|
หัวข้อ: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 03 มีนาคม 2014, 02:00:AM (http://image.ohozaa.com/i/c6e/semzx1.jpg) มาแรมร้างกลางป่าพนาสณฑ์ หลบผู้คนวุ่นวายหมายโสตถี ฟังวิหคขับกล่อมหลอมฤดี ดังดนตรีบรรเลงเป็นเพลงไพร ฟังชะนีกู่ก้องร้องหาคู่ คล้ายพธูเรียกพี่นี้ไฉน เอาสายลมพรมผ่านม่านดวงใจ ยามห่างไกลผู้คนบนเดียวดาย เอาใบไม้ต่างผ้ามาห่มสอด แทนอ้อมกอดของนางที่ห่างหาย หิ่งห้อยลอยเหมือนรักมาทักทาย ยามเปลี่ยวกายหมายเห็นเป็นเพื่อนดู เปรียบสิงขรดอนเถื่อนเสมือนบ้าน พอสำราญกายใจไม่อดสู ท่ามวังเวงวิเวกหวังที่พรั่งพรู จึงได้รู้หัวใจยามไกลเธอ emo_79 emo_65 "มุนีน้อย" add complete by klonthaiclub fb หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 03 มีนาคม 2014, 10:00:AM (http://www.ข้อความโดนๆ.com/wp-content/uploads/2012/07/292323_394978930559148_892634794_n-293x300.jpg) ยลยินคำพร่ำเผยพี่เปรยผ่าน ทนนั่งอ่านกานท์ย้ำน้ำตาเอ่อ มินึกเลยจะพบประสบเจอ น้องหลงเผลอแอบชื่นระรื่นทรวง นึกว่าที่ผ่านมาพี่ผาสุข แท้คือคุกรัดรั้งขังเหนี่ยวหน่วง ไยมิพูดตามจิตคิดทักท้วง กลายที่หวงห่วงพี่น้องตีตรวน จะตัดหางปล่อยวัดรู้ชัดแจ้ง ไปจัดแจงเก็บของมิต้องหวน ต่อไปนี้จบที"มุนีฯ"..ด้วน รีบเลยด่วนก่อนเปลี่ยนใจมีดไล่ฟัน "ดิน" (http://www.dogthailand.net/forum/attachments/month_1102/1102040751369e83d212ef9ac5.gif) หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 03 มีนาคม 2014, 02:17:PM emo_116 emo_126 ไปแรมรอน นอนเถื่อน ไร้เพื่อนกอด เพ้อพร่ำพรอด ขวัญเอ๋ย เลยไหวหวั่น พงพนา ป่ากว้าง ขวางทางตัน ขดขัดขั้น เยี่ยมยอด สูงสอดฟ้า เสียงชะนี โหยหวน คร่ำครวญนึก ให้ระทึก กึกก้อง มองเหว่ว้า สายลมพริ้ว พัดผ่าน กาลเวลา ฝูงนกกา บินร่อน จรสู่รัง ให้วังเวง เวิ้งว้าง กลางป่าเปลี่ยว เถาวัลย์เลี้ยว เคี้ยวคด ดั่งหมดหวัง เดินวนเวียน ทางเก่า เศร้าใจจัง ไพรพฤกษ์บัง บดไว้ ให้หลงทาง กระหายน้ำ ท่ามเหงื่อ เจือความหมอง สอดส่ายมอง ไม่เห็น เป็นเหินห่าง ตะวันคล้อย ลงต่ำ ช้ำใจจาง รีดหริ่งต่าง เสียงขรม ระงมไพร พันทอง ๓/๓/๕๗ emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 03 มีนาคม 2014, 03:04:PM ([url]http://www[/url].ข้อความโดนๆ.com/wp-content/uploads/2012/07/292323_394978930559148_892634794_n-293x300.jpg) ยลยินคำพร่ำเผยพี่เปรยผ่าน ทนนั่งอ่านกานท์ย้ำน้ำตาเอ่อ มินึกเลยจะพบประสบเจอ น้องหลงเผลอแอบชื่นระรื่นทรวง นึกว่าที่ผ่านมาพี่ผาสุข แท้คือคุกรัดรั้งขังเหนี่ยวหน่วง ไยมิพูดตามจิตคิดทักท้วง กลายที่หวงห่วงพี่น้องตีตรวน จะตัดหางปล่อยวัดรู้ชัดแจ้ง ไปจัดแจงเก็บของมิต้องหวน ต่อไปนี้จบที"มุนีฯ"..ด้วน รีบเลยด่วนก่อนเปลี่ยนใจมีดไล่ฟัน "ดิน" ([url]http://www.dogthailand.net/forum/attachments/month_1102/1102040751369e83d212ef9ac5.gif[/url]) (http://image.ohozaa.com/i/fc0/pkeins.jpg) อุตส่าห์หนีเข้าป่าหาสงบ ยังถูกพบรังควานฐานที่มั่น ตอนเราชวนไม่มาลีลารัน เอาไงกันเธอจ๋าอย่าตีรวน เธอกลัวผีหนีหน้าไม่มาด้วย ถึงคราวซวยมุนีฤดีป่วน หอบเสื้อผ้าลารักพักเซซวน สู่ดวงทวนทำใจไกลพธู กลางดงดอนหมอนหมิ่นถิ่นวิเวก ถือเพศเฉกโยคีหนีอดสู ยามเนาว์ดงพงไพรไกลโฉมตรู จึงได้รู้ใจเพรียก เรียกหาเธอ emo_60 "มุนีน้อย" หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: ดอกกระเจียว ที่ 03 มีนาคม 2014, 03:11:PM ([url]http://www[/url].ข้อความโดนๆ.com/wp-content/uploads/2012/07/292323_394978930559148_892634794_n-293x300.jpg) ยลยินคำพร่ำเผยพี่เปรยผ่าน ทนนั่งอ่านกานท์ย้ำน้ำตาเอ่อ มินึกเลยจะพบประสบเจอ น้องหลงเผลอแอบชื่นระรื่นทรวง นึกว่าที่ผ่านมาพี่ผาสุข แท้คือคุกรัดรั้งขังเหนี่ยวหน่วง ไยมิพูดตามจิตคิดทักท้วง กลายที่หวงห่วงพี่น้องตีตรวน จะตัดหางปล่อยวัดรู้ชัดแจ้ง ไปจัดแจงเก็บของมิต้องหวน ต่อไปนี้จบที"มุนีฯ"..ด้วน รีบเลยด่วนก่อนเปลี่ยนใจมีดไล่ฟัน "ดิน" ([url]http://www.dogthailand.net/forum/attachments/month_1102/1102040751369e83d212ef9ac5.gif[/url]) พึ่งจีบกันจะฟันกันมิทันไร ขอได้โปรดอดใจเถิดพระขรรค์ มันอาจเสียวเฉี่ยวมาไปพัลวัล เดี๋ยวต่างคนต่างฟันมันประไร ฟันกันแล้วอาจซกมกโศกสะอื้น ด้วยข่มขื่นซมแผลเจ็บไฉน จึงห้ามทัพเก็บพระขรรค์ในทันใด โปรดห้ามจิตห้ามใจไม่ฟันกัน emo_26 emo_32 หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 03 มีนาคม 2014, 03:46:PM มุนีน้อยหน่ายหายหน้าเข้าป่าพฤกษ์ หนีเรือนตึกใหญ่โอฬารผ่านขึ้นสวรรค์ บำเพ็ญเพียรภาวนาลาแจ่มจันทร์ อาศัยป่าพนาวัลย์..พักพิงกาย ทิ้งน้อง..ดินกินน้ำตาพาหมองหม่น อยู่เหมือนคนโดดเดี่ยวเปลี่ยวจุดหมาย เพ้อรำพันคร่ำครวญหาจนวุ่นวาย น่าเสียดายเมื่อวันวานที่ผ่านมา ยังไม่สาย หนุ่มเมืองใต้ยังรัก..แท้ ถึงจะแก่ก็แข็งแกร่งดุจหินผา ทำสวนปาล์มปลูกทุเรียนยางพารา ชมสวนป่าน้ำพุร้อนพักผ่อนใจ เสาร์อาทิตย์ชวนกินลมนั่งชมหาด น้ำซัดซาดหาดทรายขาวดูน้ำใส เที่ยวเกาะแก่งแหล่งปะการังในอ่าวไทย เกาะพิทักษ์ล่องเรือไปไม่ลืมเลือน รักหนุ่มใต้ใจซื่อถือความสัตย์ ทรัพย์สมบัติมีมากมายหาใครเหมือน หนุ่มเหลือน้อย..คอยความหวังยังย้ำเตือน ขอมีเพื่อน..ช่วยดูแล ยามแก่ชรา. ริน ดอนบูรพา ๓ มี.ค.๕๗ หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 03 มีนาคม 2014, 04:39:PM emo_116 emo_126 .................................... ให้วังเวง เวิ้งว้าง กลางป่าเปลี่ยว เถาวัลย์เลี้ยว เคี้ยวคด ดั่งหมดหวัง เดินวนเวียน ทางเก่า เศร้าใจจัง ไพรพฤกษ์บัง บดไว้ ให้หลงทาง กระหายน้ำ ท่ามเหงื่อ เจือความหมอง สอดส่ายมอง ไม่เห็น เป็นเหินห่าง ตะวันคล้อย ลงต่ำ ช้ำใจจาง รีดหริ่งต่าง เสียงขรม ระงมไพร พันทอง ๓/๓/๕๗ emo_116 emo_126 (http://image.ohozaa.com/i/5d5/EkZzZf.jpg) รินรินกลิ่นบุปผาสุดาล้อม คล้ายกลิ่นหอมสองปรางนางเคยให้ สุคนธาลาลับกับจอมใจ ยามจากไกลไหนนุชจะรุดตาม แว่วคล้ายเสียง"พันทอง" เธอร้องสั่ง พี่ผุดนั่งทันใดฤทัยหวาม ฤานางไม้แรงฤทธิ์ประสิทธิ์ความ แกล้งเสกล่ามลวงชายให้หมายยิน แลขุนเขาเนานิ่งทุกสิ่งดับ แทบลมจับไร้เงาเจ้ากระถิน เหลือเพียงเสียงใจโหยที่โรยริน ยามเมื่อสิ้นความหวังหลั่งน้ำตา emo_111 "มุนีน้อย" หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 03 มีนาคม 2014, 05:09:PM emo_101 emo_111 emo_101 มารู้ตัวยามไกลใจแทบขาด ดั่งถูกปาดดวงใจจนไหวหวั่น ขาดนางคงขาดใจลงไปพลัน เมื่อไหร่หนอ?ได้เจอกัน..สุดรัญจวน emo_46 ไม่น่าทำใจน้อยรีบลอยรัก เข้าไปพักในป่าอุราป่วน จะรีบกลับมาหาแม่หน้านวล แต่ดั๊นหวน..หลงป่า..ร้อยห้าวัน emo_119 ไพร พนาวัลย์ emo_111 http://www.youtube.com/watch?v=bhsvTDkTwt0 หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 03 มีนาคม 2014, 06:12:PM ([url]http://www[/url].ข้อความโดนๆ.com/wp-content/uploads/2012/07/292323_394978930559148_892634794_n-293x300.jpg) มิหายดีขี้ขลาดหวาดผวา ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าให้อาสัญ อุตส่าห์หลบหลังไม้กลางไพรวัน มื้อเช้าฉันกล้วยจี่ต่อชีวา ปักกลดนอนผ่อนคลายหายใจคล่อง อารมณ์ฟ่องนิมิตจิตหรรษา ขจัดถากรากเหง้าเศร้าโศกา แล้วยังมาตึงตังก่อรังควาน ตอบหน่อยเธอเท่าไรผลักไสพี่ โทษมุนีผิดพลั้งถึงสังหาร แสนหดหู่อยู่หงอทรมาน ออกจากบ้านกะยึดประพฤติธรรม คงหมดชายหมายซ้อนเง้างอนง้อ เคียงเคลียคลอระรื่นชื่นเช้าค่ำ จึงตะโกนโพนทะนาว่าขาดคำ อุดหูทำนิ่งใบ้เถอะไม่ยิน สูดอุ่นไอในป่าดีกว่าแน่ ย่างวัยแก่หมดกามวามถวิล ละรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสจินต์ ละอองดินพ้นวันพลันลืมเอง รพีกาญจน์ ขออภัยบูดบึ้ง ให้น้ำลำไยถูกมดกัด... emo_20 หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 03 มีนาคม 2014, 07:21:PM emo_101 emo_111 emo_101 มารู้ตัวยามไกลใจแทบขาด ดั่งถูกปาดดวงใจจนไหวหวั่น ขาดนางคงขาดใจลงไปพลัน เมื่อไหร่หนอ?ได้เจอกัน..สุดรัญจวน emo_46 ไม่น่าทำใจน้อยรีบลอยรัก เข้าไปพักในป่าอุราป่วน จะรีบกลับมาหาแม่หน้านวล แต่ดั๊นหวน..หลงป่า..ร้อยห้าวัน emo_119 ไพร พนาวัลย์ emo_111 [url]http://www.youtube.com/watch?v=bhsvTDkTwt0[/url] emo_116 emo_126 อันหลงป่า เปล่าเปลี่ยว เคี้ยวคนคด หลงไปหมด น้ำคำ ซ้ำหวาดหวั่น ตะวันหมุน บ่ายเบี่ยง เพียงครึ่งวัน ขาเริ่มสั่น หันหน้า มิกล้าเดิน รู้สึกที ผีไล่ ใจกระเจิด วิ่งเตลิด เหาะตาม ท่ามโขดเขิน ตัวเย็นเฉียบ เรียบร้อย ห้อยหัวเพลิน ตกใจเกิน ฉี่เกือบราด เพราะหวาดกลัว พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 03 มีนาคม 2014, 10:56:PM emo_101 emo_111 emo_101 มารู้ตัวยามไกลใจแทบขาด ดั่งถูกปาดดวงใจจนไหวหวั่น ขาดนางคงขาดใจลงไปพลัน เมื่อไหร่หนอ?ได้เจอกัน..สุดรัญจวน emo_46 ไม่น่าทำใจน้อยรีบลอยรัก เข้าไปพักในป่าอุราป่วน จะรีบกลับมาหาแม่หน้านวล แต่ดั๊นหวน..หลงป่า..ร้อยห้าวัน emo_119 ไพร พนาวัลย์ emo_111 [url]http://www.youtube.com/watch?v=bhsvTDkTwt0[/url] ลุงคงหาหน่อไม้ในดงกว้าง จนลืมทางกลับบ้านในกาลนั้น เก็บเห็ดโคนเห็ดละโงกโชคอนันต์ พ่วงหัวมันเพลินหลงตรงทางจร นึกว่าเสือเดินหลงตรงหน้าถ้ำ เสื้อลายดำพรางตาน่าสังหรณ์ เกือบลูกซองส่องไปให้ม้วยมรณ์ โชคดีก่อนเงยหน้า อ้า!..ลุงไพร ร้อยห้าวันหลงป่าอาการหนัก ซูบผอมนักตาโบ๋โถลมใส่ ผมเผ้ายาวหนวดเคราคงเน่าใน เพื่อนรู้ใจอยู่ป่าบ้าด้วยกัน emo_20 emo_85 "มุนีน้อย" หัวข้อ: Re: ~~ใจวังเวง~~ เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 03 มีนาคม 2014, 11:51:PM ([url]http://www[/url].ข้อความโดนๆ.com/wp-content/uploads/2012/07/292323_394978930559148_892634794_n-293x300.jpg) มิหายดีขี้ขลาดหวาดผวา ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าให้อาสัญ อุตส่าห์หลบหลังไม้กลางไพรวัน มื้อเช้าฉันกล้วยจี่ต่อชีวา ปักกลดนอนผ่อนคลายหายใจคล่อง อารมณ์ฟ่องนิมิตจิตหรรษา ขจัดถากรากเหง้าเศร้าโศกา แล้วยังมาตึงตังก่อรังควาน ตอบหน่อยเธอเท่าไรผลักไสพี่ โทษมุนีผิดพลั้งถึงสังหาร แสนหดหู่อยู่หงอทรมาน ออกจากบ้านกะยึดประพฤติธรรม คงหมดชายหมายซ้อนเง้างอนง้อ เคียงเคลียคลอระรื่นชื่นเช้าค่ำ จึงตะโกนโพนทะนาว่าขาดคำ อุดหูทำนิ่งใบ้เถอะไม่ยิน สูดอุ่นไอในป่าดีกว่าแน่ ย่างวัยแก่หมดกามวามถวิล ละรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสจินต์ ละอองดินพ้นวันพลันลืมเอง รพีกาญจน์ ขออภัยบูดบึ้ง ให้น้ำลำไยถูกมดกัด... emo_20 "รพีกาญจน์"พูดชัดหัดฟังบ้าง วอน"ดิน"นางวางหน้าอย่าทำเคร่ง หน้าขาวสวยอาจดำทำนักเลง ยานโตงเตงเกินวัยเพราะใจเคือง ๐ โมทนาเสียเถิดเกิดกุศล มุนีพ้นเดชเธออย่าเห่อเรื่อง ยามพี่มาถือศีลประทินเรือง สัญญาเนื่องสองเรายังเฝ้าจำ ๐ ยามใดจิตพ้นหมองตามคลองพรต จะเปลื้องปลดบาปใหญ่ให้งามขำ จงอยู่เย็นเป็นสุขไร้ทุกข์นำ จะสวดพร่ำภาวนาไปหาเธอ ๐ เข้าใจผิดเรื่องใดฤทัยแจ้ง อย่าแสลงแคลงใจใคร่เสนอ หากสองเราบุญเคียงเพียงละเมอ คงได้เจอสันนิวาสมิคลาดคลา emo_68 emo_116 "มุนีน้อย" |