พิมพ์หน้านี้ - @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนให้กำลังใจ => ข้อความที่เริ่มโดย: muneenoi ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2014, 11:29:AM



หัวข้อ: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2014, 11:29:AM
http://www.youtube.com/watch?v=H2rPXCeK1iE

หยุดน้ำตาเถิดน้อง ปีสองแปด
กลอนลำแผด สาธิต ปลิดใจสาว
ดังกึกก้อง ทุกถิ่น ยินเรื่องราว
คิดถึงคราว ครั้งก่อน ตอนเพลงดัง

หยุดน้ำตาเถิดน้อง อย่างหมองจิต
กลอนลำฮิต ติดปาก ฝากความหวัง
ปลอบใจสาว คราวสิ้น รักภินท์พัง
น้ำตาหลั่ง นั่งปลง สงสารเธอ

หยุดน้ำตาเถิดน้อง อย่าร้องไห้
น้ำตาไหล เช็ดก่อน วอนเสนอ
พี่ขอซับ น้ำตา คราละเมอ
ยามรินเอ่อ เผลอพลาด อนาถใจ

หยุดน้ำตาเถิดน้อง ตรองดูเถิด
อย่าเตลิด ตามเขา เฝ้าหวั่นไหว
เขามิรัก หักจิต อย่าคิดไป
ตั้งต้นใหม่ เถิดหนา อย่าร้าวราน

หยุดน้ำตาเถิดน้อง ลองดูใหม่
ยังมีใคร คนหนึ่ง ซึ่งสงสาร
ชายคนนอกสายตา คราวันวาน
ถึงเนิ่นนาน ยังภักดิ์ รักเพียงเธอ

 emo_116

"มุนีน้อย"



หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2014, 12:13:PM
(http://image.ohozaa.com/i/4e6/A8l73.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/uuKD)
ภาพไม่เกี่ยวแค่อยากลง
หยุดอย่างไร กันนั่น มันไหลบ่า
ดั่งธารา ระทม จมหมองเหม่อ
หยดรินหลั่ง คลั่งครืน ยืนละเมอ
เปรี้ยงจังเบลอ เงอะงะ อุระพัง

หยุดอย่างไร ใจนั้น มันสะอึก
สั่นระทึก ฮึกฮือ ยื้อความหวัง
ไม่เหลือเผื่อ แผ่ใคร ร้องไห้ดัง
ได้ยินยัง ร้อยขุนเขา จงเข้าใจ

เธอคิดมา จีบเล่น เช่นนั้นหรือ
เธออย่าถือ วิสาสะ ฉะหัวให้
เธออย่ามา มุ่งร้าย ป่ายปีนไป
เธอย่ำยี ขี้ใส่ จักไม่ทน
พันทอง
๘/๒/๕๗
(http://image.ohozaa.com/i/e3c/KetJWu.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/x6nJoQEQ1rUsrQs6)

add complete
by Klonthaiclub fb
(https://www.facebook.com/poemwebboard)


หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2014, 09:21:PM
น้ำตาพันฯ ไหลนอง เต็มสองฝั่ง
มุนีฟัง ดังโครม โถมเป็นสาย
ทั้งขี้หู ขี้ตา มาระบาย
ขี้มูกปาย แถมด้วย พี่ช่วยดู

เสียงร้องไห้ ปานฟ้า มาสะอื้น
ดังครืนครืน ยืนแอบ แสบแก้วหู
นึกว่าเป็นชะนี ที่หาคู่
โหยหวนกู่ ข้ามเขา ลำเนาไพร

เลยขุดบ่อรับน้ำตาคราทุกข์หนัก
พันฯ จงพัก ตรงนี้ อย่าหนีไหน
ซื้อผ้าห่ม เตรียมซับ อย่างฉับไว
ร้องเมื่อไร เช็ดทัน พันอย่ากลัว

 emo_85

"มุนีน้อย"



หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2014, 09:47:PM
emo_116 emo_126
โถลงทุน จริงหนอ บ่อเบ้อเร่อ
พันจึงเซ่อ ซานซม มุดจมหัว
ทั้งขี้มูก ขี้ตา มาพันพัว
ป้ายไปทั่ว เสื้อผ้า ไม่น่ามอง

ขอขอบคุณ นะท่าน บันดาลให้
บ่อเป็นไร่ ขุดกัน กั้นเป็นหนอง
ต่อท่อออก อ่าวไทย ไหลลงคลอง
น้ำตานอง เจ้าพระยา บ่าท่วมใจ
พันทอง
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2014, 10:57:PM
จะซื้อเรือ มาล่อง พายท่องบ่อ
ร้องจนพอ น้ำขึ้น สะอื้นไหว
ลงทุนมาก หากคุ้ม อย่ากลุ้มไป
เชิญร้องไห้ ไม่หยุด จะขุดรอ

ห้วงน้ำตา ครานี้ คงมีมาก
เพราะมันหลาก จากใจ ไร้รักห่อ
สายน้ำตา บ่าไหล ยามใจท้อ
หากเยอะพอ สร้างศาล ธารน้ำตา

 emo_111 emo_86

"มุนีน้อย"


หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 08 กุมภาพันธ์ 2014, 11:21:PM
emo_116 emo_126
ศาลน้ำตา ว่าไป เข้าใจตั้ง
มีมนต์ขลัง จากรัก สลักหา
เขียนเรื่องราว เรียงร้อย ถ้อยวาจา
เสน่หา มาพราก รักมะลาย

จะตัดสิน คดีไหน ใดกันนี่
ศาลที่มี น้ำตา คงน่าหน่าย
ผู้พิพากษา เป็นหญิง หรือเป็นชาย
นักกฏหมาย คงยุ่ง อีลุงตุงนัง
พันทอง
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2014, 12:10:AM
มาหุ้นกัน สร้างศาล งานคงเข้า
สองคนเรา พิพากษา พากันนั่ง
คดีคน อกหัก รักชิงชัง
ใครผิดหวัง สั่งฟ้อง มาลองดู

หากเป็นหนุ่ม มาฟ้อง พันทองรับ
แต่ห้ามจับ ต้องตัว กลัวอดสู
หากเป็นสาว มุนีรับ สลับคู่
คดีสู้ ยุติ มิลำเอียง

 emo_85

"มุนีน้อย"



หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2014, 09:39:AM
emo_116 emo_126
ฟังแปร่งแปร่ง ตั้งศาล หากงานเข้า
เอาก็เอา หุ้นส่วน ไม่ควรเถียง
ยังสงสัย เล็กน้อย ถ้อยความเรียง
ห้ามแตะต้อง มองเมียง เพียงอย่างเดียว

หากชายโดน เมียตบ จบที่ศาล
ดูอาการ ต้องงง ตรงหน้าเขียว
แค่ลูบคลำ เท่านั้น อย่าหวั่นเชียว
ส่วนเรื่องเกี้ยว เกี่ยวพัน วันอื่นมี
พันทอง
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2014, 11:03:AM
ลูกความชาย หมายมั่น พันทองรับ
จงสดับ สำนวน ใคร่ครวญถี่
ชายโดนเมีย เขี่ยทิ้ง ยิ่งอัปรีย์
เขาอาจดี ไม่รู้ อย่าดูแคลน

ศักดิ์ศรีชาย หมายเชิง อย่าเพิ่งว่า
ต้องเสียท่า ค่าหมด รันทดแสน
ที่ยอมเพลีย เสียหลัก เพราะรักแฟน
เลยวิ่งแจ้น พึ่งศาล วานช่วยที

ถึงไม่หล่อ พันทอง ลองไต่สวน
อย่าเพิ่งด่วน ยกฟ้อง ตรองถ้วนถี่
หากหล่อเหลา ถือสิทธิ์ ปิดคดี
ไม่ต้องมี รอส่ง ลงอาญา

ลูกความหญิง ยิ่งดี มุนีรับ
พร้อมสดับ สำนวน สอบสวนหา
หากพินิจ ไตร่ตรอง มองหน้าตา
ไม่โสภา รอก่อน ถอนฟ้องเลย

หากสาวสวย รวยทรัพย์ ประดับเพชร
คดีเสร็จ เร็วพลัน ฉันเฉลย
เอาให้ถึง ฏีกา ทุกคราเอย
ก่อนถูกเผย ศาลเตี้ย จนเสียคน

 emo_85

"มุนีน้อย"


หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2014, 01:21:PM
emo_116 emo_126
ใครโดนเมีย เขี่ยทิ้ง วิ่งมาศาล
ถ้าประมาณ มุนี มิต้องบ่น
ดำอ้วนเตี้ย เคลียก่อน ไม่ผ่อนปรน
ตัดสินหล่น จองจำ นำเข้ากรง

หากหล่อเหลา เอาไว้ ต้องไต่สวน
ทำสำนวน หมื่นหน้า ตามประสงค์
ต้องผลัดวัน ประกันไป ตามใจตรง
รอวันส่ง ขึ้นศาล เนิ่นนานไป

สืบพยาน ซักร้อยปาก ไม่ฝากขัง
เพียงมานั่ง ให้เห็น เป็นใช้ได้
ลากยาวถึง ที่สุด สะดุดใจ
หล่อคลั้งไคล้ ดวงมาน ศาลต้องยอม

หากเจ้าทุกข์ เป็นหญิง ยิ่งไม่ใกล้
สวยแค่ไหน ไม่สน และทนกล่อม
ครึ่งชั่วโมง เสร็จทันที มิอ้อมค้อม
จับได้โดย ละม่อม พร้อมปิดคดี
พันทอง
๙/๒/๕๗
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2014, 09:04:PM
ผู้พิพากษาหล่อต้องห่อเหี่ยว
พันฯปากเปรี้ยวว่าเตี้ยต่ำแถมดำปี๋
ต่างพันทองน่องใหญ่ไกลราคี emo_26
แสนโสภีขาวสวยหมวยขะแมร์

เจอคนหล่อ จะไล่ ให้ไปหา
เชิญแก้วตา ตัดสิน ดูชินแส
เอาให้ชัวร์ ผิดถูก ผูกดวงแด
จนรู้แพ้ ชนะ ฉะความจริง

เจ้าทุกข์สาว ถึงครา ผวาหมอง
เมื่อพันทอง ไม่รับ จับตีฉิ่ง
เชิญทางนี้ เธอจ๋า อย่าประวิง
มุนีวิ่ง คอยช่วย ด้วยเมตตา emo_20

 emo_85

"มุนีน้อย"




หัวข้อ: Re: @...หยุดน้ำตาเถิดน้อง...@
เริ่มหัวข้อโดย: oaao ที่ 09 กุมภาพันธ์ 2014, 09:05:PM
ร้องไปเถิด บอกน้อง ร้องอย่าหยุด
ปล่อยให้สุด หมดสิ้น ความโศกศัลย์
กลั้นเอาไว้ อัดอั้น ช้ำจาบัลย์
พอนานวัน พ้นผ่าน ขอโชคดี

ร้องไปเถิด บอกน้อง ร้องให้หมด
ขืนจับจด ฝังใจ หมดราศี
เก็บเอาไว้ เศร้าหมอง สิ้นราคี
ชีวิตนี้ เราครอง ใช่ของใคร

ร้องไปเถิด บอกน้อง ร้องสะอื้น
จงหยัดยืน ฝืนไว้ ไม่ยากไซร้
กาลเวลา พิสูจน์ เรื่องหัวใจ
คนที่ใช่ มักมาช้า คิดใคร่ครวญ

ร้องไปเถิด บอกน้อง ร้องไม่หยุด
กลับยิ่งฉุด ลงลึก ไม่คิดหวน
จะให้ดับ กลับติด เป็นชนวน
จิตผันผวน คร่ำครวญ ไม่คิดปลง

ร้องไปเถิด บอกน้อง ร้องถึงเช้า
แม้ดวงดาว พราวแสง ยังถอยหลง
กลับมาใหม่ ยามอาทิตย์ อัสดง
สว่างตรง ที่มืด ทุกครั้งครา