พิมพ์หน้านี้ - หลอกตัวเอง

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนประชดรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: พยัญเสมอ ที่ 30 มกราคม 2014, 06:07:PM



หัวข้อ: หลอกตัวเอง
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 30 มกราคม 2014, 06:07:PM


หลอกตัวเอง

เป็นอีกหนึ่งวลีเน่าที่เขาเอ่ย
เพื่อเฉลยปลายแสงแห่งความฝัน
โน้มน้าวผู้โง่เขลาบ่เท่าทัน
ไปสู่ห้วงโมหันธ์อันหลอกลวง

มิมีจริงสิ่งใดในน้ำถ้อย
ดั่งคำร้อยเลอเลิศประเสริฐสรวง
เพียงสายลมพรมผ่านสุดต้านทวง
พัดสู่ห้วงน้ำครำระบำมาร

มีความจริงสิ่งใดได้แจ่มแจ้ง
บ่อาจแย้งแหล่งหลักสักสถาน
ล่อลวงตนบนฝันสุดกันดาร
คือนิทานที่วาดไม่อาจจริง


Orion264(มือขวา)
๓๐ มค ๒๕๕๗





 emo_101


การสร้างมโนภาพ ความคิดใดๆขึ้นมาเพื่อหลอกลวงตนเองให้ออกไปจากโลกแห่งความจริงอันโหดร้ายนี้
มันจะต่างอะไรกับคนที่เสพสารเสพติดเล่า  การมองโลกที่สวยงามที่มีอยู่แต่ในสมอง ในขณะที่โลกแห่งความจริง
ที่มีอยู่รอบกายเป็นอีกอย่างหนึ่ง  นั่นคือการหลอกลวงตนเอง  การหลอกลวงผู้อื่น






หัวข้อ: Re: หลอกตัวเอง
เริ่มหัวข้อโดย: รัตนาวดี ที่ 30 มกราคม 2014, 07:03:PM
emo_116 emo_111 emo_126

สวัสดีค่ะช่วงนี้ไม่ว่างจริงๆค่ะ ขอติดค้างไว้ก่อนนะคะ

ก็ยังฝันเพ้อเจ้อเหมือนเคย  แต่ไม่อยากหลอกตัวเองหรือเข้าข้างตัวเองค่ะ emo_20 emo_26

รักทุกท่านผู้อ่าน จากใจจ้า

รัตนาวดี
emo_116 emo_126




http://www.youtube.com/watch?v=XWJsxQJpPY0


หัวข้อ: Re: หลอกตัวเอง
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 30 มกราคม 2014, 07:48:PM
emo_116 emo_126
หากทำไป ใจสุข แม้ทุกข์บ้าง
กลอนกานท์วาง ว่างเว้น เห็นประจักษ์
ด้วยรักมั่น ครั้นหนี ไม่ดีนัก
เกิดกระอัก อกแตก แหลกเหลวลง

กลัวมีหนุ่ม วางวาย ตายตามด้วย
กลัวจะม้วย มรณา พาลุ่มหลง
กลัวโหมหัก ห้วงห้อง ต้องปลดปลง
นวลอนงค์ แจ้งบอก หลอกแต่ชาย
พันทอง
 emo_116 emo_126