|
หัวข้อ: O เพลงซอ .. ที่รอสี .. O เริ่มหัวข้อโดย: aasdang ที่ 14 มีนาคม 2014, 06:23:AM วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
O ศัพท์แสงแสดง-ทิ-ฐิ-วิ-กฤต ระ-บุ-มิจฉะมากมาย ลูบคลำพระธรร-มะ-อ-ภิ-ปราย- ระ-บุ-คล้ายจะเคยเห็น O กาลามะสู-ต-ระ-ประ-การ พระ-ประ-ทานเสมอเป็น - หลัดยึดประพฤติ-ท-ศะ-ประ-เด็น ฤ-จะ-เร้นจะเลือนสูญ O เขาว่า..เพาะสา-ว-กะ-ส-ภาพ ประ-ลุ-คาบทวีคูณ เหนี่ยวรั้งพลัง-ฐิ-ติ-วิ-ทูร ก-ละ-กูณฑะมอดเชื้อ O เกรงว่าจะหา-ย-นะ-พระ-ศาสน์ เพราะ-ประ-ภาษะคลุมเครือ ลุ่มหลงพะวง-ภ-พะ-อะ-เคื้อ อรร-ถะ-เพรื่อสิพร่ำเผย O ไพศาลประการ-อ-ริ-ยะ-วาท จะ-ป-ลาตะล่วงเลย เกรงเขลาคละเคล้า-บ-ทะ-เฉลย น-ยะ-เปรยจะปลอมปน O ยากเย็นประเด็น-อ-ริ-ยะ-สัจจ์ ภ-วะ-วัฏฏะเวียนวน เสกสรรคะคัน-ถะ-อ-นุ-สน- ธิ-วิ-กลวิการเขียน O กำจายสยายอุ-บั-ติ-จิต ระ-บุ-ทิศะดุจเธียร รอบกรรมะนำ-ภ-วะ-เสถียร นิ-ระ-เปลี่ยนกระทั่งปลาย O เห็นไกลกระไร-นั-ย-นะ-ทิพย์ กระ-แดะ-หยิบมุบรรยาย เกรงว่าจะพา-ข-ยะ-ข-จาย มรร-คะ-ปลายจะเปล่าเปลือง O เหตุต้น .. เพาะผล-กรร-มะ-กระ-ทบ ด-ละ-ภพะรองเรือง สัมผัสกระหวัด-ร-สะ-เมลือง ทะ-นุ-เนื่องเขษมสันต์ O การณ์เหตุและเจ-ต-นะ-ผ-จง อุ-ป-สงคะร่วมกัน ก่อกรรมะนำ-ทุ-ก-ระ-ทัณ- ฑะ-ผ-ชันเผชิญชนม์ O กรรมเหตุและเด-ชะ-จะ-ส-ลาย ก็-เพราะ-คลายระดับ..ตน.. รู้วัตรขจัด-อ-ดุ-ระ-ผล ละ-ก-มละพ้นหมอง O เพียงคุมผชุม-จิ-ตะ-ส-มา- ธิ-ส-ภาวะตามตรอง ใคร่ครวญชนวน-มุ-หะ-ละ-ออง เฉพาะต้องจะตัดเตียน O ติดหล่มเพราะสม-มุ-ติ-พิ-การ วิ-ญ-ญาณะจำเนียร สิ้นร่าง บ่ ร้าง-ภ-วะ-เสถียร จะ-ผละ-เปลี่ยนและเวียนไป O ดวงเดียวจะเหนี่ยว-อ-ม-ระ-ภาค กระ-แหนะ-พากย์เพราะอำไพ ลอยลิบกระพริบ-บ-ทะ-ไสว ภ-พะ-ใหม่ตะบึงมอง O แห่ตามเพราะพราห-ม-ณะ-ประ-สิทธิ์ นิ-ร-มิตะรับรอง อวลอรรถเพาะปรั-ช-ญะ-ส-นอง ผิ-วะ-ต้องก็เป็นตาย O กาลล่วงก็ห่วง-ทิ-ฐิ-พิ-สุทธิ์ ธรร-มะ-พุทธจะเปล่าดาย แผกผันเพาะคัน-ถะ-อ-ภิ-ปราย อ-ธิ-บายะเบี่ยงเบน O หลงมุขะยุค-อุ-ป-นิ-ษัท พิ-เคราะห์-อรรถะโอนเอน หลงรสประพจน์-อุ-ต-ริ-เถร ด-ละ-เวระแฝงไว้ O แยบคายอุบาย-มุ-สะ-ประ-โยค ระ-บุ-โลกะครรไล พรางปมเพาะสม-มุ-ติ-พิ-สัย ระ-บุ-ให้พิกลเห็น O แปลกตอนสะท้อน-ร-หั-สะ-วา- ก-ยะ-พาหะแผกเพ็ญ ข้ามภพบ่จบ-ประ-ทุ-ษะ-เข็ญ ต-ละ-"เป็น"เพราะกรรมปรุง O เหตุนำเพราะคัม-ภิ-ระ-ก-ถา อรร-ถะ-ราชะอำรุง ภาษปวงพระร่วง-ลิ-ขิ-ตะ-ฟุ้ง ก-ละ-รุ้งจรัสเหลือ O ต้นเงื่อนเสมือน….วิ-สุ-ทธิ์-มรรค เพราะ-ประ-จักษะจุนเจือ - คลี่คลายสยาย-ภ-พะ-อะ-เคื้อ ต-ละ-เหยื่อก็พร้อมยิน O เหตุร้อน ณ ก่อน-ม-ร-ณะ-กาล ฤ-จะ-ผ่านทลายภินท์ ย้อนสางมล้าง-ภ-วะ-อ-จิน- ต-ยะ-สิ้นจะได้หรือ ? O เมื่อเหตุเภท-ด-ละ-ประ-ภพ ฤ-จะ-กลบซะด้วยมือ รูปนาม ฤ ข้าม-ภ-พะ-กระ-พือ ประ-ลุ-รื้ออดีตกรรม O การณ์ใดกระไร-ด-ละ-เพราะเหตุ บ-ริ-เฉทะเนื่องนำ - ส่งผลทุรน-อ-ดุ-ระ-ล้ำ ฤ-จะ-ห้ำประหัตหาย O ความดับระงับ-ฤ-จะ-ประ-สบ ผิ-วะ-ภพะวอดวาย หนทางจะล้าง-ทุ-ระ-ส-ลาย ฤ-จะ-หมายจะมองไหน ? O เหตุ-ผล ณ บน-ระ-ยะ-ระ-หว่าง ภ-พะ-ต่างจะอย่างไร ? หรือเพียงจะเบี่ยง-ทิ-ฐิ-พิ-สัย ระ-บุ-ไว้เพราะสับสน O มืดมัวสลัว-รั-ฐะ-ไผท ม-ติ-ไหนก็จำนน แซ่ศัพท์สดับ-จิ-ตะ-ฉ-งน เสนาะพ้นวิหคไพร ! O แม้นห้วงอรรณพนั้น - - - ไพศาล ใช่กักทุกข์ทรมาน - - - หมดสิ้น แต่อบายจดพรหมสถาน - - - ถ้วนหมู่ นับเนื่องเพียงกระผีกริ้น - - - รอด, พร้อม-นฤพาน ! http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=01-2014&date=01&group=164&gblog=43 (http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=01-2014&date=01&group=164&gblog=43) บทนี้เขียนขึ้นมาเพราะต้องการคัดค้านแนวคิดแบบ สัสสตทิฏฐิ คืออัตตาคร่อมภพคร่อมชาติ .. บุญข้ามภพ บาปข้ามชาติ วิญญาณล่องลอย http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=08-2013&date=30&group=164&gblog=42 (http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sdayoo&month=08-2013&date=30&group=164&gblog=42) หัวข้อ: Re: O เพลงซอ .. ที่รอสี .. O เริ่มหัวข้อโดย: aasdang ที่ 15 มีนาคม 2014, 07:41:PM O เมื่อหนังสือหลากหลายไม่ชายตา
ฟังเขาว่า .. คิดเห็น .. เชื่อเป็นหลัก จึงเห็นคนเชื่องเชื่อ..จนเหลือทัก เดินกันขวักไขว่หน้าทั้งนาคร O ไหว้จอมปลวก, ต้นกล้วย .. อำนวยผล โอ้จิตคนติดตายเกินถ่ายถอน ปล่อยใจให้มิจฉานั้นพาจร พระท่านสอนท่านสั่ง .. ไม่ฟังความ O เป็นมนุษย์สุดดีก็ที่คิด ไยเอาจิตมัดผูก .. ยอมถูกล่าม และเอาสิทธิ์ไตร่ตรอง .. ให้ต้องทราม จนล่องข้าม .. เหตุผลให้คนเย้ย ! O สองมือยก-กบประนม คอก้มต่ำ กำหนดใจ - ความ, คำ ขึ้นย้ำเอ่ย ขอ-เมตตาคุณพระ .. อย่าละเลย ช่วยดั่งเคย .. ทุกปรารถนาที่ปรารมภ์ O หลังพล่ามเพ้อพูดจา .. กับอากาศ พาภพชาติเคล้าคลุก .. จนสุขสม อุปาทานค้ำคาในอารมณ์ ความโง่งมก็เกินบั่น .. ให้อันตรธาน ! O จึงเห็นตัวโง่งม .. นั้นซมโศก- อยู่ในโลกคลุ้มคลั่ง .. ของ-สังขาร- ที่คืบเข้ากอบกิน .. จิต .. วิญญาณ เมื่อวงวัฏฏะสงสาร .. หมุนด้านรอ ! O เห็นเขาวางดอกไม้หลากหลายสี อัญชลีกราบก้มประนมขอ ปากหนึ่งกับถ้อยคำ .. เฝ้าร่ำรอ- พูดเติมต่อสร้างหวังอยู่ทั้งเป็น O ปล่อยผ่านปรารถนาสู่อากาศ เผื่อบาง"ธาตุ"สถิตอยู่ .. จักรู้เห็น ฟังอ้อนวอนขอเอา..ทั้งเช้าเย็น อาจลอบเร้นเหนี่ยวดึงส่งถึงมือ O มิใช่มือสำหรับ .. หยิบ .. จับ .. ทำ- จนกร้านดำบ่งบอก .. นั้นดอกหรือ จะหยิบฉวยบากบั่นว่านั่นคือ- ผลลัพท์ให้ยุดยื้อไว้ถือครอง O ไฉนต้องเฝ้าวอน .. อาทรเขา ที่ไร้เงาแจ่มชัดสัมผัสต้อง กระไรเลยสำนึกจะตรึกตรอง ราวจะล่องลอยลับ .. สิ้นรับรู้ O ไร้รูปและไร้ร่าง .. จะสร้างสรรค์ เพียงโมหันธ์ที่เห็นและเป็นอยู่ เคลือบอารมณ์ร้อนรุ่มเข้าอุ้มชู รอสมสู่ด้วยเงาอย่างเปล่าเปลือง O มือประนม .. นึกตรองคำร้องขอ- กับรูปนามพร่ำพ้อ .. อย่างต่อเนื่อง หวังกุศล .. บำรุงตนรุ่งเรือง ใช้เป็นเครื่องอุดหนุน .. เพิ่มบุญญา O รูปนามที่ไหนหนอ .. จะรอช่วย เอื้ออำนวยมุ่งมาดในปรารถนา บรรยากาศรอบตัว .. จึงมัวตา- จากคุณค่าของมนุษย์ถูกฉุดดึง O รูปนามที่ไหนหนอจะพอเห็น- คอยช่วยเป็นกำลัง .. ให้หวังถึง- ความสำเร็จ .. เช่นพร่ำในคำนึง แม้นเพียงหนึ่งครั้งที่ .. เคยมีมา O รูปนามฤๅว่าสร้าง .. แอบอ้างเอง เมื่อคร่ำเคร่งมือประนม .. พร้อมก้มหน้า แนบน้อมจิตอธิษฐานด้วยมารยา- แห่งมิจฉาการณ์กลั้วทั้งตัวตน O แล้วรูปนามก็ตามคลุกไปทุกที่ ร่วมบัตรพลีภูมิธรรมอยู่ซ้ำหน สถิตอยู่ในถวิลคอยดิ้นรน พาสับสนซัดส่ายอยู่ภายใน O โอ้ล่ะหนอ .. ดวงวันในชั้นสรวง แม้โชนช่วงแสงระยับ .. ขึ้นขับไข ยังมิอาจส่องแจ้งถึงแหล่งใจ- อันหมกไหม้มืดมัวอยู่ทั่วกัน O เห็นเขาวางดอกไม้หลากหลายสี อัญชลีกราบก้ม .. ปรารมภ์-ฝัน- ต่อ-ศรัทธา, นามรูป, เทียน, ธูป, ควัน เหนี่ยวสวรรค์สมสู่ .. ไม่รู้แล้ว ! |