|
หัวข้อ: ว่างเว้นจึงร่อนกลอนมาหา เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 11 กันยายน 2013, 09:18:AM ว่างเว้นจึงร่อนกลอนมาหา มิมีกลอนเลิศใดมาให้อ่าน ขอผู้ผ่านเข้ามาอย่าว่าฉัน ด้วยช่วงนี้มีงานการสำคัญ เวลานั้นมิค่อยมีขอชี้แจง "อยากฝากรักจากจิตว่าคิดถึง ห้วงคำนึงหนึ่งย้ำคำแถลง แม้มิเห็นหน้าอนงค์แทบลงแดง ดังฟ้าแกล้งสวรรค์สาปบาปกระทำ" "แม้คิดถึงซึ้งใจด้วยไฟรัก ที่ฟูมฟักหักโหมโรมเช้าค่ำ พิศวาสบาดอุราจนหน้าดำ ใจล่วงล้ำช้ำทรวงบ่วงทุกข์ทน" แต่ธุระจำเป็นต้องเร้นหลีก ให้จำปลีกจากน้องดุจล่องหน เว้นว่างกลอนก่อนหลังแสนกังวล กลัวหน้ามนหลงลืมเคยปลื้มใด "แต่วันนี้มีเวลาจึงมาแต่ง ถ้อยแอบแฝงหนึ่งฝันเฝ้าหวั่นไหว ส่งไปสู่ขวัญตาอย่าล้างไกล ด้วยตัดใจเคยปลื้มลืมพี่ลง" กลอนบทนี้ที่เขียนเวียนสื่อรัก เฝ้าถามทักถึงเธอเพ้อหลุ่มหลง หากลืมกันผันไปใจโฉมยง พี่ก็คงรักสลายตายแน่เชียว emo_119 Orion264(มือขวา) ๑๑กย๒๕๕๖ emo_111 หัวข้อ: Re: ว่างเว้นจึงร่อนกลอนมาหา เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 11 กันยายน 2013, 11:14:AM emo_116 emo_126 กลับมาออน กลอนวาง ไม่ห่างหาย ยังคิดถึง พี่ชาย หลายพันเที่ยว ยามว่างงาน สมองโล่ง ชั่วโมงเดียว หันมาเกี้ยว สักหน่อย กลัวน้อยใจ อิสระ ไร้พรมแดน แทนใจฉัน ยังคิดถึง ทุกวัน พลันสดใส เมฆมัวหม่น ฝนพรำ กระหน่ำไป ดวงฤทัย ยังเพ้อ ละเมอมอง เห็นฟ้าแลบ ทีไร ให้รู้สึก คะนึงนึก ทุกครั้ง นั่งหม่นหมอง เสียงคำราม ตามหลัง ฝังใจปอง ประกายส่อง ฟาดเปรี้ยง เลี่ยงหลบมุม พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ว่างเว้นจึงร่อนกลอนมาหา เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 11 กันยายน 2013, 11:44:AM emo_116 อย่ามาทำ เสแสร้ง แกล้งคิดถึง อย่ามาซึ้ง ให้ฉัน นั้นตกหลุม อย่ามาแกล้ง ร้อนใจ ดั่งไฟรุม อย่ามาแกล้ง กลัดกลุ้ม ชุ่มน้ำตา.. emo_06 emo_02 ..ยินฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ฮึ! หมองหม่น บอก..วุ่นวน จนฤดี นี้แทบบ้า ครั้น..ฝนพรำ รำไร ใจโศกา อยากบอกว่า ขวัญยืน..มุขตื้นไป emo_87 emo_82 emo_85 หัวข้อ: Re: ว่างเว้นจึงร่อนกลอนมาหา เริ่มหัวข้อโดย: --ณัชชา-- ที่ 11 กันยายน 2013, 05:16:PM ว่างก็มาเขียนกลอนออดอ้อนสาว ว่าตัวหนาวอุราพาหวั่นไหว ไม่ออกชื่อออกนามถามว่าใคร ที่คลั่งไคล้น้องหนูเฝ้าบูชา หรือสาวแก่แม่หม้ายในบ้านนี้ บอกมาทีไม่ได้หรือท่านมือขวา แต่ถ้าหมายบอกชัดชื่อณัชชา อยากบอกว่า บุญปลูกมีลูกแล้ว --ณัชชา-- emo_123 หัวข้อ: Re: ว่างเว้นจึงร่อนกลอนมาหา เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 11 กันยายน 2013, 06:03:PM ว่างก็มาเขียนกลอนออดอ้อนสาว ว่าตัวหนาวอุราพาหวั่นไหว ไม่ออกชื่อออกนามถามว่าใคร ที่คลั่งไคล้น้องหนูเฝ้าบูชา หรือสาวแก่แม่หม้ายในบ้านนี้ บอกมาทีไม่ได้หรือท่านมือขวา แต่ถ้าหมายบอกชัดชื่อณัชชา อยากบอกว่า บุญปลูกมีลูกแล้ว --ณัชชา-- emo_123 หากจริงจังดังวาจาเธอว่านั้น โอ้ความฝัน..กลับขมระทมแห้ว ชีวิตนี้สิ่งที่ฝันมันไร้แวว ดุจมันแกวเน่าเน่าเศร้าฤทัย จะมองหาหญิงอื่นสักหมื่นแสน มาควงแขนพี่นี้มีที่ไหน เฝ้ามองหายังไม่เห็นทางเป็นไป จำตัดใจอยู่เป็นโสดได้โปรดที emo_111 emo_111 emo_111 หัวข้อ: Re: ว่างเว้นจึงร่อนกลอนมาหา เริ่มหัวข้อโดย: yaguza ที่ 11 กันยายน 2013, 07:36:PM หากว่ายัง เป็นโสด โปรดรู้ว่า ยากูซ่า ไร้คู่ มาดู๋ดี๋ เราสองคน ถางทาง สร้างไมตรี แค่นารี หนึ่งคน อย่าสนใจ มาร่วมกัน พันผูก ช่วยปลูกป่า ถือซะว่า พอมี ที่อาศัย เพือนพึ่งพา ยามยาก กระชากวัย ให้ใครใค รู้ว่า ป่าเดียวกัน ....ยากูซ่า.... หัวข้อ: Re: ว่างเว้นจึงร่อนกลอนมาหา เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 11 กันยายน 2013, 07:54:PM emo_116 อย่ามาทำ เสแสร้ง แกล้งคิดถึง อย่ามาซึ้ง ให้ฉัน นั้นตกหลุม อย่ามาแกล้ง ร้อนใจ ดั่งไฟรุม อย่ามาแกล้ง กลัดกลุ้ม ชุ่มน้ำตา.. emo_06 emo_02 ..ยินฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ฮึ! หมองหม่น บอก..วุ่นวน จนฤดี นี้แทบบ้า ครั้น..ฝนพรำ รำไร ใจโศกา อยากบอกว่า ขวัญยืน..มุขตื้นไป emo_87 emo_82 emo_85 emo_116 emo_126 ไม่ได้ทำ เสแสร้ง แกล้งคิดถึง ยังตราตรึง ซึ้งนัก รักสดใส ครั้นยามกิน มิได้นอน วอนเห็นใจ ช่วยได้ไหม คนดี ยามนี้ตรอม ทั้งฟ้าแลบ ฟ้าร้อง หมองยิ่งนัก ฤทัยชัก หวั่นไหว ให้ผ่ายผอม สงสารบ้าง เถิดหนอ ช่อพะยอม หญิงนี้น้อม พร้อมทุกข์ มุขไม่มี พันทอง emo_116 emo_126 หัวข้อ: Re: ว่างเว้นจึงร่อนกลอนมาหา เริ่มหัวข้อโดย: ~ขลุ่ยกันแสง~ ที่ 11 กันยายน 2013, 09:41:PM emo_68 เชื่อแล้วว่า คนดี มิมีแสร้ง ใช่แสดง แกล้งทำ หลอกอำพี่ ยังตราตรึง ซึ้งใจ นัยวจี เวลานี้ รู้สึก-สำนึกแล้ว.. emo_47 emo_47 .. ขอ..นงโพธ โปรดให้ อภัยพี่ ต่อแต่นี้ อย่าหมอง เลย..น้องแก้ว จะสลัก รักไว้ ให้เป็นแนว มิแตกแถว ขอ..เจ้า ..จงเข้าใจ emo_84 emo_89 emo_95 หัวข้อ: Re: ว่างเว้นจึงร่อนกลอนมาหา เริ่มหัวข้อโดย: พยัญเสมอ ที่ 12 กันยายน 2013, 09:04:AM หากว่ายัง เป็นโสด โปรดรู้ว่า ยากูซ่า ไร้คู่ มาดู๋ดี๋ เราสองคน ถางทาง สร้างไมตรี แค่นารี หนึ่งคน อย่าสนใจ มาร่วมกัน พันผูก ช่วยปลูกป่า ถือซะว่า พอมี ที่อาศัย เพือนพึ่งพา ยามยาก กระชากวัย ให้ใครใค รู้ว่า ป่าเดียวกัน ....ยากูซ่า.... ขอรับความหวังดีที่มีให้ เพียงด้วยใจเถิดหนอของดฝัน การปลูกป่ายากเข็ญไม่เว้นวัน กลัวถูกฟันหักโค่นโดนทิ่มแทง เรื่องอยู่ป่าเดียวกันฉันมิชอบ จึงขอบตอบวาจาพี่ยาฯแถลง ยังนิยมธรรมดาอย่าพลิกแพลง มิอยากแปลงเพศนั้นอันเคยมี ทั้งทำหน้าทำนมผมไม่อยาก ช่างยุ่งยากเหลือเกินขอเดินหนี ต้องตัดผ่าน้องชายร้ายเหลือดี ทำ"ยันฮี"คงไม่ไหวไม่ต้องการ emo_85 |