|
หัวข้อ: คิดถึงบ้านกลอนไทย เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 25 พฤศจิกายน 2013, 04:20:AM คิดถึงบ้านกลอนไทย
@จากไปเพียงห้าวันพลันคิดถึง บ้านหลังหนึ่งซึ้งใจหาใดเหมือน บ้านกลอนไทยรอวันนับกลับมาเยือน เพื่อพบเพื่อนน้องพี่ที่เคยรัก @ยี่สิบพฤศจิกาข้าเหินฟ้า จากบ้านมาแสนไกลใจแน่นหนัก การบินไทยไหวเหินเร็วเกินพัก ไม่นานนักลัดฟ้ามากว่างโจว @เพลินเมฆขาวไหลล่องเต็มท้องฟ้า ฉาบเทาทาทึบพรืดมืดเพล้โพล้ เป็นแผ่นแพแผ่ขยายหลายกิโล เรียงรายโผล่ขอบฟ้าทุกนาที @ให้คิดถึงประเทศเขตเมืองแม่ เหตุการณ์จะย่ำแย่แน่หรือนี่ วอนทุกสิ่งศักดิ์สิทธิ์สถิตมี ช่วยปรานีประเทศรอดและปลอดภัย @วันที่ข้ากลับมาฝ่าลมหนาว เมืองเห๋อเฟ่ยขาวระลอกม่านหมอกใส สิบองศายะเยือกเย็นเป็นควันไอ ทั่วหัวใจไม่หายหนาวคราวคำนึง @วันนี้กลับมาแล้วแว่วส่งเสียง ฝากกลอนเรียงเคียงความยามคิดถึง ทักทายด้วยไมตรีที่ตราตรึง สมาชิกอีกคนหนึ่งซึ่งกลับมา ************** พงศ์ภัณฑ์ ๒๕/๑๑/๕๖ หัวข้อ: Re: คิดถึงบ้านกลอนไทย เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 25 พฤศจิกายน 2013, 06:58:AM emo_116 emo_126 แม้จากไป ไกลแสน ไม่แม้นเหมือน อุ่นไอเตือน เยือนเช้า เฝ้ามองหา ฤทัยหวั่น จริงฉัน ครั้นลืมตา กลัวนภา มืดมิด ปิดดวงดาว ทั้งการบ้าน การเมือง มีเรื่องยุ่ง มันอีนุง ตุงนัง เมื่อฟังข่าว ขนชาวบ้าน เข้ากรุง มุ่งการณ์ยาว น้ำตาสาว คราวนี้ มีไหลย้อน แสนสงสาร ประเทศ ทุกเขตแคว้น ไยตอบแทน ผีปู่ย่า พาทอดถอน คงนั่งนึก แหนงหน่าย มิคลายคลอน ทุกช่วงตอน แย่งยื้อ คือฝ่ายใด ปลุกระดม ถมทับ ให้ยับย่อย ช่วยกันปล่อย ข่าวขุ่น หนุนกันใหญ่ น่าสงสาร เอกราช อธิปไตย ต่อนี้ไป คงไม่ขลัง เหมือนดังเดิม พันทอง ๒๕/๑๑/๕๖ emo_116 emo_126 |