|
หัวข้อ: วันนี้...ใต้แสงจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: oaao ที่ 20 มีนาคม 2014, 05:08:AM นั่งมองดูท้องทะเลแหงนมองฟ้า กาลเวลาล่วงผ่านยิ่งโศกศัลย์ จิบสุราพร่ำเพ้อรำพึงรำพัน นวลแจ่มจันทร์สวยเด่นเช่นนภา สายลมหอบความเหงาแทรกตามคลื่น เสียงครืนๆพาใจเศร้าคร่ำครวญหา อยากเป็นเหมือนดั่งผืนน้ำคู่ผืนฟ้า กาลเวลายังไม่อาจพรากกันไป หัวข้อ: Re: วันนี้...ใต้แสงจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 20 มีนาคม 2014, 06:19:AM emo_116 emo_126 นั่งมองฟ้า ทำไม ให้เปลี่ยวจิต เพื่อนสนิท ไม่มี หนีไปไหน หรือเขาเบื่อ ขี้เมา เอาแต่ใจ เงินลงไห เหือดหาย หน่ายยิ่งนัก กาลเวลา เคลื่อนไป ไม่เคยหยุด อันชีวิต มบุษย์ ทรุดจมปรัก มองทะเล เหหัน หวั่นตายชัก อกแทบหัก ยามนี้ มีแต่ตรม จะนางใด ไหนเล่า เท่านางแก้ว รินดิ่มแล้ว เพ้อพร่ำ จำขื่นขม ร่ำสุรา คนเดียว เปลี่ยวอารมณ์ คนมีปม ระทมหนัก รักแรมลา สายลมหอบ ความเหงา เอาไว้มาก ทั้งฝังซาก ความเศร้า เข้าซุกหา ถมทับนาน เกินกล่าว ร้าวอุรา มองแต่ฟ้า คว้าแต่ลม จึงตรมตรอม พันทอง ๒๐/๓/๕๗ emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: วันนี้...ใต้แสงจันทร์ เริ่มหัวข้อโดย: oaao ที่ 20 มีนาคม 2014, 10:40:AM มองฟ้ากว้างเกินกว่าคิดให้เปลี่ยวจิต ถามถึงมิตรเอาสนิทสักเพียงไหน คบกันมาเพียงมองตารู้ถึงใจ เพิ่งจากไปลาลับไม่หวนมา เข็มเวลาเดินวนไม่หยุดพัก จะมีสักกี่คนที่มองหา คนมักมองตัวเลขบอกเวลา ใครบ้างหนาเห็นค่าในตัวมัน ปมครั้งนี้คล้ายโดนย้อนสอนให้รัก บอกใจพักลิ้มรสความโศกศัลย์ ไม่แปลกใจที่เธอมอบให้กัน หลายคนนั้นคงฝากให้มาคืน ที่ยอมหยุดทนอยู่บนความเศร้า เพียงใจเราไม่เปิดรับใครคนอื่น ใช่ว่ารอรักเก่าย้อนกลับคืน แค่ใครอื่นแทนไม่ได้เท่านั้นเอง |