พิมพ์หน้านี้ - รอยโศก

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => ให้เพื่อนๆช่วยติชมกลอนที่แต่ง => ข้อความที่เริ่มโดย: ดุลย์ ละมุน ที่ 01 พฤศจิกายน 2013, 04:26:PM



หัวข้อ: รอยโศก
เริ่มหัวข้อโดย: ดุลย์ ละมุน ที่ 01 พฤศจิกายน 2013, 04:26:PM
รอยโศก

อณูร่าง ด่างพร้อย เพียงรอยโศก
ยินวิโยค เหยียบย่ำ ฉาบคำใส
ซ่อนคมมีด กรีดเยื่อ มิเหลือใย
บดแก้วใจ ประจาน ประหารซ้ำ

วิญญาณทอด กอดซาก ใต้กากเศร้า
อยู่ในเงา ขมขื่น ทุกคืนค่ำ
เคยลุ่มหลง เริงราย ร่วมร่ายรำ
ให้ระกำ ยิ่งนัก กับดักลวง

อุปาทาน เสกสรรค์ สวรรค์เสวย
หลงว่าเชย จินดา ผกาสรวง
ที่ชื่นฉ่ำ แช่มช้อย มาร้อยทรวง
แท้เพียงบ่วง- บาศโซ่ จากโลกันตร์

เฝ้าเชิดชู บูชา น้ำตาตก
เจ้าหักอก ลวงพราง บนทางฝัน
เกิดชาติหน้า ฉันใด อย่าใกล้กัน
แม้นสวรรค์ เรืองรอง มิต้องการ

ขอเลิกคบ หลบหน้า เพื่อลาช้ำ
ให้ลืมคำ ลืมฤทธิ์ ยาพิษหวาน
ขอพินาศ ดับสิ้น ทั้งวิญญาณ
ดีกว่าทน ทรมาน ดื่มธารตรม

ขอสิ้นรส กลิ่นเสียง ทุกสัมผัส
ให้สิ้นสาบ ตระบัดสัตย์ ที่มัดบ่ม
แม้นโลกนี้ สิ้นไร้ ใครนิยม
มิขอห่ม คำลวง ร่วมดวงดาว
 emo_111


หัวข้อ: Re: รอยโศก
เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 01 พฤศจิกายน 2013, 09:14:PM
(http://image.ohozaa.com/i/22b/RiQcaU.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wvaDqRPVM1WFARgd)
ใครหนอทำ ช้ำฟก อกกลัดหนอง
จึงได้ร้อง รำร่าย หมายว่าสาว
กลั่นวิโยค โศกใด ในเรื่องราว
ยินแต่ข่าว บ่าวปวด รวดร้าวทรวง

หันมาทาง นี้เถิด บรรเจิดนัก
หันมาทัก ทายกัน ฉันเป็นห่วง
อย่าคิดสั้น หวั่นไหว ในแดดวง
น้ำตาร่วง รอรับ ซับทันที

อย่าตีโพย ตีพาย เบื่อหน่ายหญิง
คนรักจริง ยืนยัน อย่าหันหนี
อยู่บ้านกลอน ออ้นออด ยอดนารี
จะกี่ปี่ กี่เดือน ไม่เคลื่อนคลาย

ขอเพียงรัก มั่นคง ซื่อตรงต่อ
สะกดคำ ว่าพอ ก็สมหมาย
หากเจ้าชู้ รู้ไว้ ฆ่าให้ตาย
ใช่ใจร้าย แกล้งขู่ หนูเอาจริง
พันทอง
(http://image.ohozaa.com/i/22b/RiQcaU.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wvaDqRPVM1WFARgd)


หัวข้อ: Re: รอยโศก
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 01 พฤศจิกายน 2013, 10:09:PM

emo_79 emo_111 emo_79

ร่องรอยรักในอดีตที่ขีดผ่าน
ยังร้าวรานเหลือทนจนเกรงกริ่ง
ว่าหัวใจดวงนี้จะโดนทิ้ง
จากยอดหญิงทั้งหลายที่กรายมา emo_33

จะมีใครไหมหนอจะทอถัก
ชายอกหักชอกช้ำทั้งต่ำค่า
กลัวเหลือเกินนารีจะบีฑา
สมน้ำหน้าฆ่าซ้ำกระหน่ำตี emo_119

อย่าให้เหมือนอดีตที่กรีดอก
ให้เลือดตกไหลนองเป็นหนองฝี
เป็นแผลเก่าเน่ากลายมาหลายปี
หากโชคดีมีคนช่วยไม่ม้วยมรณ์ emo_56

“ไพร พนาวัลย์”

 emo_62


หัวข้อ: Re: รอยโศก
เริ่มหัวข้อโดย: ดุลย์ ละมุน ที่ 01 พฤศจิกายน 2013, 10:48:PM
([url]http://image.ohozaa.com/i/22b/RiQcaU.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/wvaDqRPVM1WFARgd[/url])
ใครหนอทำ ช้ำฟก อกกลัดหนอง
จึงได้ร้อง รำร่าย หมายว่าสาว
กลั่นวิโยค โศกใด ในเรื่องราว
ยินแต่ข่าว บ่าวปวด รวดร้าวทรวง

หันมาทาง นี้เถิด บรรเจิดนัก
หันมาทัก ทายกัน ฉันเป็นห่วง
อย่าคิดสั้น หวั่นไหว ในแดดวง
น้ำตาร่วง รอรับ ซับทันที

อย่าตีโพย ตีพาย เบื่อหน่ายหญิง
คนรักจริง ยืนยัน อย่าหันหนี
อยู่บ้านกลอน ออ้นออด ยอดนารี
จะกี่ปี่ กี่เดือน ไม่เคลื่อนคลาย

ขอเพียงรัก มั่นคง ซื่อตรงต่อ
สะกดคำ ว่าพอ ก็สมหมาย
หากเจ้าชู้ รู้ไว้ ฆ่าให้ตาย
ใช่ใจร้าย แกล้งขู่ หนูเอาจริง
พันทอง
([url]http://image.ohozaa.com/i/22b/RiQcaU.gif[/url]) ([url]http://image.ohozaa.com/view2/wvaDqRPVM1WFARgd[/url])


แถลงถ้อย ร้อยความ ไปตามเรื่อง
ทั้งการเมือง การมุ้ง มันยุ่งยิ่ง
ใจขัดสน หมองขุ่น ไร้อุ่นอิง
แจงแม่หญิง พันทอง ตอบน้องนวล

อีกลมหนาว ร้าวราน มาผ่านใกล้
ทั้งดวงใจ โอดโอย เริ่มโหยหวน
ฟืนขาดไฟ ไร้คู่ จึงกู่ครวญ
ดังรถด่วน ขาดเหลือ ซึ่งเชื้อเพลิง

อาบแสงจันทร์ เดียวดาย มิคลายหนาว
ยิ่งปวดร้าว แสบใจ ให้ยุ่งเหยิง
เคยลุ่มหลง เล่ห์ลิ้น จนสิ้นเชิง
หลงระเริง เหลี่ยมคม คารมคน

หากน้ำใจ ไมตรี นี้แน่วแน่
เชิญเถิดแม่ ร่วมทาง ช่วยสร้างผล
ให้ต้นรัก ผลิก้าน ดอกทานทน
ทัดกมล หม่นหมาง งามพร่างพราย
 emo_85


หัวข้อ: Re: รอยโศก
เริ่มหัวข้อโดย: ดุลย์ ละมุน ที่ 01 พฤศจิกายน 2013, 11:56:PM

emo_79 emo_111 emo_79

ร่องรอยรักในอดีตที่ขีดผ่าน
ยังร้าวรานเหลือทนจนเกรงกริ่ง
ว่าหัวใจดวงนี้จะโดนทิ้ง
จากยอดหญิงทั้งหลายที่กรายมา emo_33

จะมีใครไหมหนอจะทอถัก
ชายอกหักชอกช้ำทั้งต่ำค่า
กลัวเหลือเกินนารีจะบีฑา
สมน้ำหน้าฆ่าซ้ำกระหน่ำตี emo_119

อย่าให้เหมือนอดีตที่กรีดอก
ให้เลือดตกไหลนองเป็นหนองฝี
เป็นแผลเก่าเน่ากลายมาหลายปี
หากโชคดีมีคนช่วยไม่ม้วยมรณ์ emo_56

“ไพร พนาวัลย์”

 emo_62


โบราณกล่าว เล่าไว้ ให้คิดอ่าน
ว่าช้างสาร งูเห่า พึงสังหรณ์
อีกข้าเก่า เมียรัก อาจหักคลอน
ไม่แน่นอน เปลี่ยนผัน ลืมสํญญา

ยิ่งนารี เคลื่อนคืน ก็เคลื่อนคลาด
คลอนสวาท คลายคล้อย ร้อยตัณหา
แม้นใครหลง ซาบซ่าน ในมารยา
อาจสิ้นท่า สิ้นชาย มิตายดี

แต่กระนั้น บุรุษเอย มิเคยเข็ด
ลิ้มรสเผ็ด ว่าหวาน ตระการสี
หลงด้วยรส พจน์พร้อย ถ้อยวจี
ก็สมที่ ติดบ่วง ในทรวงนาง
 emo_85


หัวข้อ: Re: รอยโศก
เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ โสม ที่ 03 พฤศจิกายน 2013, 02:16:AM
(https://m.ak.fbcdn.net/sphotos-h.ak/hphotos-ak-prn2/v/1419769_226303117545510_1940569032_n.jpg?oh=fa4d1223060214baa9125a8e4fe450de&oe=5282A0AD&__gda__=1384344697_48cd1eac505a45132e3c975387b2540b)

emo_79    emo_79    emo_79

ไยความรัก มักร้าง มิสร่างโศก
คราวิโยค เจียรเจ็บ ช่างเหน็บหนาว
ชายแปรปัด ตระบัดคำ ที่ย้ำดาว
ให้รวดร้าว กลั้นจิต พิษแทรกทรวง
→♥←
ยิ่งคิดย้อน กลอนโศก วิโยคเหลือ
โสมเขียนเพื่อ เมื่อรัก ดักสาบสรวง
ทุกคืนวัน หวั่นไหว จากชายลวง
ดุจติดบ่วง หล่นเหว ลงเปลวไฟ
→♥←
คราหายใจ ไร้จิต เมื่อพิษฝัง
ภาพความหลัง วันเก่า เฝ้าหวั่นไหว
กลับมลาย สลายเมื่อ หมดเยื่อใย
ทุกข์ท้นใจ ห้วงรัก มาหักมาน
→♥←
สุดเจ็บปวด ดวงจิต ผิดทางรัก
ร้าวทรวงหนัก ไยพี่ นี้หักหาญ
ดั่งมีดกรีด บิดใจ ให้แหลกราญ
กระชากมาน ผลาญวิญญ์..สิ้นดวงแด
→♥←

หนึ่งโสม..~♥~

 emo_62    emo_62
(https://m.ak.fbcdn.net/sphotos-h.ak/hphotos-ak-prn2/v/1419769_226303117545510_1940569032_n.jpg?oh=fa4d1223060214baa9125a8e4fe450de&oe=5282A0AD&__gda__=1384344697_48cd1eac505a45132e3c975387b2540b)
emo_86


หัวข้อ: Re: รอยโศก
เริ่มหัวข้อโดย: ดุลย์ ละมุน ที่ 03 พฤศจิกายน 2013, 11:16:AM
ความรักหรือ ชะตา ฟ้าลิขิต
มีถูกผิด ซ่านสุข หรือทุกข์แผล
คำสัญญา ใดกัน มิผันแปร
เป็นเพียงแค่ คำรั้ง ฝังอุรา

คนเคยช้ำ ถึงเห็น ถึงเป็นอยู่
คนเคยทุกข์ ถึงดู ถึงรู้ค่า
ใครมิเคย โดนรัก คอยชักพา
คนนั้นหนา ไหนเลย จะเคยรู้

แม่นวลน้อง เดือนเด่น ดวงเพ็ญผ่อง
ไฉนเลย เคยหมอง ต้องไร้คู่
ถ้าเจ้าสิ้น แสงโสม นะโฉมตรู
พี่กระต่าย ตัวผู้ ขอดูแล

ถึงเพียงชาย ชาวดิน นอนถิ่นทุ่ง
แต่มีใจ หมายมุ่ง จรุงแม่
วันใดเจ้า เจ็บทรวง ช้ำดวงแด
ขอกระต่าย หมายแข ดูแลเดือน
 emo_85


หัวข้อ: Re: รอยโศก
เริ่มหัวข้อโดย: เทโพ ที่ 12 พฤษภาคม 2014, 02:06:AM
ครวญเคว้งเพลงเคยเพราะ
ยิ้มเย้ยเคยเยาะ ยังเจื่อนยังเลือนหาย
รอยรักร้อยเลห์เพทุบาย
เหลือไว้เพียงความทรงจำ
ยืนแนบแอบนิ่งยืนพิงหญ้า
ขมน้ำตารินเก้อเพ้อพร่ำ
ตากตาใต้ฝนหล่นพรำ
ลบร้อยรอยช้ำ ..หรือซ้ำเติม..

..เทโพ ละเลงโศก..


หัวข้อ: Re: รอยโศก
เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 12 พฤษภาคม 2014, 05:45:PM

แค่หนึ่งบทเพลงโศกบนโลกเศร้า
หนึ่งเรื่องเล่าขานตำนานให้ผ่านเพิ่ม
อย่ามัวท้อรอทุกข์หาสุขเติม
บทเพลงเดิมอาจบรรเลงใช่เพลงลวง

ความทรงจำไร้ค่าอย่าสยบ
อีกคำรบพบทางสว่างสรวง
อีกสักครั้งหวังหอมหวานบันดาลทรวง
อีกหนึ่งดวงของดาวเพียงเฝ้ารอ

วาริน
๑๒/๕/๕๗


หัวข้อ: Re: รอยโศก
เริ่มหัวข้อโดย: ป้าโย ที่ 14 พฤษภาคม 2014, 08:11:AM


อินทรีย์หรือ คือที่ปลง กลับหลงจูบ
เพราะหลงรูป รสกลิ่นเพศ เศษสังขาร
เงาตัณหา พาให้ทุกข์ ใช่สุขนาน
เพียงวิญญาณ ไม่เที่ยงแท้ ไม่แน่นอน

วันวันหนึ่ง กี่หมื่นสุข ทุกข์กี่รอบ?
จึงแจ้งชอบ สมุทัย ในสังหรณ์
ตถาคต บทบัญญัติ ตรัสบวร
จึงฝากกลอน นี้มา บูชาธรรม