|
หัวข้อ: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 06 มีนาคม 2014, 08:49:PM [/font][/size][/color]✿•*¨`*•(¯`v´¯)¸.•´*¨`*•✿
๐๐ เสบียง ๐๐ ใบไม้ใดใบมีสีเหลืองแล้ว ย่อมไม่แคล้วที่สุดหลุดจากขั้ว ลอยละลิ่วปลิวใกล้หรือไกลตัว จะดีชั่วสุดแต่ว่าลมพาไป เช่นคนเราคราวชราโลกหน้านี้ มิรู้ที่ชีพลิ่วปลิวภพไหน อาจเหมือนลมพาลิ่วปลิวหล่นไกล หรืออาจได้ลมฉิวปลิวกลับมา ผ่านการคลอดจากครรภ์มารดาอีก บ้างก็ปลีกไปอยู่สู่ภพหน้า สุดแต่แรงแห่งกรรมจะนำพา วัยชราเริ่มรอมรณะ ยมบาลท่านเห็นเราเป็นเพื่อน ไม่รับเยือนยากลี้หนีสละ ต้องเดินทางสายนี้มีพันธะ จึงควรตระเตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตน พึ่งแม่พ่อเพื่อนญาติไม่อาจพึ่ง มีสิ่งหนึ่งมิต้องถือหรือแบกขน พกเสบียงพาสบายหายกังวล คือกุศลสร้างหาคราก่อนตาย คนฉลาดคิดเฉลียวเที่ยวสะสม อย่าปรารมภ์อย่างไรไม่สูญหาย ละโลกนี้มีบุญอุ่นใจกาย สู่ที่หมายเมืองสวรรค์นั้นแน่นอน ดาว อาชาไนย แห่งเสี้ยวอารมณ์กลอน ✿•*¨`*•(¯`v´¯)¸.•´*¨`*•✿✿•*¨`*•(¯`v´¯)¸.•´*¨`*•✿ หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 06 มีนาคม 2014, 10:46:PM (https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQlkm8KE-A5gPMMwK9DXwILhAtfHC8b43Yhu-YdS48Q0pqaYps4) เสบียงในชาตินี้มีหลายอย่าง เตรียมเดินทางข้างหน้าต้องหาก่อน ยิ่งเดินทางหลายคาบต้องหาบคอน เครื่องกิน,นอน,มากมายสะพายเต็ม แต่เสบียงชาติหน้าไม่หนาหนัก เพียงรู้จักเก็บออมถนอม,เข้ม “บุญกิริยาวัตถุ”ลุอิ่มเอม จะปรีด์เปรมเต็มลำด้วยธรรมา ทั้งทาน,ศีล,ภาวนา,นำพาให้ สู่แดนไกลสรวงสวรรค์สุขหรรษา จะล่วงทุกข์ด้วยความเพียร,ด้วยปัญญา อภิญญาพาพ้นว่ายวนเวียน ใครเสบียงมีมากยามมอดม้วย กุศลช่วยส่งเสริมเพิ่มเสถียร เสบียงน้อยลอยลำดั่งกำเกวียน ดั่งแสงเทียนดวงน้อยค่อยคลำทาง อยู่ในโลกย์โศกเศร้าดั่งเงาเมฆ เฝ้าปลุกเสกเลขยันต์เพื่อสรรสร้าง อบายมุขครอบงำเข้าอำพราง จึ่งเลือนรางห่างธรรมสร้างกรรมเวร สุโข ปุญญสฺส อุจฺจโย พระพุทโธดำรัสปัดทุกเข็ญ การสั่งสมซึ่งบุญทุนบำเพ็ญ จะอยู่เย็นเป็นสุขพ้นทุกข์ภัย ไพร พนาวัลย์ emo_126 หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 07 มีนาคม 2014, 12:10:PM จากภาพพระสงฆ์บิณฑบาต แล้วคฤหัสถ์นั่งไหว้รับพร พระสงฆ์ "ยืน" ผู้ฟังกลับ "นั่ง" อยู่ ท่านจะรู้หรือเปล่าเรา "นั่ง" ไหว้ โดยคิดว่าเคารพนอบนบไป หารู้ไม่ท่านคิดผิดแล้วนา การเคารพพระสงฆ์กลับตรงข้าม วินัยห้ามแสดงธรรมเพราะต่ำกว่า เมื่อพระ "ยืน" ต้อง "ยืน" ขึ้นทุกครา แม้วันทาทุกเมื่อเหนือกว่าพระ สงฆ์ไม่สวมรองเท้าเราเห็นอยู่ จึงควรรู้ทุกยุคทุกขณะ ต้องถอดรองบาทาอย่าเลยละ สงฆ์จึงจะไม่มา "ต่ำ" กว่าคุณ ดาวอาชาไนย แห่งเสี้ยวอารมณ์กลอน หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 07 มีนาคม 2014, 01:28:PM emo_116 emo_126 เสบียงเตรียม พร้อมเสร็จ เด็ดดวงไหม ข้าวมันไก่ ไข่เจียว เคี้ยวให้อุ่น ปลาร้าสับ มะเขือแกล้ม แหล่มเลยคุณ กลิ่นละมุน ลอยล่อง ท่องแดนดิน ข้าวเหนียวหมู ปลาทูทอด สุดยอดยิ่ง น้ำพริกขิง กลิ้งคั่ว ยั่วเย้ากลิ่น ไก่โคราช ของชอบ รอบแอบกิน ใส่บาตรสิ้น ลงไป ได้ทุกวัน หากชาตินี้ ตายไว ก็ไม่ท้อ บุญที่ก่อ กำหนด ไม่อดฉัน ตุนไว้เยอะ เจอะเพื่อน เตือนแบ่งบัน กำไรนั้น ฉันเหมา อย่าเฝ้าพาล นัดกันไป นรก อย่าโศกเศร้า ทั้งน้ำเมา ยาดอง ต้องห้าวหาญ อยากร่วมด้วย ช่วยส่ง ตรงอย่านาน หลังไมค์ผ่าน แจ้งออก บอกเร็วไว พันทอง ๗/๓/๕๗ emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 07 มีนาคม 2014, 02:16:PM emo_126 emo_126 emo_126 เตรียมเสบียงก่อนตายทำลายขันธ์ คือต้องหมั่นสร้างบุญเพื่อหนุนส่ง ดวงวิญญาณผ่านผันอย่างมั่นคง บรรลุตรงสู่สวรรค์,ขั้นนิพพาน ไพร พนาวัลย์ ผมขอคัดลอกเอามาให้ความรู้กันนะครับ ................................................... เสบียง ก็คือบุญหรือกุศลเป็นสภาพธรรมที่มีจริง เป็นสภาพธรรมที่ดี อันมีสภาพธรรมที่เป็นฝ่ายดีเกิดร่วมด้วย และขณะนั้นก็ไม่มีอกุศลที่เป็นโลภะ โทสะและโมหะเกิดขึ้นเลยในขณะที่เป็นบุญครับ บุญ เป็นสภาพธรรมที่ชำระจิตให้สะอาด (เพราะโดยปกติแล้วจิตสกปรกด้วยอำนาจของอกุศลธรรม) ขณะที่เป็นบุญ ขณะนั้นจิตสะอาดจากอกุศล คือ โลภะ โทสะและโมหะบุญ หรือ สภาพจิตที่ดี ทีเป้นกุศล มีหลายประการ ตามระดับและลักษณะของบุญครับ บุญกิริยาวัตถุ 10 หมายถึง ที่ตั้งแห่งการกระทำความดี ๑๐ อย่าง หมายถึงกุศลจิตที่มีกำลังจนทำให้มีการกระทำออกมาทางกาย วาจาหรือทางใจ ได้แก่ ... ๑. ทานมัย บุญสำเร็จจากการให้วัตถุเพื่อสงเคราะห์หรือบูชาแก่ผู้อื่น ๒. ศีลมัย บุญสำเร็จจากการงดเว้นจากทุจริต หรือประพฤติสุจริตทางกาย วาจา ๓. ภาวนามัย บุญสำเร็จจากการอบรมจิตให้สงบจากกิเลส (สมถภาวนา)และการอบรมปัญญาเพื่อละกิเลสทั้งปวง(วิปัสสนาภาวนา) ๔. อปจายนมัย บุญสำเร็จจากการประพฤติอ่อนน้อมถ่อมตน ๕. เวยยาวัจจมัย บุญสำเร็จจากการขวนขวายบำเพ็ญประโยชน์ต่อผู้อื่น ๖. ปัตติทานมัย บุญสำเร็จจากการให้ส่วนบุญที่ได้บำเพ็ญมาแล้ว ๗. ปัตตานุโมทนามัย บุญสำเร็จจากการยินดีในกุศลที่ผู้อื่นได้กระทำแล้ว ๘. ธัมมัสสวนมัย บุญสำเร็จจากการฟังพระสัทธรรม ๙. ธัมมเทสนามัย บุญสำเร็จจากการแสดงพระสัทธรรม ๑๐. ทิฏฐุชุกรรม การกระทำความเห็นให้ตรงถูกต้องตามความเป็นจริง สำหรับเรื่องข้อปฏิบัติในการเจริญบุญกิริยาวัตถุ 10 ประการนั้น พื้นฐานต้องเริ่มจากความเห็นถูกขั้นการฟังให้เข้าใจถูกต้อง ก็จะทำให้กุศลหรือบุญประการต่างๆใน 10ประการ เพราะฉะนั้นทิฏฐุชุกรรม คือ การทำความเห็นให้ตรง คือ ทำปัญญาให้เกิดขึ้นจากที่เคยเห็นผิดก็เห็นถูกและจากที่มีความเห็นถูกก็มีความเห็นถูกมากขึ้น หรือ มีปัญญาเพิ่มขึ้น เมื่อปัญญาเจริญขึ้น ความเห็นตรงตามความเป็นจริงก็จะพิจารณาด้วยปัญญาและทำให้บุญประการต่างๆจริญขึ้น เพราะฉะนั้นก็ต้องอาศัยการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมเพื่อให้ความเห็นตรงขึ้น ปัญญาเจริญขึ้นนั่นเอง ซึ่งจะขออธิบาย บุญแต่ละประเภท เพื่อจะได้ให้ใจน้อมไปอันเกิดจากการอ่านและเข้าใจ และเพื่อความเจริญขึ้นของกุศลแต่ละประเภทครับ ขอขอบคุณมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา ขอเชิญอ่านรายละเอียดที่นี่เลย นะครับ http://www.dhammahome.com/front/webboard/show.php?id=18789 (http://www.dhammahome.com/front/webboard/show.php?id=18789) หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: ป้าโย ที่ 07 มีนาคม 2014, 03:18:PM เสบียงใด ในโลกหล้า ที่ปรากฏ ย่อมใช้หมด ในวัฏฏะ อสงไขย จิตเกิดดับ กลับชาติภพ จบลงไป จึงเวียนว่าย เปลี่ยนร่าง ไม่ต่างกัน เกิดภวังค์ ดังหลง เขาวงกต ทางเคี้ยวคด เกิดแล้วตาย ใต้เบญจขันธ์ เป็นลูกเสี้ยว เกี่ยวเกาะทำ กรรมพันธุ์ วิบากบั่น พรั่นพรึก ตรึกตระนง ไม่เสนาะ เพราะใจหยาบ คอยจาบจ้วง คอยเกินล่วง ไม่เกรงจิต พิศวง ขอขมา อริยะ พระโภชงค์ ละลุ่มหลง ปลงสังขา สมาทาน บุญชำระ ศีลศก ปกติ สมาธิ ดำรง คงสังขาร เห็นถูกด้วย สัมมา วิชชาการ จึงได้ฌาณ เป็นอาจิณ อภิญญา มรรคจึงเกิด เปิดทางแจ้ง แห่งบัญญัติ ได้สัมผัส ญาณทัศน์ อันมีค่า กังขาตฤณ สิ้นภพชาติ ขาดกันมา จึงนิพพา ด้วยละสิ้น ตฤณมัย หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 มีนาคม 2014, 09:41:AM อายุล่วงเลยครึ่งหนึ่งชีวิต ควบคุมจิตพิสุทธิ์ผุดผ่องใส เจริญศีลรินรสสดชื่นใจ ธรรมวินัยปฏิบัติเคร่งครัดตาม สู่สงบจบนิ่งทิ้งฟุ้งซ่าน ปรีชาฌานมิถอยคอยหักห้าม อย่าลุ่มหลงรักโลภละโมบกาม มั่นดีงามคงอยู่อย่างพอเพียง เสวยสุขทุกครั้งประดังให้ ระลึกชอบมอบปัจจัยไม่เกียจเกี่ยง คราเหินหกตกต่ำบุญลำเลียง เป็นเสบียงเอออวยทวยบรรเทา จำมิเบื่อเมื่อพบสบโอกาส หมั่นตักบาตรกรวดน้ำพร่ำมนต์เช้า อุทิศแด่แม่พ่อก่อเกิดเรา เผื่อผีเก่าเน่าเหม็นเวรบางบรรพ์ กราบกรานทานถวายไว้ภายหน้า ออมบุญญาเนืองนองกองสวรรค์ หนึ่งตัดทอนรอนกรรมอำตามทัน เสพสุขสันต์เคียงธรรมก่อนสัมปราย emo_126 รพีกาญจน์ หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 มีนาคม 2014, 09:59:AM emo_116 emo_126 เห็นคนแก่ คุยกัน ชักหมั่นไส้ มรณัง ยั้งไว้ ใช่น่าหน่าย ละสังขาร เมื่อไหร่ ใจวุ่นวาย ท่านทั้งหลาย ใกล้วัด จัดว่าดี ส่วนพันทอง น้องรัก มักชอบดื่ม แถมยังปลื้ม คนแก่ แท้จริงนี่ อยากลองจีบ สักครั้ง ตั้งวจี โอมเพี้ยงมี คนชอบ ตอบเป็นกลอน มาวัดใจ กันหน่อย อย่าหงอยโศก ละทางโลก แล้วฤๅ สื่อสั่งสอน อายุรุ่น คราวปู่ หนูขอวอน อยากต่อกร ดูบ้าง ระหว่างรอ เห็นเล่าเรื่อง วัดวา มาสนอง แต่พันทอง ไม่ปลื้ม ลืมเถิดหนอ พูดเรื่องวัด ทีไร ใจมันท้อ ขอเถอะขอ สักวัน นะท่านตา พันทอง ๘/๓/๕๗ มาแหย่เล่นอย่าถือสาจ้า emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 08 มีนาคม 2014, 11:58:AM (http://www.nanalady.com/pic/doll/d236.gif) เห็นกระทู้ขอไกล...วัยไม่ถึง ยังมิซึ้งรสพระธรรมจำพรรษา ทั้งกระทู้ดูใกล้วัยชรา ไปดีกว่าเจอะแต่แก่...ว้าแย่จัง เอ่ยอะไรกันอยู่มิรู้เรื่อง ฉันรุ่นเขื่องสกาวสาวสะพรั่ง เหนื่อยเหลือเกินเดินเป๋โซเซซัง ขอพักนั่ง..สักแป๊ปนะเดี๋ยวจะไป "ดิน" (http://www.nanalady.com/pic/doll/d236.gif) หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 08 มีนาคม 2014, 03:41:PM จะไปไหน ไปไหน จะไปไหน จะขึ้นเหนือ ล่องใต้ ไปกั๊บไผ จะมักพร้าว มักเงาะ มักลำไย รีบเฉลย เร็วไว อย่าให้รอ ดู๊เสแสร้ง แกล้งไฉ ไม่ประสา แ่ก่ชรา เช่นไร ไม่รู้หนอ ทำทะเล่อ ทะล่า กล้าขัดคอ รู้แล้วอ๋อ เสาร์นี้ เป็นวันพระ สงกะสัย น้องดิน ถือศีลอด หรือยาหมด หุหุ พูดตุตะ ลืมตัวแก่ ว่าพราว สาวซินะ ป๊ะเท่งป๊ะ เหี่ยวย่น นั่งบนคาน เพราะรักดอก จึงหยอกเล่น emo_20 หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 08 มีนาคม 2014, 05:05:PM (http://www.nanalady.com/pic/doll/d236.gif) บัดนั้น สะดุ้งพลันท่านตาว่าฉะฉาน ก็ฉันเคยสาวใสในวันวาน ไหงมันผ่านเร็วจังนั่งงงแด เพียงพลั้งเผลอเบลอนิดเชอะ.!.คิดว่า โถ.!.ช่างกล้ามาเดาว่าเค้าแก่ งั้นถามเพื่อนบ้านฯดูให้รู้แท้ ช่วยมาแฉให้รู้ไป..ใครหย่อน-ใครยาน emo_19 "ดิน" (http://www.nanalady.com/pic/doll/d236.gif) หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 09 มีนาคม 2014, 04:38:AM emo_68 emo_100 emo_87 ดูกะระ น้องหญิง จ๊ะทิงจา emo_55 เชิญมานั่งภาวนาอย่างุ่นง่าน เพ่งกสิณในนอกออกอาการ ทรมานเสียจริง น้องหญิงเอย emo_05 ออกจากภาวนาทำตาหวาน มันฟุ้งซ่านดวงแด แย่แล้วเหวย ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เอามันเลย ใครว่าเชยก็ชั่งเลิกนั่งแล้ว... emo_52 พูดเรื่องวัดเรื่องวามันน่าหลับ แล้วขยับเรื่องโลกย์โขยกแขม่ว ทั้งยุบหนอ พองหนอ คงบ่แคล้ว สะแด่วแห้วดีจังนั่งมองตา emo_24 พอมองไปมองมา ใครว่าเหี่ยว? สุดแลเหลียวจับมือยื้อเข้าป่า จะเป็นไรเป็นกันชั่งมันนา นอกวัดวาพาโชว์...ของโบราณ emo_20 ไพร พนาวัลย์ emo_86 หัวข้อ: Re: เสบียง เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 09 มีนาคม 2014, 11:07:AM (http://www.nanalady.com/pic/doll/d236.gif) คุมสติอารมณ์ข่มมิไหว ดู๊.!.สิท่านขุน"ไพรฯ"ใจกล้าหาญ มาแนมเหน็บเจ็บหน่วงทรวงสะท้าน กล่าวระรานหว่านถ้อยคอยหาความ อย่าถลำมาใกล้ใคร่ร้องขอ มาแววอ จ่อจ้องทำมองข้าม เกิดนานนิดผิดไยใช่หมดงาม เจอะลายครามคล่องแคล่ว..แล้วจะงง....? emo_19 "ดิน" (http://www.nanalady.com/pic/doll/d236.gif) |