พิมพ์หน้านี้ - --สิ้นฝน คนหนาว--

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: victoria's secret ที่ 20 ธันวาคม 2013, 10:00:AM



หัวข้อ: --สิ้นฝน คนหนาว--
เริ่มหัวข้อโดย: victoria's secret ที่ 20 ธันวาคม 2013, 10:00:AM
๏ หลังฝนสิ้น..รินสาย..ปลายวสันต์
ล่วงเหมันต์..วันคืน..ช่างขื่นขม
ลมหนาวผ่าน..สะท้านกาย..กลางสายลม
ไร้อกใคร..ให้ห่ม..คืนลมแรง..๚

๏ สุริยา..พร่าพราย..พอคลายหวั่น
ครั้นตะวัน..พลันลับ..สูรย์อับแสง
หนาวกับคล้าย..ปลายลิ่ม..เข้าทิ่มแทง
จวบฟ้าแจ้ง ..แสงทอง..ผ่องอำพัน..๚

๏ คิดคะนึง..ถึงวัน..อันอบอุ่น
อกละมุน..หนุนนอน..เมื่อก่อนนั้น
เคยอิงแอบ..แนบชิด..อยู่นิจวัน
กลับต้องพราก..จากกัน..สิ้นฝันพราว..๚

๏ โอ้..กระไร..ไหนเลย..รักเคยชื่น
กลับระทม..ขมขื่น..ท่ามคืนหนาว
เคยชื่นชู้..คู่กัน..เหมือนจันทร์-ดาว
กลับเรื่องราว..คราวนั้น..เพียงฝันกลาย..๚

๏ ขาดเธออยู่..คู่เคล้า..ช่างเศร้าศัลย์
เหมือนคืนใส..ไร้จันทร์..อำพันฉาย
คนหม่นหมอง..มองฟ้า..ดาราราย
ทุกประกาย..ฉายส่อง..ช่างหมองมัว..๚ฯ


add complete
by Klonthaiclub fb
(https://www.facebook.com/poemwebboard)


หัวข้อ: Re: --สิ้นฝน คนหนาว--
เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 20 ธันวาคม 2013, 01:11:PM
หลังสิ้นฝน..ทนทุกข์ซ้ำเพราะน้ำท่วม
ร่างกายบวมเจ็บฟกช้ำทำปวดหัว
น้ำไหลหลากลากบ้านเรือนพัง..ยังน่ากลัว
เกือบเอาตัวไม่รอดให้ปลอดภัย

ข่าวลงหนังสือพิมพ์คนรับรู้
ประชาชนต่างทนอยู่แห่งหนไหน
น้องหายเงียบ...มิถามบ้างหรือไร
มิใส่ใจพี่ชายสักนิดเดียว

น้ำท่วมใต้.หลายครั้งยังเงียบกริบ
มิเห็นหยิบ..ยกปัญหามาแลเหลียว
มิเที่ยวไทย..ไปต่างแดนแค้นจริงเชียว
ปล่อยพี่ชายต้องโดดเดี่ยวเพียงลำพัง

ถึงหน้าหนาวข่าวว่าน้องต้องหมองหม่น
พี่จะทนดูอย่างไรแม้นผิดหวัง
บริจาคเครื่องนุ่งห่ม..จัดลงลัง
รวมพลังต้านภัยหนาวเพื่อนวลนาง

ต่างเพื่อนพ้องน้องพี่ อีสาน เหนือ
ร่วมช่วยเหลือคลายทุกข์ทนเรื่องหม่นหมาง
อย่าแตกแยกสามัคคีทั้ง ใต้ กลาง
ถึงแม้นต่าง...ความคิดบ้าง..เราคือไทย

                           ริน ดอนบูรพา
                           ๒๐ ธ.ค.๕๖


หัวข้อ: Re: --สิ้นฝน คนหนาว--
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 20 ธันวาคม 2013, 06:49:PM
(http://image.ohozaa.com/i/5fb/yw7ffu.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wg71jHAUnu5gwAaA)
วสันต์หลอก หลอนอยู่ เป็นคู่สาย
เมียงมองหมาย หลายวัน ช่างหวั่นไหว
ชายเคยรัก หักหาย ทำลายใจ
จนฤทัย ป่นปี้ ฤดีตรม

เธอหลอกฉัน วันผ่าน นานมากแล้ว
คงไม่แคล้ว จบจาก ฝากความขม
มองฝนตก อกช้ำ ย้ำระทม
เคยรื่นรม ร่วงล้า ระอาจัง

หลอกจนไข้ จับสั่น มันท้อแท้
หลอกจนแด เดียวดาย คล้ายสิ้นหวัง
หลอกจนผม ตั้งตรง คงเอวัง
หลอกจนนั่ง ไม่สุข จุกถึงทรวง
พันทอง
๒๐/๑๒/๕๖
(http://image.ohozaa.com/i/5fb/yw7ffu.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wg71jHAUnu5gwAaA)


หัวข้อ: Re: --สิ้นฝน คนหนาว--
เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 21 ธันวาคม 2013, 03:38:AM
emo_62
โอ้..วสันต์ สิ้นแล้ว น้องแก้วจ๋า
กลับเถิดหนา เนื้อเย็น พี่เป็นห่วง
บอก..ฝนสิ้น คืนถิ่นแน่ มั่นแดดวง
นี่ฝนล่วง แล้วไย ยังไม่มา..
 emo_27 emo_19
..พี่เฝ้าคอย กลอยใจ รู้ไหมหนอ
พี่เฝ้ารอ เชยชิด กนิษฐา
หมายร่วมเรียง เคียงครอง คู่น้องยา
เพราะรักนาง หนักหนา..เกินกว่าใคร
 emo_116 emo_126 emo_60