|
หัวข้อ: วันเงียบ...ของคนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 22 พฤศจิกายน 2013, 01:55:PM วันเงียบ...ของคนเหงา
เพราะเป็นโสดมานานสงสาร ไร้ความหวังเดี่ยวโดดประโยชน์ คนรักชังบ่ยินสิ้นรัก คิดคนึงความหลังนั่ง วันเงียบเหงาเศร้าใจในความ คงไม่ถึงครึ่งเงาเราคิด เคยรำพึงซึ้งจำเพ้อ ยังเป็นรอยตราตรึงซึ่งฝัง ในวันนี้มีฉันกับวัน และความกร่อยที่มีชีวิต สิ่งที่คอยร้อยหวังยังต้อง ก็ไร้เงาสักน้อยร่องรอย emo_95 กลอนไร emo_40 มือขวา emo_85 หัวข้อ: Re: วันเงียบ...ของคนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 22 พฤศจิกายน 2013, 08:19:PM กลอนประตูกำแพงวังพระนารายณ์ มั้ง? emo_86 emo_86 emo_86 หัวข้อ: Re: วันเงียบ...ของคนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 22 พฤศจิกายน 2013, 08:44:PM วันเงียบ...ของคนเหงา emo_116 emo_126เพราะเป็นโสดมานานสงสาร ไร้ความหวังเดี่ยวโดดประโยชน์ คนรักชังบ่ยินสิ้นรัก คิดคนึงความหลังนั่ง วันเงียบเหงาเศร้าใจในความ คงไม่ถึงครึ่งเงาเราคิด เคยรำพึงซึ้งจำเพ้อ ยังเป็นรอยตราตรึงซึ่งฝัง ในวันนี้มีฉันกับวัน และความกร่อยที่มีชีวิต สิ่งที่คอยร้อยหวังยังต้อง ก็ไร้เงาสักน้อยร่องรอย emo_95 กลอนไร emo_40 มือขวา emo_85 แค่ทำงานแปดชั่วโมงก้ปวดหัวพออยู่แล้ว มาเจอกลอนแบบนี้อีก มึนซิค่ะพี่น้อง ไปนอนดีกว่า emo_126 หัวข้อ: Re: วันเงียบ...ของคนเหงา เริ่มหัวข้อโดย: ดุลย์ ละมุน ที่ 22 พฤศจิกายน 2013, 09:10:PM เพราะเป็นโสดมานานสงสารโสด ไร้ความหวังเดี่ยวโดดประโยชน์หวัง คนรักชังบ่ยินสิ้นรักชัง คิดคนึงความหลังนั่งคนึง วันเงียบเหงาเศร้าใจในความเหงา คงไม่ถึงครึ่งเงาเราคิดถึง เคยรำพึงซึ้งจำเพ้อรำพึง ยังเป็นรอยตราตรึงซึ่งฝังรอย ในวันนี้มีฉันกับวันนี้ และความกร่อยที่มีชีวิตกร่อย สิ่งที่คอยร้อยหวังยังต้องคอย ก็ไร้เงาสักน้อยร่องรอยเงา |