ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

   ยอมเอ๋ยปากว่าจบกัน
ยอมให้คนผิดเป็นฉันที่หวั่นไหว
ยอมเป็นฝ่ายหันหลังจากไป
โดยไม่เหลือเยื่อใยไว้ให้กัน
   จะว่าอย่างไรก็ว่า
ถ้าคำที่ฉันบอกเลิกลา ทำให้เธอเสียน้ำตามาเพื่อฉัน
อย่าถามถึงเหตุผลที่ฉันไม่อาจทนอยู่เพื่อกัน
เพราะฉันจะตอบเธอสั้นๆว่า"เหนื่อยใจ"
..................................

เหนื่อยแทบขาดใจ
ชีวิตวุ่นวายแบบนี้
เหนื่อยนะ?สิ้นล้าแรงเต็มที่
ลมหายใจที่มี.. ขาดใจ

เหนื่อยที่ต้องทุกข์ทน
กับการดิ้นรน..โลกกว้างใหญ่
มองรอบกายไม่มีเลย ไม่มีใคร
ยิ่งไขว่คว้าเท่าไร..ยิ่งอ้างว่างห่างไกล..ทุกที

เหนื่อยใจ เพราะรักเธอ
ไม่เหนื่อยกาย เพราะรักเธอ
เพียงรอยยิ้ม ที่ส่งมา
แค่นี้พอ ก็สุขใจ....

อยู่-อยู่ กันไปไม่มีความหมาย
ฉันก็เบื่อ เธอก็หน่าย....แล้วจะทนกันทำไม
ในเมื่อแอบปั้นหัวใจ.....
จะเหนี่ยวรั้งไว้....ก็คงไม่เหมือเดิม

นานเข้า....หัวใจฉันชินและชา
วันนี้จึงไม่มีน้ำตา.....ให้ไหล
อยากจะไปกับเขาสินะ"คนใหม่"
จะมาแคร์อะไร....กับคน"เก่า-เก่า"ล่ะเธอ


ความรักมันไม่คืนกับมา
อยู่ไปก็เสียเวลา....จะทนไปเพื่อใคร?
หากฝื้น...ก็มีแต่ทำร้ายใจ
จบ-จบกันไป.....ดีกว่าไหมเธอ