พิมพ์หน้านี้ - ช้องนางคลี่...ช้องนางพี่

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนคิดถึง => ข้อความที่เริ่มโดย: เพรางาย ที่ 11 มกราคม 2014, 07:36:PM



หัวข้อ: ช้องนางคลี่...ช้องนางพี่
เริ่มหัวข้อโดย: เพรางาย ที่ 11 มกราคม 2014, 07:36:PM

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_022.gif) (http://www.klonthaiclub.com)


ช้องนางคลี่คลี่ช้องลงร่องห้อย
ละอองฝอยน้ำแต้มเป็นดาวแต่ง
รำพึงลมลู่ไกวใครจำแลง
หรือน้องแกล้งฝากนัยส่งให้เลี้ยง

คะนึงนวลนักหนาไกลตาเห็น
จะร้อนเย็นอย่างไรไม่ส่งเสียง
ช้องนางเขียวสีต่างช้องนางเคียง
ยามน้องเอียงช้องแนบแทบขาดใจ

 emo_116

(http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_032.gif) (http://www.klonthaiclub.com)


หัวข้อ: Re: ช้องนางคลี่...ช้องนางพี่
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 11 มกราคม 2014, 11:26:PM

emo_68 emo_62 emo_68

โอ้ ช้องนางนางน้องอย่าร้องร่ำ
วอนอย่าช้ำ “ลำยอง”อย่าหมองไหม้
เขาขอเจ้าไปเลี้ยงมิเสี่ยงใด
ยังเยื่อใยตัวเจ้าทุกเช้าเย็น

เจ้าสี่ตาตัวดำลูบคลำใกล้
อย่าเสียใจจากแม่มิแลเห็น
ได้ชื่อใหม่ “บัวขาว”เจ้าหน้าเป็น
อย่าลำเค็ญเลยหนอเจอพ่อดี

แสนอาลัยสองเจ้าทุกเช้าค่ำ
ทั้งตัวแดงตัวดำลูบคลำถี่
ไปอยู่กับพ่อใหม่น้ำใจมี
ขอชีวีสองเจ้าจงยั่งยืน

เดาว่าคุณงายคงจะพูดถึงเจ้าเหมียว จึงเอาเจ้าหมามาแจมนะครับ หากเดาผิดก็ขออภัย เนอ

ลุงไพร


 emo_82


หัวข้อ: Re: ช้องนางคลี่...ช้องนางพี่
เริ่มหัวข้อโดย: muneenoi ที่ 11 มกราคม 2014, 11:54:PM
ช้องนางคลี่คลี่ช้องมองนางคลี่
ช่างโสภีสีขาวดั่งดาวใส
พลิ้วแผ่วลมชมเอียงเพียงคอยใคร
พี่หวั่นไหวทุกครั้งที่นั่งมอง

เพ่งพินิจพิศชมภิรมย์พักตร์
อยากปลูกรักแซมต้นกลัวหม่นหมอง
ฤาชื่อคลี่เพียงบอกหลอกว่าช้อง
ลวงคนจ้องน้องนางให้วางวาย

emo_116

"มุนีน้อย"


หัวข้อ: Re: ช้องนางคลี่...ช้องนางพี่
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 12 มกราคม 2014, 11:09:AM
emo_116 emo_126
เป็นแค่พวง- ชมพู ไม่หรูเลิศ
แหล่งกำเนิด ดงดอน วอนอย่าหน่าย
ห้อยตามรั้ว ริมทาง มิวางวาย
ยามแย้มย้าย อายเหนียม ด้วยเจีมตน

ดูวิไล เรืองรอง  ช่างผ่องผุด
มาสะดุด รักร้าง พลางหมองหม่น
โดนแดดเผา เฉาแห้ง หมดแรงทน
ในกมล หล่นแล้ว แววระกำ
พันทอง
๑๑/๑/๕๗
 emo_116 emo_126