ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

 emo_95 emo_95 emo_95

กับวันที่หัวใจมีน้ำตา
เพราะสิ่งมีค่าบางอย่างกำลังจะจางหาย
สิ่งที่เป็นเหมือนดังลมหายใจ
สิ่งที่ไขว่คว้าแทบตายกว่าจะได้มา

แต่แล้วไม่อาจรักษามันไว้
ไม่รู้ทำไม อาจเป็นเพราะฉันไม่เอาไหน ไร้ค่า
สุดท้ายต้องยอมปล่อยมือที่เหนี่ยวรั้งไว้ แล้วจากมา
ให้สิ่งนั้นหลุดลอยไปต่อหน้า แม้ว่าแทบขาดใจ
            -- เมี่ยง เมี่ยง --