หัวข้อ: ท่านและข้าพเจ้า เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 24 กุมภาพันธ์ 2014, 12:43:PM ท่านและข้าพเจ้า
@ท่านและข้าพเจ้า ความว่างเปล่าเย็นชาเวียนมาถึง ความเคียดแค้นชิงชังยังฝังตรึง ฉุดกระชากลากดึงเลยกึ่งกลาง @ทั้งท่านและข้าพเจ้า ยังคงเฝ้าคิดต่างอย่างเก้งก้าง มีเปลวไฟในตามานำทาง และมืดมนหม่นหมางค้างคาใจ @โลกนี้จึงเปลี่ยนแปลกและแยกแบ่ง หมดเส้นแวงเส้นรุ้งพรุ่งสดใส สัญชาติญาณการเป็นไป คือไม่ยอมเข้าใจอะไรเลย @ท่านโกรธขึ้งตึงตังจนพังเพ แล้วหมอกเทจากตาก็มาเผย ไม่มีเหตุมีผลจนเหมือนเคย แม้เวลาล่วงเลยมาเนิ่นนาน @ข้าพเจ้าซุ่มต่อรอโอกาส เมื่อท่านพลาดอีกทีจะตีต้าน จะรุกรบเร่งเร้าเข้ารอนราน เพื่อสืบทอดตำนานการฆ่าฟัน @ทั้งท่านและข้าพเจ้า ยังแสนเศร้าสับสนจนหวาดหวั่น ตามอารมณ์คุกรุ่นหมุนกลุ่มควัน รอเริ่มวันรณรงค์ทำสงคราม *************** ๒๔,๒,๕๗ ขอความสงบสุขให้ประเทศได้ไหม |