พิมพ์หน้านี้ - วันหนึ่ง..เมื่อไม่เหลือใคร..

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: พยัญเสมอ ที่ 15 ธันวาคม 2013, 06:37:PM



หัวข้อ: วันหนึ่ง..เมื่อไม่เหลือใคร..
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 15 ธันวาคม 2013, 06:37:PM



วันหนึ่งเมื่อฉันไม่เหลือใคร
มองไปทางไหนก็มีแต่ความเงียบเหงา
ทุกสิ่งมีแต่ความว่างเปล่า
เหลือไว้เพียงรอยเศร้า...กับคราบน้ำตา

ฝากถึงคนที่เคยรัก
ที่ทำให้รู้จักความโหยหา
ทำให้คิดถึงอยู่เรื่อยมา
แม้บัดนี้กาลเวลาจะผ่านไป

หัวใจยังคงคิดถึงอยู่
แต่ไม่รู้เธอจะคิดถึงฉันไหม..
หรือวันนี้เธออาจมีใคร
คอยอยู่ชิดใกล้เคียงข้างกายทุกวันคืน

ฉันคนนี้จมอยู่กับความเหงา
กับร่องรอยความเศร้าอย่างสุดฝืน
ใช้ชีวิตทนอยู่อย่างกล้ำกลืน
เหมือนกับยืนอยู่ในโลกนี้ตามลำพัง

วันหนึ่งเมื่อฉันไม่เหลือใคร
มองไปทางไหนก็ไร้ความหวัง
ชีวิตต้องก้าวไปตามลำพัง
ปล่อยทิ้งความหลังไว้กับวันวาน



เป็นไงครับ...ฝีมือกลอนเปล่าของผมพอใช้ได้หรือยัง.... emo_85

Orion264(มือขวา)
๑๕ ธค ๒๕๕๖










หัวข้อ: Re: วันหนึ่ง..เมื่อไม่เหลือใคร..
เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 15 ธันวาคม 2013, 07:31:PM
(http://www2.g-pra.com/webboard/showimage.php?table=ans&No=2761012&data=front&date=2013-03-31)

--ณัชชา--

 emo_126


หัวข้อ: Re: วันหนึ่ง..เมื่อไม่เหลือใคร..
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 16 ธันวาคม 2013, 08:00:PM
emo_116 emo_126
ถึงวันนี้ ที่ฉัน ไม่เหลือใคร
เพียงมีเงิน อยู่ได้ ไม่ฟุ้งซ่าน
ขาดคนรัก ไม่ท้อ ทรมาน
ขาดเรือนชาน เช่าอยู่ สู้ต่อไป

ไม่มีรถ ส่วนตัว ไยมัวแหนง
กินข้าวแกง เดินเดี่ยว ทนเปลี่ยวไหว
โลกยังสวย ด้วยมือเรา เศร้าทำไม
กำลังใจ เต็มเปี่ยม เลี่ยมกว่าทอง

มีงานทำ ดำเนินตาม ยามต่ำต้อย
ซัดปูหอย อร่อยล้น มิหม่นหมอง
ไร้ชายคู่ เคียงข้าง อ้างว้างปอง
ไร้คนจอง ครองใจ ใช่ว่าตาย
พันทอง
๑๖/๑๒/๕๖
 emo_116 emo_126
[/b]


หัวข้อ: Re: วันหนึ่ง..เมื่อไม่เหลือใคร..
เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 16 ธันวาคม 2013, 08:39:PM



แม้เรือนร่างยังสถิตย์ชีวิตอยู่
แต่ก็รู้อนาคตหมดความหมาย
ชีวิตนี้ถ้าขาดนางมาข้างกาย
ก็เหมือนชายสิ้นเชิงเริงภิรมย์

แล้วจะอยู่ตอไปเพื่อใครเล่า
ในเมื่อเราล้นทุกข์สิ้นสุขสม
ชีพเหมือนถูกลอยแพแค่รอจม
เหมือนมีลมหายใจไปวันวัน

อยู่แต่ตัวหัวใจไม่อยู่ด้วย
ถึงไม่ม้วยชีวาไม่อาสัญ
เหมือนซากศพเดินได้ดีไรกัน
ไม่เหมือนพันทองหรอกบอกให้ฟัง..

มีหัวจิตหัวใจให้รู้สึก
ว่าส่วนลึกเริ่มท้อต่อความหวัง
จึงคร่ำครวญหวนพากย์จากภวังค์
ให้ร้อยชั่งเห็นใจอย่าได้เมิน..
emo_52

 emo_85

กลายเป็นกลอนแปดจนได้...










หัวข้อ: Re: วันหนึ่ง..เมื่อไม่เหลือใคร..
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 16 ธันวาคม 2013, 09:08:PM
(http://image.ohozaa.com/i/556/qMvkH.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/gOWi)
ปลาขาดน้ำ..
คงชอกช้ำย่ำแย่ แน่ขวยเขิน
หญิงขาดรัก หนักใจในทางเดิน
หากขาดเงิน เกินคว้าไขว่ ไม่ได้การ

อยู่ต่อไป...
เมื่อฤทัยยังหวังดังประสาน
มองคนอื่นขื่นขมทั้งซมซาน
ไม่มีบ้านนอนได้ใต้ศาลา

แม้จะอยู่คนเดียว...
บนทางเปลี่ยวเปล่าใจเหมือนไร้ค่า
สร้างพลังเติมเข้าคว้าเอามา
เรื่องขี้หมาเด็กเด็กเล็กนิดเดียว

กำลังใจ...
มอบให้ไปในวันอันแสนเปลี่ยว
อยากพะนอคลอเคล้าเฝ้าแลเหลียว
แต่ก็เสียวพี่ปากจัดจึงตัดใจ
พันทอง
๑๖/๑๒/๕๖
(http://image.ohozaa.com/i/556/qMvkH.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/gOWi)