|
หัวข้อ: ...........? เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 14 มกราคม 2014, 03:59:PM emo_62 ฉันมันคนหลังเขา...อย่างเขาว่า อยู่บ้านนอกคอกนาป่าลึกใหญ่ มองมิเห็นแสงสีศิวิไล เมืองกรุงไกลใสกว้างมิย่างกราย เขารังเกียจเดียดฉันท์...ว่าฉันต่ำ มิร่ำซำสวยซึ้งตรึงสหาย ขอปลีกตัวออกห่างปล่อยวางดาย เธอน่ะรายต่อไปคงคล้ายกัน emo_60 ก้อย หัวข้อ: Re: ...........? เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 14 มกราคม 2014, 07:34:PM emo_51 ๐นี่น้องหญิงไยยอกกระฉอกช้ำ ใครเขาทำร้ายถึงจึงโศกศัลย์ พ้อว่าเพียงภูหมองพร่องผิวพรรณ หรือไม่มั่นคงรักพี่ถักทอ ๐น้องหลังเขาพี่นั้นหน้าบรรพต กลับปรากฎเกิดฤดีฉะนี้หนอ หากภูผาพฤกษ์ใหญ่บังใจคลอ พี่สิขอขุดเขาเอาใจนาง ๐สิใช้รถบดป่าพนาเวศน์ อันเป็นเหตุบังทรวงทะลวงถาง ยกภูเขาเขวี้ยงแล้วแผ้วปูทาง พอเพริศพร่างพิงผิวสยิวคืนฯ emo_45 หัวข้อ: Re: ...........? เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 14 มกราคม 2014, 10:12:PM อ้างจากท่าน "ไร้นวม-" ขับรถไถมาให้ท่านไร้รัก เชิญท่านตักขุดเขาเอานางหนอ ขุดคนเดียวเปลี่ยวใจคงไม่พอ เลยอยากขอแจมขุดมุดเอานาง ภูเขาหินดินหนักสลักพื้น หนักเกินหมื่นล้านตันที่คั่นขวาง มิหนักเท่าความรักพิทักษ์วาง ที่เอ่ยอ้างจากใจไร้มายา นางอยู่ลึกแน่แน่แลเขาสูง รถลากจูงคนงานอีกล้านกว่า ทั้งสิบล้อรถพ่วงควงกันมา พร้อมเดินหน้าทันทีที่สั่งไป หากขุดเจอเธอพลันสัญญาก่อน ส่วนแบ่งก้อนตกลงประสงค์ไว้ ส่วนแบ่งท่านนั้นหรือคือหัวใจ กายเธอไซร้ให้มุนีนี่ตกลง emo_26 emo_85 "มุนีน้อย" เล่นมั่วละ emo_20 หัวข้อ: Re: ...........? เริ่มหัวข้อโดย: martinfranck ที่ 14 มกราคม 2014, 10:19:PM เพียงเพราะเจ้าจักคิดชีวิตต่ำ ว่าไม่ล้ำเลิศเลอเสมอเขา จะมิได้ดั่งเป็นแม้เช่นเงา ไม่รู้เอาตัวรอดเป็นยอดดี เพียงเจ้าพลันหันหลังให้บรรพต จะปรากฏเบื้องหน้ารุ่งราศี เจ้าจะอยู่หน้าเขาเงาคีรี รุ่งระวีศิวิไลเช่นในกรุง มาร์ติน หัวข้อ: Re: ...........? เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 16 มกราคม 2014, 07:51:PM emo_51 ๐นี่น้องหญิงไยยอกกระฉอกช้ำ ใครเขาทำร้ายถึงจึงโศกศัลย์ พ้อว่าเพียงภูหมองพร่องผิวพรรณ หรือไม่มั่นคงรักพี่ถักทอ ๐น้องหลังเขาพี่นั้นหน้าบรรพต กลับปรากฎเกิดฤดีฉะนี้หนอ หากภูผาพฤกษ์ใหญ่บังใจคลอ พี่สิขอขุดเขาเอาใจนาง ๐สิใช้รถบดป่าพนาเวศน์ อันเป็นเหตุบังทรวงทะลวงถาง ยกภูเขาเขวี้ยงแล้วแผ้วปูทาง พอเพริศพร่างพิงผิวสยิวคืนฯ emo_45 emo_60 emo_107 ณ. สุวรรณบรรพตนั่งทดท้อ ใจจดจ่อร้อนจ้า อุราขื่น ปรากฏชายเก้งก้างขวางทางปืน กล้ามายืนยื่นมานผ่านกานท์กลอน สลักเสลาเป่ามนต์ดลซะเคลิ้ม ช่างหยาดเยิ้มหยดย้อยหนอย..ช่างอ้อน หวานละลายลงตับจับตะกอน หม่นทอดถอนผ่อนคลายสลายเลือน จึงลิขิตคิดจารสาส์นสื่อส่ง วาจาตรงจากใจหาใครเหมือน หวังคุมแน่แดพี่ทุกปีเดือน จีบสาวเกลื่อนเมื่อใดได้เห็นดี emo_126 emo_116 ก้อย หัวข้อ: Re: ...........? เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 17 มกราคม 2014, 08:39:PM emo_62 ฉันมันคนหลังเขา...อย่างเขาว่า อยู่บ้านนอกคอกนาป่าลึกใหญ่ มองมิเห็นแสงสีศิวิไล เมืองกรุงไกลใสกว้างมิย่างกราย เขารังเกียจเดียดฉันท์...ว่าฉันต่ำ มิร่ำซำสวยซึ้งตรึงสหาย ขอปลีกตัวออกห่างปล่อยวางดาย เธอน่ะรายต่อไปคงคล้ายกัน emo_60 ก้อย ฟังคำก้อยน้อยใจทำไมเพ้อ คนรักเธอหลังเขาเฝ้าใฝ่ฝัน ส่งสายตามาทักรักทุกวัน มองข้ามฉันรำพึงถึงคนใด หนุ่มบ้านนอกคอกนาหน้าหยาบกร้าน พูดมิหวานเหมือนชาวกรุงมิมุ่งใส่ แต่รักจริงยิ่งกว่าถ้าเชื่อใจ พร้อมเมื่อไหร่บอกหนอ...ขอแต่งงาน ---กังวาน--- emo_126 |