|
หัวข้อ: กวีชาวบ้าน....(ปลูกผักหวาน) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 07 พฤศจิกายน 2013, 10:43:AM (http://rakbankerd.co/agriculture/wb/photo/1248830144_19491248830144_1949.jpg)
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก http://rakbankerd.co/agriculture/wb/show.php?Category=agriculture&No=13846 (http://rakbankerd.co/agriculture/wb/show.php?Category=agriculture&No=13846) ปลูกผักหวาน….เนิ่นนานกว่าจะเกิด ปลูกผักหวานเกิดยากหยั่งรากลึก หลายคนนึกท้อถอยเลิกคอยหน่อ ครั้นฝนตกเกือบเดือนดินเกลื่อนพอ กลับแย้มกออ่อนผุดพิสุทธิ์ใบ คิดว่าเน่าเปื่อยตายกลางสายฝน ที่แท้ทนซ่อนซบสงบไสว คนปลูกรอหลายวันบ่ทันใจ มักทิ้งไปไม่หยดน้ำรดดิน หลากแนวทางชาวบ้านทำการปลูก น้อยจะถูกครรลองผักท้องถิ่น เมื่อไม่แจ้งเหตุผลชวนยลยิน ก็ล้มสิ้นโครงการผักหวานงาม!ฯ อริญชย์ ๗/๑๑/๒๕๕๖ ปล.สาเหตุที่ชาวบ้านเขาเพาะเมล็ดผักหวานลงในกระบอกไม้ไผ่ เพราะรากผักหวานหยั่งรากยาวลึกและต้องรดน้ำเป็นเดือนกว่าจึงจะโผล่หน่ออ่อนขึ้นข้างบน ชาวบ้านที่ปลูกผักหวานมือใหม่มักไม่ประสบความสำเร็จในการปลูกผักหวาน เพราะรอไม่ได้ คิดว่ามันตาย ก็เลยเลิกรดน้ำ เลิกให้ความสนใจ แต่ความจริง มันยังไม่ตาย ถ้าชาวบ้านรดน้ำไปเรื่อย ๆ หรือถูกฝนตกฉ่ำดินราว ๆ เดือนกว่า หน่อผักหวานก็จะงอกขึ้นมาเองได้ emo_107 หัวข้อ: Re: กวีชาวบ้าน....ผักเหลียง…อร่อย…(แต่เพาะเมล็ดเกิดยาก) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 08 พฤศจิกายน 2013, 06:18:PM (http://www.oknation.net/blog/home/blog_data/582/12582/images/l12.jpg) ขอขอบคุณภาพและข้อมูลจาก http://www.oknation.net/blog/print.php?id=210499 (http://www.oknation.net/blog/print.php?id=210499)ผักเหลียง…อร่อย…(แต่เพาะเมล็ดเกิดยาก) พราวผักเหลียงเรียงรายพร่างพรายสวน ยอดเย้ายวนชวนชิมลองลิ้มหวาน เกิดแดนดินถิ่นใต้ปลูกไว้นาน ผักพื้นบ้านราชินีเกียรติตีตรา ทำอาหารเลิศรสใบสดเหลียง เป็นเครื่องเคียงกับแกล้มแอร่มค่า เพียงต้มจืดหอมกรุ่นละมุนมา เปี่ยมเบต้าเคโรทีนแสนยินดี กล้าเมล็ดค่อนข้างยากอย่างยิ่ง เปลือกแข็งจริงนิ่งแน่วดินแถวที่ ราวห้าเดือนงอกหน่ออาจพอมี ชาวบ้านชี้เสียบกิ่งปลูกจึงถูกทาง!ฯ อริญชย์ ๘/๑๑/๒๕๕๖ ปล.ได้ยินเขาว่าเมล็ดผักเหลียงเพาะยากมาก ใช้เวลาหลายเดือน น่าจะเพาะยากสูสีกับเพาะเมล็ดมะค่าโมงนั่นแหละนะ emo_107 หัวข้อ: Re: กวีชาวบ้าน....(ปลูกผักหวาน) เริ่มหัวข้อโดย: มังตรา ที่ 08 พฤศจิกายน 2013, 09:34:PM ไประนอง ลองลิ้ม แอบชิมรส
เหลียงผัดสด กับไข่ ใช่..เข้าท่า น้ำพริกกุ้ง จรุงจิต เลยติดตรา หอยปูปลา กุ้งใหญ่ มาให้ลอง อาบน้ำแร่ แช่เล่น ตัวเย็นโล่ง ควันโขมง เป็นปลื้ม ลืมเศร้าหมอง เที่ยวเขาหญ้า กว้างโปร่ง โก่งตัวพอง อยากจับจอง ปลูกบ้าน สราญรมย์ มาตลาด ในเมือง เรื่องจุกจิก รายการติ๊ก ของทานเล่น เช่นขนม ซื้อโน่นนั่น กันเพลิน เดินระทม เห็นเหมาะสม ลา-กลับ ลับระนอง อาจไม่ค่อยเกี่ยวกับหัวข้อของท่านอริชญ์สักเท่าไหร่ แต่ส่วนตัวชอบ ใบเหลียงผัดไข่ จึงมีแรงกระตุ้นให้แต่งกลอนนี้ 55555 emo_89 หัวข้อ: Re: กวีชาวบ้าน....(อินทผลัม) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 10 พฤศจิกายน 2013, 05:56:PM (http://www.alkawthar.or.th/images/ajwa/ajwa5_resize_1.jpg) ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตอินทผลัม…ผลไม้พระอินทร์ อินทผลัมบรรเจิดล้ำเลิศรส หวานดังหยดน้ำเชื่อมทุกเอื้อมหยิบ ถิ่นกำเนิดทะเลทรายห่างไกลลิบ ผลหลายสิบเป็นพวงโย้ยวงพลอย พืชตระกูลปาล์มเด่นไม่เป็นสอง สุกเรืองรองยองใยสดใสห้อย คนยื่นมือยื้อมาชิมตาลอย น้ำผึ้งย้อยพอเทียบคำเปรียบปาน สรรพคุณทางยาคุณค่าเยี่ยม ฟรุกโตสเปี่ยมเนื้อให้คนได้หวาน ไม่ต้องกลัวชอกช้ำด้วยน้ำตาล รับประทานมากได้สบายใจ!ฯ อริญชย์ ๑๐/๑๑/๒๕๕๖ ปล.แถวปักษ์ใต้ไทยบ้านเราก็มีขายเหมือนกันนะ ใครสนใจก็ลองหาข้อมูลสรรพคุณอินทผลัม/อินทผาลัม ทางอินเตอร์เน็ตดูเองละกันนะ ทุกท่าน เผื่อจะเป็นทางเลือกของคนรักสุขภาพอีกทาง ขอขอบคุณข้อมูลเพิ่มเติมจาก http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%9C%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%A1 (http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B8%9C%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%A1) emo_107 หัวข้อ: Re: กวีชาวบ้าน....(กระพังโหม) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 11 พฤศจิกายน 2013, 07:10:PM (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cd/Paederia_scandens2.jpg/220px-Paederia_scandens2.jpg)
ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต กระพังโหม กระพังโหมคดเคี้ยวเลื้อยเลี้ยวเถา ถิ่นลำเนาเขาป่าพราวไสว คนท้องทุ่งชื่นบานสำราญใจ เก็บนำไปทำขนมน่าชมเชย สรรพคุณด้านยาล้ำค่ามาก ปราศจากสารร้ายที่หมายเผย ทั้งต้นเถาใบรากเปลือกกากเอย หมอไทยต่างคุ้นเคยเปรียบเปรยยา อันชื่อเล่นเช่นใดอย่าได้รู้ อาจหดหู่ไหวหวั่นเป็นปัญหา ที่ควรเรียกกระพังโหมเป็นสมญา ปรุงอาหารออกมาล้วนน่ากิน!ฯ อริญชย์ ๑๑/๑๑/๒๕๕๖ ปล.ขอขอบคุณข้อมูลจาก http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%AB%E0%B8%A1 (http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%9E%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%AB%E0%B8%A1) emo_107 หัวข้อ: Re: กวีชาวบ้าน....(ปลูกผักหวาน) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 20 พฤศจิกายน 2013, 06:02:PM (http://www.wasantproducts.com/web/uploadfiles/SadaoFruit.jpg)
ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต สะเดางาม…ปลูกง่าย สะเดางามปลูกง่ายขยายกล้า เสริมผืนป่าปกคลุมชอุ่มเขียว แค่เมล็ดฝังติดดินนิดเดียว ไม่นานเชียวก็งอกแตกออกมา ทั้งทนทานแดดจ้าร้อนฟ้าใส เติบโตไวสมบูรณ์เกื้อกูลค่า สองสามปีเลยผ่านที่บ้านนา คนอาจหาเก็บยอดตลอดแนว ให้ความขมกลมกล่อมคุณพร้อมเสร็จ ชาวบ้านเด็ดมาชิมแกล้มจิ้มแจ่ว หรือชอบดอกนวลขาวสกาวแวว เด็กลองแล้วเพียงคำขออำลา!ฯ อริญชย์ ๒๐/๑๑/๒๕๕๖ ปล.สะเดาเป็นต้นไม้ที่เพาะเมล็ดง่ายมาก ๆ ควรปลูกอย่างยิ่ง ทนด้วยนะทุกท่าน ใครมีโอกาสไปโคราชช่วงเดือนมีนาคม-เมษายน ของทุกปี ลองเก็บเมล็ดมาปลูกข้างบ้านดูได้เลย emo_107 หัวข้อ: Re: กวีชาวบ้าน....(ฝักเพกา…ยาขม…นิยมกิน) เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 21 พฤศจิกายน 2013, 06:02:PM (http://www.biogang.net/upload_img/biodiversity/biodiversity-126738-4.jpg)
ขอขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต ฝักเพกา…ยาขม…นิยมกิน ฝักเพกา พลิ้วลม พร่างพรมยอด ให้นกพรอด พร่ำเสียง สำเนียงหวาน กับแกล้มขม ชาวนา มีมานาน เสริมอาหาร สรรพคุณ สมุนไพร เกิดทั่วถิ่น ดินปุ๋ย ร่วนซุยชุ่ม เขียวชอุ่ม ธรรมชาติ ลีลาศไหว ดอกตั้งทรง พราวช่อ ลออไกว คล้ายท้าให้ สกุณา หมายมาจอง ฝักแก่แห้ง แตกพร่าง ปีกบางร่อน กระจายว่อน เกิดปริ่ม แถวริมหนอง ต่างเติบโต ขยายพันธุ์ ตามครรลอง ไร้เจ้าของ ปลูกไว้ เก็บขายเลย!ฯ อริญชย์ ๒๑/๑๑/๒๕๕๖ emo_107 |