|
หัวข้อ: ยามเย็นตะวันลา เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 18 กันยายน 2013, 06:47:PM ยามเย็นตะวันลา
ยามเย็นตะวันลา……….ละเมาะป่าลุมืดมัว นกน้อยเผยอตัว………..และก็บินเลาะแนวไพร กลับรังระงมเสียง………ทะเลาะเยี่ยงกะชิงชัย ลับแสงสลัวไป…………บมินานสิวังเวง แต่ใช่จะหลับพลัน…….ระยะนั้นประเดิมเพลง นกเค้าทะยานเบ่ง……..กะตะปบทะลวงเอา นกน้อยประวิงกลัว…….เอะอะรัวล่ะคงเฉา หดตัวกระจุกเข้า……….ชิชะ!หยุดเขม่นกัน!ฯ อริญชย์ ๑๘/๙/๒๕๕๖ ปล.เป็นเพียงการแต่งเล่นตามจินตนาการเท่านั้น อ่านเล่น ๆ ละกัน ทุกท่าน emo_107 หัวข้อ: Re: ยามเย็นตะวันลา เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 18 กันยายน 2013, 07:15:PM (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) ลูกเจี๊ยบ เลียบลัดเลาะ ก้าวก่ายเกาะ เพราะใจหวั่น แม่ไก่ ไซ้ขนพลัน สัญญาณนั้น มั่นฤดี กุ๊กกุ๊ก ปลุกปลอบขวัญ กางปีกคั่น กั้นเต็มที่ โอบอ้อม พร้อมแม่พลี หากภัยมี ชีวีแทน นั่งหลับ ลูกคับอก กางปีกกก ปกป้องแหน มากค่า หาใดแม้น มิคลอนแคลน แสนปลื้มใจ มองทั่ว กลั้วกังวล เหลียวแลตน ทนหม่นไหม้ สิ้นรัก ทักอุ่นไอ แล้วเมื่อใด ได้ลูกคลอ emo_15 "ดิน" (http://www.qzub.com/cartoon_016.gif) หัวข้อ: Re: ยามเย็นตะวันลา เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 18 กันยายน 2013, 07:24:PM (http://image.ohozaa.com/i/53a/X4um31.jpeg) (http://image.ohozaa.com/view2/x5UL4xmqCN5jZgZc) ขอต่อเป็นกลอนแปดละกันจ้า ---------------------- อาทิตย์เริ่ม ลับฟ้า จันทราส่อง สีแดงทอง มองเพลิน สะเทิ้นไหว เมฆแฝงความ น่ากลัว ทั่วป่าไพร ทะมึนไร้ ปรานี ที่เห็นนั้น เงียบสงบ พลบค่ำ จำห่างเหิน มืดมิดเกิน ห้ามใจ ให้ไหวหวั่น หมู่นกกา คืนคอน อ้อนจำนรรจ์ บินผกผัน เคียงคู่ สู่รังนอน ท้องนภา หมองหม่น ดั่งคนเหงา เฉกเช่นเรา เศร้านัก รักถ่ายถอน เย็นสายลม พรมพร่าง ร้างแรมรอน รักมาจร จำจาก พรากรักลง มองหมู่เมฆ เลื่อนทับ ดับความฝัน มองพระจันทร์ สาดเข้า เฝ้าไหลหลง มองพระพาย โชยมา อุราปลง มองดาวคง ไม่ชื่น คืนเดียวดาย พันทอง ๑๘/๐๙/๕๖ (http://image.ohozaa.com/i/873/Ntdwk2.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/wsJ7XGxigZMVujTo) หัวข้อ: สายัณห์ตะวันลา เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 27 กันยายน 2013, 07:42:PM สายัณห์ตะวันลา
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ สายัณห์ตะวันลา……..สกุณาระงมเสียง เจื้อยแจ้วระเริงเรียง….จรเพลินลุแนวไพร หมายมุ่งจะคืนคอน….ขณะว่อนก็วอนไว รีบเร่งทะยานไป……...ผิวะหมายเกษมศานต์ เด็กทุ่งมุหมายมอง……กะประลองวิชาชาญ มือเชี่ยวฉมังการ……….ระยะใดมิไกลเกิน แม้นเชื่องถลาบิน……..ประลุถิ่นมนุษย์เมิน อาจพอสนานเหิน……..ดุจหงส์สง่าควร แต่ทุ่งน่ะใช่เมือง……….บมิเคืองก็หวังดวล เด็กหวังประเดิมป่วน….ปะเหมาะเจ้าสิเข้ายิง นกจงระวังการ………...ละทะยานเงอะอ้อยอิ่ง มารดาบิดามิ่ง…………..เกาะชะเง้อเพราะอาวรณ์!ฯ อริญชย์ ๒๗/๙/๒๕๕๖ ปล.เหมาะสำหรับอ่านกล่อมเด็กก่อนนอนกระมัง! emo_107 หัวข้อ: Re: ยามเย็นตะวันลา เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 28 กันยายน 2013, 05:18:PM emo_116 emo_126 กลอนเจ็ด ---------- สายัณห์ ผันไป ไกลลับฟ้า แดดจ้า ล้าแรง แสงเลยอ่อน ทิวสน โอนนั้น ตะวันรอน นกจร บินกลับ จับรวงรัง ฝนพรำ ไม่ขาด หยาดเป็นสาย จากเช้า เข้าบ่าย แทบหงายหลัง ชื้นแฉะ แปะเปาะ เสนะดัง ไม่หยุด ไม่ยั้ง นั่งทำใจ พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: สายัณห์จะผันไป เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 29 กันยายน 2013, 07:34:PM สายัณห์จะผันไป
(ขออนุญาตดังแปลงกลอนคุณพันทอง) สายัณห์จะผันไป……..ระยะไกลสลับฟ้า แดดแรงละแสงจ้า……มนเลยละล้าอ่อน ทิวสนก็โอนนั้น………..ดุจฝันตะวันรอน บินกลับสินกจร………..รึเกาะจับน่ะรวงรัง ฝนพรำก็ไม่ขาด.......ขณะหยาดเหยาะพอดัง เป็นสายและไม่ยั้ง…….ปะทะเช้าและเข้าบ่าย ชื้นแทบแปะโคลนฉ่ำ..เสนาะล้ำเปาะจากทราย หลังหยุดก็ไม่ย้าย….....เพราะจะนั่งกระทำใจ!ฯ ขอขอบใจ คุณพันทอง ๒๙/๙/๒๕๕๖ หัวข้อ: Re: ยามเย็นตะวันลา เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 30 กันยายน 2013, 03:20:AM emo_68 สายัณห์ เยื้องกราย ก็วายแสง เรี่ยวแรง เริ่มล้า ฤทธาอ่อน เหล่านก ผกผิน สู่ถิ่นนอน คืนคอน ก่อนค่ำ ย่ำราตรี.. emo_28 emo_47 ..พระพาย พัดพลิ้ว อย่างหวิวไหว เย็นชื่น รื่นใจ ในวิถี พลบค่ำ พร่ำพรอด กอดนรี สนุก สุขศรี..ทุกวี่วัน emo_60 emo_116 emo_68 หัวข้อ: Re: ค่ำแล้วสกุณา:นกเมือง เริ่มหัวข้อโดย: อริญชย์ ที่ 28 ตุลาคม 2013, 06:13:PM นกเมือง
ค่ำแล้วสกุณา……………...บินถลาเกาะสายไฟ รวงรังอยู่หนใด…….........จึงเจื้อยแจ้วแว่วสำเนียง โบยบินกลางเมืองกรุง…….แสงสีพุ่งพราวพรายเรียง กาเหว่ากางเขนเอี้ยง………สุขอุราในป่าปูน หรือหลบจากลำเนา……….เพราะความเศร้าใจอาดูร ท้องทุ่งไม่เกื้อกูล…………..สารเคมีเกลื่อนตีตรา หรือเกิดในเมืองกรุง……….ไม่เห็นทุ่งควรศรัทธา จึงเพลินสนธยา…………….เพียงลับแสงแห่งตะวัน!ฯ อริญชย์ ๒๘/๑๐/๒๕๕๖ หัวข้อ: Re: ยามเย็นตะวันลา เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 28 ตุลาคม 2013, 08:18:PM emo_107 บินมาปีกล้าอ่อน ไร้รังคอนที่นอนนั่น แดดจัดฝนซัดพลัน หนาวกายสั่นฉันหลงมา ที่พึ่งแทนพุ่มพฤกษ์ มีซอกลึกตึกใช่ป่า ซุกกายหมายหลับตา ผ่อนกายายามล้าแรง เย็นลมระดมพัด ดึกสงัดใจกวัดแกว่ง หวั่นไหวใจระแวง กว่าฟ้าแจ้งหวังแปลงไป วนเวียนเปลี่ยนชีวิต ฟ้าลิขิตผิดไฉน นกป่าละพงไพร พลัดมาไกลในเมืองกรุง emo_126 emo_82 งงไปไหนไม่ถูก นึกไม่ออกอ่ะวันนี้ แค่นี้ก่อนนะคะท่าน ก้อย |