|
หัวข้อ: รุ่งแล้วรักบ่รอง แต่กลับร่วงโรย เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 30 กันยายน 2013, 08:20:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_016.jpg) (http://www.klonthaiclub.com) ๐ไก่ขันคลอเคียงเสียงสำเนียงรุ่ง กระจิบมุ่งหมายมองท้องฟ้าใส กระหึ่มครื้นคืนเฉียบเพียบเรไร กลับกร่อยไกลกระจ่างจ้วงร่วงระเริง ๐คงคล้ายความรักร้ายสายสวาท พลอยพลั้งพลาดเพราะเผาะยามเยาะเหยิง หนึ่งตะกายปรายปลั่งหนึ่งว้างเวิ้ง หนึ่งบันเทิงถ้อยคะนึงหนึ่งคะมำ ๐สองประสานมานมาเรียกว่ารัก ไยซึ้งสักครึ่งทรวงครึ่งลวงย่ำ อีกฝ่ายเฝ้าเร้ารักเพ้อภักดิ์พรำ อีกฝ่ายอ้ำอึ้งโอดสลดลง ๐รุ่งควรเรืองเฟื่องฟ้านภาภพ ส่องแสงซบซอกไหนอย่าให้หลง นี่กลับกลายกระจายแจ้งแกล้งกร่อนรงค์ เปลี่ยนอนงค์พนอคืนตื่นแล้วลาฯ emo_48 หัวข้อ: Re: รุ่งแล้วรักบ่รอง แต่กลับร่วงโรย เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 30 กันยายน 2013, 06:43:PM (http://image.ohozaa.com/i/f9c/yb9R4C.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wtIADAxbCRMszMOc) ไก่ไม่ทัน ขันก้อง จ้องจะตื่น ยามดึกดื่น ฝืนฝาก ซากรักข้า ชม้อยเมียง เอียงแอบ แนบกายา ตืนขึ้นมา ตาส่อง หมองแดเดียว กระจิบจ้อย พลอยร้อง พ้องเสียงหลง อยู่ในดง แดนดอย หงอยใจเปลี่ยว ความหนาวเหน็บ หนักหน่วง ทุกช่วงเชียว พนาเขียว เรียวเขา เศร้าใจจัง จะรอรุ่ง พุ่งสาย ระบายเสียง ส่อสำเนียง เพียงพบ ทำนบหลั่ง ซึมเซาเข้า ปะปน จนเซซัง อุระพรั่ง พังพ่าย หน่ายกมล พันทอง emo_116 emo_126 |