำร้อง   ไม่อยากจำ

กับความ  ทรงจำ   ในวันใหม่

ยิ่งผ่านไป.......ยิ่งตอกย้ำ

ยิ่งจะลืม หัวใจยิ่งจดจำ

ยิ่งคิดไป  ยิ่งช้ำ..ระกำทรวง
 emo_48

   

กับวันที่  ผ่านทุก  วินาที
กับใจที่  ดีทุก  ครั้งที่มอบ
กับคำดี ดี ทุกครั้ง ที่ตอบ
กับอ้อมกอด ทุกครั้ง ที่เสียใจ

คอยพยุง เมื่อยาม ที่ล้มลง
คอยเสริมส่ง เมื่อตอน ที่ฝันกล้า
คอยโอบอุ้ม ในวัน ที่เหนื่อยล้า
คอยกล่าวท้า ในวัน ที่อ่อนแอ

นี่นะหรือ คืนคน ที่ควรลืม
นี่นะหรือ คือคน ที่ควรลืม
นี่นะหรือ คือคน ที่ควรลืม

.........ลืมเธอไม่ได้จริงๆ..........

กี่คืนหนาว...พราวผ่าน...นานนักหนา
กี่ลมฟ้า...พัดโบก...โยกหวิวไหว
กี่ตะวัน...ส่องแสง...แดงอำไพ
กี่สายใย...ถักทอผูก...ปลูกสัมพันธ์

กี่ใบหญ้า...ใบไม้...ไหวหวิวโยก
กี่พายุ...พัดโบก...โลกลื่นไหล
กี่นาที...กี่เวลา...พัดพาไป
กี่คน...กี่หัวใจ...ใยไม่จำ

กี่น้ำตา...ที่รินไหล...ไห้อาบน้ำ
กี่ความช้ำ...ตรำอุรา...จำบ้างไหม
กี่ความรัก...กี่คนลวง...บ่วงทำลาย
อีกกี่ครั้ง...จะหยุดใจ...ได้เสียที

ก็รู้นะรักเราจบไปแล้ว
แต่ไม่แคล้วไม่รู้ลืมแบบไหน
เอารูปเธอไปทิ้งให้ไกลๆ
แต่หัวใจยังไม่ลืมเธอซักที

ลองไปคบคนใหม่ให้ลืมเธอ
แต่ก็เผลอไปไม่ไหวซะได้นี่
ลบเบอร์เธอให้หมดไปซะที
แต่มันจำได้ดีจนขึ้นใจ
(แปลงมาจาก เพลง ลืมเธอไม่เก่ง   ของแบล็ควนิลาอ่ะนะ)

ไม่อาจจะลืมเธอ...
แม้จะเจอผู้คนอีกมากมาย
เพราะเธอนั้น..ได้ฝังอยู่ที่ใจ
ถ้าหากจะลืมเธอได้...ก็ต้องตายเท่านั้น

กรีดลึกลงไปสุดใจ...
เธอยังอยู่ในภวังค์..ยามหลับฝัน
แล้วอย่างนี้จะลืมได้อย่างไรกัน
ตราบใดที่หายใจอยู่นั้น..หัวใจฉันไม่อาจลืมเธอ

ฉันไม่อาจ ลบภาพ เธอออกได้
ออกจากใจ ของฉัน ที่ตรงนี้
แม้ว่าเธอ จะทิ้งกัน ไม่ใยดี
แต่ใจนี้ ยังจำเธอ ตลอดเวลา

ฉันไม่อาจ ลืมเธอ จากใจได้
มันคล้ายๆ ภาพอดีต อยู่ตรงหน้า
เหมือนว่าเธอ อยู่กับฉัน ทุกๆครา
เหมือนกับว่า เธอนั้น มีตัวตน

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]