|
หัวข้อ: ลำนำใจจากใครคนหนึ่ง เริ่มหัวข้อโดย: พ.พิมพา ที่ 19 ตุลาคม 2013, 09:23:PM ลำนำใจจากใครคนหนึ่ง
@ทอดร่างลงทาบหล้าใต้ฟ้ากว้าง เย็นน้ำค้างพร่างพรายสายลมหนาว ฟ้าแต้มเดือนเยือนดาวพราวแวววาว คืนปวดร้าวรินร่ำคำกวี @แว่วเสียงขลุ่ยใครหนอพ้อออดอ้อน จากดินดอนแดนไหนไกลเหลือที่ กระซิบแผ่วแว่วหวานผ่านราตรี ระเรื่อยรี่ตัดพ้อคอยคลอรับ @โอ้ดาวน้อยลอยดวงรวงร้อยฟ้า ใจเคลิ้มคล้อยลอยหากว่าตาหลับ เป็นแสงทิพย์โคมทองผ่องระยับ ส่องประดับใจหม่นคนคนนี้ @ถวิลหาเพื่อนใหม่ใจอ้างว้าง บนโลกกว้างห่างไกลในทุกที่ หวังพานพบน้ำใจและไมตรี ชุบชีวีต่อฝันเมื่อวันวาน @ดั่งนกน้อยลอยเร่จนเหห่าง บินหลงทางกลางฟ้าน่าสงสาร เปียกน้ำฝนทนหนาวแสนร้าวราน ไร้ซึ่งบ้านรวงรังฝังฝากใจ @จะมีใครไหนบ้างกลางเถื่อนที่ ความปรานีให้กันนั้นมีไหม เพียงเล็กน้อยคอยรับซับฤทัย เพื่อเติมไฟความฝันวันอ่อนแอ @ยามดึกดื่นรื่นรินกลิ่นดอกรัก ยิ่งหนาวนักในจิตเพราะพิษแผล ถึงวันพรุ่งรุ่งสางกลางหมอกแร คงมีแต่จะย้ำความช้ำใจ @เดือนดวงน้อยลอยหายปลายฟ้าแล้ว ทั่วทุกแนวดาราพาหลับไหล รอแสงทองของตะวันอันอำไพ ความหวั่นไหวจะมาเยือนเหมือนอีกวัน ///////////////////// พงศ์ภัณฑ์ ๑๙/๑๐/๕๖ หัวข้อ: Re: ลำนำใจจากใครคนหนึ่ง เริ่มหัวข้อโดย: Moo Dum ที่ 19 ตุลาคม 2013, 11:38:PM เพลงขลุ่ยผิว พลิ้วผ่าน บนลานกว้าง หัวอกร้าง ห่างเธอ ละเมอฝัน ท่วงทำนอง ร้องร่ำ ช้ำจาบัลย์ เสียงผูกพัน หวั่นใจ ให้ทุกข์ตรม ใบไม้แดง แห้งร่วง ควงหมุนหล่น สุริยน ย้ำเผา เข้าทับถม นิ่งสลด หดหาย แม้สายลม มิพึงชม ขมจิต จะคิดมอง เป็นลานเศร้า เหงาใจ ในครั้งก่อน จากรักซ้อน ซ่อนกลาง ขวางเราสอง รักสะดุด หยุดไว้ ไม่สมปอง น้ำตานอง ครองช้ำ ทุกค่ำคืน ผ่านคิมหันต์ ผันมา เข้าหน้าฝน ชโลมหล่น หม่นคลาย หายสะอื้น รวมแรงแกร่ง แรงปลุก แรงลุกยืน หยุดกล้ำกลืน หยุดเศร้า หยุดเหงาใจ เริ่มปลูกรัก ปักหน่อ รอฝนหลั่ง ทุกคราครั้ง รั้งดู อยู่ใกล้ใกล้ พิรุณหยด รดผ่าน ผลิก้านใบ ฝนสิ้นไป ให้พลัน เหมันต์เยือน มีมือน้อย คอยจูง พยุงมั่น ร่วมบากบั่น ฝันไกล หาใครเหมือน เจ็บรักเก่า ร้าวจบ ค่อยลบเลือน เหลือรอยเตือน เยือนติด เพียงนิดชม เพลงขลุ่ยผิว พลิ้วหวาน บนลานกว้าง รักเคยร้าง ห่างหาย กลายสุขสม ท่วงทำนอง ร้องขาน สำราญรมย์ ดอกไม้พรม พรั่งบาน บนลานทอง Moo Dum emo_126 |