พิมพ์หน้านี้ - " เส้นขนาน "

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: ตรีประภัสร์ โสม ที่ 17 มีนาคม 2014, 06:20:PM



หัวข้อ: " เส้นขนาน "
เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ โสม ที่ 17 มีนาคม 2014, 06:20:PM


" เส้นขนาน "

อยากบอกคำย้ำซึ้ง..คิดถึงนัก
เรียงถ้อยถักส่งตอบมอบเสนอ
ยามนิทราผวาจิตน์ถวิลเจอ
ดั่งละเมอโหยหาทุกคราไป

ความรักหนอคลอเคล้าหยอกเย้าจิต
ร่ายลิขิตขีดเขียนเพียรหวั่นไหว
เพียงชายหนึ่งตรึงตราอุราไกว
ห้วงหัวใจแม้นมาดแทบขาดรอน

อยากให้ทราบตราบฟ้าดินสิ้นสลาย
จักไม่คลายคล้อยเคลื่อนเลื่อนถอดถอน
ยังคงคอยลอยเคียงสำเนียงกลอน
มิเร่ร่อนจากไปหรือไกลกัน

แต่ตอนนี้ฤดีดวงสุดห่วงแสน
ใจหวงแหนให้ห่างบนทางฝัน
จะรู้ไหมเหว่ว้าแทบจาบรรพ์
รักเรานั้นเส้นขนานตามกาลเอย.

ตรีประภัสร์ โสม
๑๗.๓.๒๕๕๗



หัวข้อ: Re: " เส้นขนาน "
เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 17 มีนาคม 2014, 06:48:PM
คงมิต่างวางใจไว้ใกล้เจ้า
พี่ยังเฝ้ารอวันสวรรค์เผย
รักยิ่งนักรักยิ่งจริงจริงเลย
และมิเคยคิดถึงใครจนใจครวญ

ฟ้ามืดลงตรงฤทัยพี่ไหวหวั่น
หัวใจสั่นโศกเศร้าเฝ้ากำสรวล
ป่านฉะนี้ใครอยู่ข้างนางเนื้อนวล
จิตเรรวนคิดถึงเจ้าเศร้ามิคลาย

ถ้าชั่วดินสิ้นฟ้าได้มาถึง
ขอติดตรึงความรักมิหักหาย
ถึงชั่วนิจนิรันด์มิหวั่นวาย
แม้ความตายมิอาจพรากให้จากกัน

เส้นขนานขานกล่าวว่ายาวยิ่ง
อย่าหยุดนิ่งตามใจที่ใฝ่ฝัน
คงบรรจบพบทางวางชีวัน
สองเรานั้นคงได้อยู่เป็นคู่เอย

---กังวาน---
 emo_126


หัวข้อ: Re: " เส้นขนาน "
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 17 มีนาคม 2014, 08:11:PM


" เส้นขนาน "

อยากบอกคำย้ำซึ้ง..คิดถึงนัก
เรียงถ้อยถักส่งตอบมอบเสนอ
ยามนิทราผวาจินต์ถวิลเจอ
ดั่งละเมอโหยหาทุกคราไป

ความรักหนอคลอเคล้าหยอกเย้าจิต
ร่ายลิขิตขีดเขียนเพียรหวั่นไหว
เพียงชายหนึ่งตรึงตราอุราไกว
ห้วงหัวใจแม้นมาดแทบขาดรอน

อยากให้ทราบตราบฟ้าดินสิ้นสลาย
จักไม่คลายคล้อยเคลื่อนเลื่อนถอดถอน
ยังคงคอยลอยเคียงสำเนียงกลอน
มิเร่ร่อนจากไปหรือไกลกัน

แต่ตอนนี้ฤดีดวงสุดห่วงแสน
ใจหวงแหนให้ห่างบนทางฝัน
จะรู้ไหมเหว่ว้าแทบจาบัลย์
รักเรานั้นเส้นขนานตามกาลเอย.

ตรีประภัสร์ โสม
๑๗.๓.๒๕๕๗


ฤาดวงจิตอิสระลอยคละเคล้า
ไปเป็นเงาเฝ้าตามนงรามเอ๋ย
แรงแห่งรักหนักหน่วงลามล่วงเลย
โจมเปิดเผยเกยอก..จนตกใจ

อนิจจาฝ่าคลื่นแห่งผืนรัก
มอบจิตภักดิ์รักนุชสุดหลงใหล
ความคิดถึงจึงเพริดเตลิดไป
พิสมัยเนื้อเย็นมิเว้นวัน

หลงอยู่ในไฟรักอย่างหนักหน่วง
หลงในห้วงฤทัยนางในฝัน
หลงในทางว่างเปล่าราวนิรันดร์
หลงในรสอัศจรรย์อันรื่นรมย์

เรามีก้อยคอยเกี่ยวมิเปลี่ยวเหงา
เดินสู่เป้าเข้าใกล้ใจสุขสม
เพียงแค่สื่อเสี้ยวคำย้ำคำคม
ใจก็จมสุขแล้วนะแก้วใจ๚ะ๛

ระนาดเอก

 emo_25