ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

    ราตรีนี้มีดาวพราวพร่างฟ้า
ดวงจันทราเรียงร้อยถ้อยคำหวาน
ถึงอีกฝั่งเวหาธิวากาล
สู่อีกด้านอรุณฉายคลายมืดมน

     โอ้ตะวันเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง
 เมื่อส่องแสงอ้างว้างกลางเวหน
 ข้ายังมีดาวอยู่เป็นคู่ตน
 มิต้องทนหม่นเศร้าเหงาเดียวดาย

     แม้นหาได้พานพบประสบหน้า
 ด้วยเวลาแตกต่างจึงห่างหาย
 ยังคะนึงถึงเจ้ามิเสื่อมคลาย
 จาก”จันฉาย”สู่”อาทิตย์”นิจนิรันดร์

        มนัสศิยา