|
หัวข้อ: ๐๐.พอแล้ว.๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ♥ กานต์ฑิตา ♥ ที่ 08 กันยายน 2013, 10:35:PM (http://www.myrlandmarketing.com/wp-content/uploads/2010/11/Stop.-Dont-Do-It.-Stay-Away.3.jpg) คราวที่แล้วฉันบื้อซื่อความคิด ไม่ตะหงิดแปลกใจในคำขอ ไม่เฉลียวกลลวงบ่วงใส่คอ จึงเออออช่วยไปด้วยใจจริง ปรากฏผลหม่นไหม้ในนามชื่อ ถูกเล่าลือมากมายในหลายสิ่ง คนไม่รู้เบื้องหลังมาชังชิง พูดพาดพิงดั่งเจอกับตัวเอง คราวที่แล้วฉันโง่โชว์ประกาศ ด้วยประมาทความคิดติดเครื่องเร่ง ไม่วิเคราะห์ใคร่ครวญด่วนเข้าเทง คล้ายไม่เกรงใดใดใครทั้งนั้น เพราะเอาตัวเองนี้เป็นที่ตั้ง ด้วยคิดหวังซื่อดีมีเท่าฉัน แต่มิใช่ตามคิดกลับผิดกัน คนละชั้นความดีมีเลศนัย คราวที่แล้วช่างมันช่างมันเถอะ โคลนที่เลอะมีคุณเป็นทุนให้ วาจาดีซ่อนแอบแยบคายใย แท้คือไฟพร้อมโหมถาโถมทับ จึงขอเป็นคนดูอยู่ห่างห่าง ไม่ขอกร่างแบบเดิมช่วยเสริมขวับ พอแล้วล่ะเพียงพอขอระงับ อย่ามาจับเป็นหุ่นให้หมุนตาม emo_126 "กานต์ฑิตา" ๘ กันยายน ๒๕๕๖ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_042.gif) (http://www.klonthaiclub.com) หัวข้อ: Re: ๐๐.พอแล้ว.๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 08 กันยายน 2013, 11:05:PM emo_87 emo_94 emo_87 เป็นอะไรใครหนอมาล่อหลอก ทำเป็นหยิกแกมหยอกจนออกห้าม เอาตัวเองเป็นที่ตั้งไม่หยั่งความ ใครคุกคามหยามเกียรติให้เคียดแค้น จงชั่งเขาชั่งมันอย่าหวั่นไหว อยู่ที่ใจของเราอย่าเบา,แล่น ถามตัวเองว่าใช่,หรือใครแคลน? ยูงรำแพนแดนฟ้ามุ่งหน้าเดิน คิดว่าเดินผ่านทางในต่างถิ่น อาจได้กลิ่นไม่งามในยามเหิน ผ่านไปแล้วผ่านไปใช่ยับเยิน ต้องเผชิญหมู่มารแห่งลานใจ สักแต่ว่าพบเห็นเป็นไปแล้ว ขอดวงแก้วแกร่งกล้าสิ่งมาใกล้ ทำหัวใจดั่งบัวที่บังใบ ช่างหัวใครเขาทำรับกรรมเอง “ไพร พนาวัลย์” emo_95 หัวข้อ: Re: ๐๐.พอแล้ว.๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: ปู่ริน ที่ 08 กันยายน 2013, 11:48:PM ปฏิมากรรมช่างทำปั้นท่านนิ่งเฉย ยังมีคนเขาเอื้อนเอ่ยเหมือนข่มเหง บ้างตำหนิติเตียนมิย่ำเกรง คนอวดเก่งมีมากมายในสังคม บ้างทำดีมีเลศนัยให้คนเห็น บ้างชิงดีชิงเด่นน่าขื่นขม ดีใส่ตัวชั่วให้เพื่อนแสนอกตรม บ้างชื่นชมบ้างชิงชังหวังทำลาย ปล่อยคนดีต้องหนีหน้าเข้าป่าเขา คนชั่วเอาบ้านเมืองเรื่องเสียหาย คนดีกลับทดท้อ...รอวันตาย คนชั่วกลับสุขสบายหรืออย่างไร จงอดทนทำความดีเป็นที่ตั้ง อย่าผิดหวังแล้วทำตนจนหวั่นไหว อย่าปล่อยให้พรรคพวกมากมันลากไป จงร่วมใจ..กันต่อต้าน....มารสังคม. ริน ดอนบูรพา ๘ ก.ย.๕๖ หัวข้อ: Re: ๐๐.พอแล้ว.๐๐ เริ่มหัวข้อโดย: Moo Dum ที่ 11 กันยายน 2013, 05:40:PM อันเล่ห์รส พจมาน ผ่านลมปาก ทำลำบาก พรากฝัน สวรรค์ล่ม องค์เทวะ ปฏิมา มหาพรหม หมองระทม คมถ้อย ร้อยคำลวง ประสาไร ใจคน ฤๅทนสู้ ชนทุกผู้ อยู่หลง วงกรรมบ่วง มีอิจฉา อาฆาต ฟาดงา-งวง ทิ้งผลพวง ดวงใจ ให้ระอา หลับตาลง ตรงนี้ ที่ในบ้าน อภัยทาน หว่านโปรย โรยทั่วหล้า กรวดน้ำส่ง ลงลุ พสุธา หมู่มารมา ราวี จงลี้ไกล เกิดดวงแก้ว แพรวพร่าง กลางดวงจิต ร้อยลิขิต มิตรกานท์ มานสดใส พวก-ระราน พาลเรา ปล่อยเขาไป ขอเพียงใน ใจเรา อย่าเศร้าตรม Moo Dum emo_68 |