พิมพ์หน้านี้ - โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: แป้งน้ำ ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 12:29:PM



หัวข้อ: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: แป้งน้ำ ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 12:29:PM


(http://dl.glitter-graphics.net/pub/454/454531g995ha37aa.gif) (http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=13267.0)

คำถามมากมายผ่านสายตา
ความรอนล้า . .. ซึ่งแสดงผ่านทางสีหน้าในบางหน
ฉันรู้ว่าเธอต้องใช้ความอดกลั้นอดทน
ทุกคราวที่ฉันทำตัวเหมือนคน . .. ไร้หัวใจ

โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี
บอกไม่ได้หรอกว่าเมื่อไหร่จะหายซะที . .. อาการอ่อนไหว
หัวใจยังทำหน้าที่คิดถึงคนที่เขาจากไป
ฉันจึงไม่กล้าเริ่มต้นกับใคร . . .
จนกว่าจะแน่ใจ . . ว่าถ้าเขากลับมาแล้วฉันจะไม่กลับไป . .. จริง ~ จริง

(http://dl3.glitter-graphics.net/pub/735/735833rhg7sp07qv.gif)


หัวข้อ: Re: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 08:59:PM
emo_45  emo_45  emo_45

อย่าหวั่นเลยคนดี
ผู้ชายคนนี้...รับได้ทุกสิ่ง
ถ้าเธอเหงาใจ....มีไหล่ให้พิง
เมื่อไหร่เขาทิ้ง...มามะเชิญมา...

คือว่า...ศรี ฯ ทนได้...

ศรีเปรื่อง
๖ ก.พ. ๒๕๕๖


หัวข้อ: Re: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 09:25:PM
emo_116 emo_126
ไหล่มันเก่าเก่า
ไม่เอาดีกว่า
อย่ามาวางท่า
หาว่าไม่เตือน

ถ้ารักจริงจัง
ระวังคลาดเคลื่อน
หัวทิ่มตกเรือน
ไส้เลื่อนพอดี
พันทอง
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 09:31:PM
น้องแป้งคนสวย         โปรดช่วยพี่ศรี ฯ
พันทองนารี              ย่ำยีบีฑา

กลั่นแกล้งชายเหงา     ให้เศร้าโศกา
เนตรนองน้ำตา          เพราะว่านางทำ

ศรีเปรื่อง
๖ ก.พ. ๒๕๕๗



หัวข้อ: Re: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 09:41:PM
emo_116 emo_126
ร้องหาคนช่วย
พ่อกล้วยตาต่ำ
โดนหญิงเขายำ
ขบขำจริงนา

ใช่คิดกลั่นแกล้ง
เสแสร้งนี่หว่า
เดี๋ยวจับแก้ผ้า
ทาด้วยทิงเจอร์
พันทอง
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 10:15:PM
หนีไงไม่พ้น            หมองหม่นจนเอ๋อ
เจ็บช้ำจริงเออ          พัน ฯ เธอราวี

ต้องโทษความหล่อ    หุ้มห่อกายี
ดึงดูดนารี              ให้มีโกรธา

ศรีเปรื่อง
๖ ก.พ. ๒๕๕๗   
                               


หัวข้อ: Re: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 10:28:PM

ต้องทำตัวแก่     ย่ำแย่เต็มที
โดนเธอต่อยตี    ไม่มีข้องคา emo_20

ให้ตีจนตาย       มิง่ายดอกหนา
เพียงเธอมองตา   หมดท่าระทวย emo_50

ไพร พนาวัลย์

 emo_84


หัวข้อ: Re: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 10:29:PM
emo_116 emo_126
พ่อหล่อลงเบื้อย (เลื้อยลงบ่อ) emo_45 emo_45
เอื่อยเฉื่อยจริงหนา
แอลกอฮอล์ทา
ผวาเฮือกเลย

ความหล่ออยู่ลึก
สะอึกจริงเหวย
คุยเขื่องเหมือนเคย
กระเทยรุมตอม
พันทอง
 emo_116 emo_126


หัวข้อ: Re: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 10:34:PM

ต้องทำตัวแก่     ย่ำแย่เต็มที
โดนเธอต่อยตี    ไม่มีข้องคา emo_20

ให้ตีจนตาย       มิง่ายดอกหนา
เพียงเธอมองตา   หมดท่าระทวย emo_50

ไพร พนาวัลย์

 emo_84

emo_116 emo_126
ทำตัวว่าแก่
ดั่งแดจะม้วย
คงแพ้ความสวย
สำรวยลืมคำ emo_45

เพียงมองสบตา
ผวาจนคว่ำ
หัวหกคะมำ
ไปตำคันนา emo_45
พันทอง
 emo_126


หัวข้อ: Re: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 06 กุมภาพันธ์ 2014, 10:59:PM
emo_116 emo_126
พ่อหล่อลงเบื้อย (เลื้อยลงบ่อ) emo_45 emo_45
เอื่อยเฉื่อยจริงหนา
แอลกอฮอล์ทา
ผวาเฮือกเลย

ความหล่ออยู่ลึก
สะอึกจริงเหวย
คุยเขื่องเหมือนเคย
กระเทยรุมตอม
พันทอง
 emo_116 emo_126

'หนุก'หนานสุดสุด      ผ่องผุดเนื้อหอม
วันนี้ยินยอม              จิตพร้อมยินดี

ให้พันทองเจ้า            แหย่เย้าพาที
เพลิดเพลินชีวี           ไม่มีกรอมกรม

ด้วยดึกหนักหนา         กายล้าแทบล้ม
แม้สุขอารมณ์             แต่ผมต้องนอน

ศรีเปรื่อง
๖ ก.พ. ๒๕๕๗


หัวข้อ: Re: โปรดรอจนกว่าหัวใจของฉันจะหายดี~*
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 07 กุมภาพันธ์ 2014, 11:48:AM
emo_116 emo_126
พ่อหล่อลงเบื้อย (เลื้อยลงบ่อ) emo_45 emo_45
เอื่อยเฉื่อยจริงหนา
แอลกอฮอล์ทา
ผวาเฮือกเลย

ความหล่ออยู่ลึก
สะอึกจริงเหวย
คุยเขื่องเหมือนเคย
กระเทยรุมตอม
พันทอง
 emo_116 emo_126

'หนุก'หนานสุดสุด      ผ่องผุดเนื้อหอม
วันนี้ยินยอม              จิตพร้อมยินดี

ให้พันทองเจ้า            แหย่เย้าพาที
เพลิดเพลินชีวี           ไม่มีกรอมกรม

ด้วยดึกหนักหนา         กายล้าแทบล้ม
แม้สุขอารมณ์             แต่ผมต้องนอน

ศรีเปรื่อง
๖ ก.พ. ๒๕๕๗


emo_116 emo_126
อย่าหาทางออก
อย่าหลอกอย่าหลอน
ทำทีมาอ้อน
พออ่อนระทวย

บอกลาแล้วนะ
เอะอะซะด้วย
เดี๋ยวเตะปลาย...กล้วย
ถึงม้วยมรณัง
พันทอง
 emo_116 emo_126