|
หัวข้อ: เราพากเพียรเขียนกลอนเมื่อตอนเริ่ม เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 06 ตุลาคม 2013, 05:37:PM เราพากเพียรเขียนกลอนเมื่อตอนเริ่ม
แสงตะวันลับหายจากปลายฟ้า วันใหม่มาเช้ารุ่งต้องมุ่งหวัง เย็นวันนี้นกกากลับหารัง วันพรุ่งยังมั่นใจเสียงไก่มี รุ่งเช้าคงเฉิดฉันท์ตะวันฉาย เย็นค่ำฟ้าพราวพรายระบายสี วันใหม่แล้วแสงทองครองนที เย็นวันนี้เสียงไก่ยังไร้แวว เราพากเพียรเขียนกลอนเมื่อตอนเริ่ม ตัดต่อเติมเสริมเด่นวางเป็นแถว แต่เมื่อย้อนอ่านดูเพื่อรู้แนว ที่แท้แล้วเพราะพริ้งพาวิงเวียน!ฯ อริญชย์ ๖/๑๐/๒๕๕๖ ปล.กลอนบทนี้แต่งเพื่อปรารภตนเองเท่านั้น เมื่อเริ่มแรกเข้าบ้านกลอนไทย แต่งแล้วหาทางลงไม่ค่อยได้ แต่งเรื่อยเปื่อย พูดง่าย ๆ คือ ยังไม่ค่อยเป็น อาศัยแต่งนานเค้า ก็ได้พี่ ๆ น้อง ๆ ที่บ้านกลอนไทยร่วมด้วยช่วยกัน ส่งเมล์มาให้แก้คำผิดถูก จนพอรู้หลักมากขึ้นกว่าเดิม ก็ขอขอบคุณมิตรบ้านกลอนไทยใจดีทุก ๆ ท่าน มา ณ โอกาสนี้ด้วยเน้อ emo_107 หัวข้อ: Re: เราพากเพียรเขียนกลอนเมื่อตอนเริ่ม เริ่มหัวข้อโดย: กังวาน ที่ 06 ตุลาคม 2013, 07:11:PM ยามดึกดื่นขื่นขมนั่งก้มหน้า หยิบปากกามาถือมืออยากเขียน แต่งอักษรกลอนเหงาเฝ้าพากเพียร มันวนเวียนมิรู้จำทำอย่างไร คนอกหักรักลาหาคำคล้อง ยังมิพ้องคำขึ้นตันหม่นหมองไหม้ ฉันยิ่งแต่งแปร่งคำแสนช้ำใจ หลงรักใครเหลวหมดทุกบทกลอน ---กังวาน--- emo_126 หัวข้อ: Re: เราพากเพียรเขียนกลอนเมื่อตอนเริ่ม เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 07 ตุลาคม 2013, 05:31:AM (https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/1173700_427142860727839_1744365070_n.jpg) ตื่นเช้ามืด อืดอาด...เสียงปาดร้อง กาไก่ก้อง จ้องถลา พาสลอน หยาดน้ำฝน หล่นพรำ พื้นฉ่ำปอน นั่งเขียนกลอน ตอนเช้า เงียบเหงาทรวง อรุณรุ่ง พุ่งรับ จับฟากฟ้า แสงทิวา ทาทาบ เอิบอาบสรวง ภาณุมาศ พาดจับ ประดับดวง บอกเพลา ลุล่วง เริ่มช่วงวัน "ดิน" (http://tinypic.com/bhja7c.gif) |