หัวข้อ: ๐๐พึมพำตามประสา... เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 21 กันยายน 2013, 12:03:PM (https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/p480x480/1235029_195542597295434_231240252_n.jpg) เรื่องจะหยุดพักผ่อนนอนตื่นสาย จงอย่าหมายพักได้ตามใจหวัง มีแต่งานงานมีที่ประดัง รับคำสั่งนี่โน่นโจนทะยาน คำที่เคยขอดค่อนแต่ก่อนเก่า ที่ชอบเหมาเข้าใจไม่สงสาร บอกเช้าชามเย็นชามข้าราชการ วันหยุดยังออกจากบ้านเพราะงานมี เห็นเขาเที่ยวสนุกและสุขสันต์ ผิดกับฉันต้องแกร่วถิ่นแถวนี่ อยากจะไปไหนบ้างในบางที อิสระเสรีช่างยากเย็น เพื่อนโทรชวนไปเที่ยวก็เดี๋ยวก่อน ด้วยขั้นตอนเยอะมากความยากเข็ญ กว่าจะผ่านด่านไหนใครต้องเซ็น มันจำเป็นระเบียบที่เสียบคอ กระทันหันจึงอดสลดจิต จึงต้องปิดฉากลงนั่งปลงหนอ วาสนาเราไซร้คงไม่พอ และจงรอของฝากจากเพื่อนแทน หลุดคำบ่นพึมพำทำกระแส ก็เพียงแค่ฟุ้งซ่านที่พล่านแล่น ใครจะขำซ้ำได้ไม่เคืองแค้น ฉันก็ยังหน้าแป้นแอ่นอกยืน "กานต์ฑิตา" ๒๑ กันยายน ๒๕๕๖ (http://dl2.glitter-graphics.net/pub/289/289112e6379b8klo.gif) หัวข้อ: Re: ๐๐พึมพำตามประสา... เริ่มหัวข้อโดย: สมนึก นพ ที่ 21 กันยายน 2013, 01:26:PM น่าจะเป็นแบบอย่างข้าราชการไทย ทุ่มเทใจเพื่องานยิ้มหวานชื่น วันหยุดมิได้เป็นเช่นเขาอื่น สู้ทนฝืนระงับกับใจตน หวังเพื่องานผ่านไปไม่ตกค้าง ได้สะสางบ้างไงไม่สับสน งานเก่าและงานใหม่ไม่ปะปน จะตรวจค้นเรียงเรื่องต่อเนื่องดี แม้ใครไม่มองเห็นจุดเด่นเจ้า แต่ว่าเราภูมิใจในศักดิ์ศรี ทุ่มใจกายเพื่องานประสานมี เข้างานนี้วันใหม่ไม่ค้างคา คนรักงานหวังงานไม่ติดขัด มิป้องปัดผ่านไปในวันหน้า สำเร็จผ่านมากได้ในพริบตา คือคุณค่าของคนผลที่ทำ. นพ 21ก.ย.56 |