|
หัวข้อ: ๐๐เรื่องของ "นา"๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2014, 05:22:PM (http://image.ohozaa.com/i/cd8/xNwRuN.jpg) หากนาข้าว ดินดี มีเพาะปลูก ข้าวกล้าถูก คัดสรรค์ ธัญญาหาร จะลงไถ ปักดำ ก็ชำนาญ ข้าวเบ่งบาน ทุกถิ่น เพราะดินดี เปรียบคนรับ ทักขิณ เป็นดินเขตต์ นาวิเศษ เพาะบุญ จำรูญศรี เปรียบคนทำ บุญทาน การพลี เป็นผู้ที่ ทำนา เพื่อหาบุญ วัตถุทาน ทักขิณา นำมาเปรียบ อุปเทียบ ข้าวกล้า มาเพาะขุน ปักดำลง ตรงนา เพื่อหาทุน หวังเกิดคุณ อานิสงส์ บรรจงรอ หากคนรับ ทรงศีลศักดิ์ ปุญญักเขตต์ แสนวิเศษ นาบุญ เป็นคุณหนอ หากเป็นถึง อริยะ ประเสริฐพอ ย่อมเกิดก่อ บุญใหญ่ ให้ยินยล ...มีต่อ ตอนสุดท้าย... หัวข้อ: Re: ๐๐เรื่องของ "นา"๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 18 กุมภาพันธ์ 2014, 05:29:PM เพราะผู้รับ ทักขิณา ค่าสูงส่ง ศีลสัตย์ตรง คงล้ำ นำกุศล คุณธรรม สูงเด่น เป็นมงคล จึงก่อผล มเหศักดิ์ ทักขิณา หากผู้รับ เป็นสงฆ์ องค์ไตรรัตน์ ผลย่อมชัด ทันที มิกังขา เพราะเห็นแจ้ง แทงมรรค หลักวิชชา จึงควรค่า นาบุญ ที่สุนทร เหมือนนาดี มีผล คนปลูกข้าว ไม่ปวดร้าว ชาวนา หว่านกล้าถอน ข้าวเจริญ งอกงาม ไปตามตอน เป็นบวร นาดี ทวีคูณ หากคนรับ ไร้ศีล จินต์ตกต่ำ อาจจะทำ ผลใหญ่ ให้เสื่อมสูญ อานิสงส์ ได้น้อย พลอยอาดูร มิพอกพูน ทักขิณา ค่าอนันต์ เหมือนนาแล้ง แห้งผาก จากดินร่วน มิสมควร พรวนปลูก ถูกหยามหยัน มีแต่หิน ดินหาบ ดังสาปทัณฑ์ ปลูกข้าวพลัน ผลสิ้น..เพราะดินเลว emo_126 "มุนีน้อย" |