พิมพ์หน้านี้ - ความชอบธรรม

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: พ.พิมพา ที่ 26 พฤศจิกายน 2013, 11:33:AM



หัวข้อ: ความชอบธรรม
เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 26 พฤศจิกายน 2013, 11:33:AM
ความชอบธรรม

@ความชอบธรรมข้าหรือไม่หวือหวา
เพียงชอบธรรมธรรมดาประสาซื่อ
ไม่ใช่มือถือแข่งเข้าแย่งยื้อ
ไม่ยึดถือความชอบธรรมตามอัตตา

@ไม่มีหูฉลามน้ำสีแดง
ที่กินแล้วมีแรงช่างแกร่งกล้า
เพราะข้าอยู่ท้องไร่อยู่ปลายนา
ความชอบธรรมของข้าจึงธรรมดา

@เพียงแค่ยามล้มป่วยหมอช่วยนิด
ประกาศิตสืบขวัญชีวันข้า
หนึ่งเม็ดยากลั้วคอต่อชะตา
เพื่อลูกข้าเมียข้าที่เฝ้ารอ

@ข้ามีลูกต้องเรียนเขียนหนังสือ
ยอมอดมื้อกินมื้อด้วยมือพ่อ
ไม่มีหรอกเงินถังทองปลั่งคอ
แป๊ะเจี๊ยะพอให้ลูกใด้เข้าเรียน

@ข้าไร้ฟูกนอนต่ำแต่กำเนิด
วันที่เกิดแม่ว่าราศรีเปลี่ยน
หมอตำแยทำคลอดรอดจวนเจียน
ใต้แสงเทียนแสงตะเกียงเพียงลำพัง

@ไม่รู้หรอกกฎบัตรขัดกฎหมาย
หากโชคร้ายมารุมถูกคุมขัง
โปรดช่วยยุติธรรมตามกำลัง
อย่าชิงชังตั้งต้นขังจนตาย

@ท่านคือผู้รู้รอบความชอบธรรม
ข้าถ่อยต่ำเกินกู่รู้ความหมาย
มอบให้เถิดก่อนที่ชีพนี้วาย
ทำทานไว้ให้เห็นเอาเป็นคุณ

****************
พงศ์ภัณฑ์
๒๖/๑๑/๕๖


หัวข้อ: Re: ความชอบธรรม
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 27 พฤศจิกายน 2013, 06:56:AM
emo_116 emo_126
หากรู้รอบ ขอบข่าย เรียงรายหน้า
เตรียมตัวมา อย่างดี มิมีวุ่น
สะกดคำ ว่าพอ ตามต่อทุน
ความครุกรุ่น คงไม่เกิด หากเปิดใจ

อิ่มสามมื้อ คือดี เป็นที่สุด
ไม่ยื้อยุด ฉุดคร่า พาหวั่นไหว
เพียงสุขกาย สุขจินต์ ถวิลใด
ตักตวงใส่ ไขว่คว้า น่าอับอาย

ไม่ยึดติด คิดอยากได้ ของใครอื่น
เกิดขมขื่น เป็นทุกข์ เข้าซุกฝ่าย
แย่งกันใหญ่ ให้เห็น ไม่เว้นวาย
ผลสุดท้าย ต้องตกต่ำ เรื่องธรรมดา
พันทอง
๒๗/๑๑/๕๖
 emo_116 emo_126