|
หัวข้อ: .. รั ก ใ น ส า ย ล ม .. เริ่มหัวข้อโดย: ~ นายใบชา ~ ที่ 30 สิงหาคม 2013, 06:48:PM (http://www.charming-land.com/wp-content/uploads/2009/12/yeah1teens52.gif) .. ใ ก ล้ ห น า ว แ ล้ ว น ะ คุ ณ .. อย่าลืมห่มยอดดวงใจผมอุ่นๆ .. ก่อนหลับใหล ถึงเราไม่สมหวังอย่างใคร แต่จะมั่นคงและยิ้มให้ไกล~ไกล .. เ ช่ น ทุ ก ที .. ... .. ย อ ม รั บ ว่ า ก็ เ ห ง า เ ห มื อ น กั น .. เพราะที่ผ่านมายังไม่เคยห่างเธอสักวัน .. อย่างตอนนี้ หวิว~หวิวตรงหัวใจ .. ไม่รู้ทำอย่างไรดี กลั้นแล้วนะ .. แต่เวลาคิดถึงทุกที .. น้ำตาที่อักล้นปรี่ .. ก็ ริ น อ อ ก ม า ... ... .. ดู แ ล ตั ว เ อ ง น ะ .. ไม่ต้องร้องไห้หละ .. หากยังคิดถึงจงมองบนฟ้า ยิ้มหวาน~หวานรู้มั้ย .. แล้วหลับตา ฟังดี~ดีสิ เสียงสายลมพริ้วไหวผ่านใบหญ้า .. บอกว่า .. ผ ม รั ก คุ ณ .. ... .. เ ร า เ กิ ด ม า แ ต ก ต่ า ง .. ฐานะที่กำหนดชีวิตไม่ได้มีหลายเส้นทาง .. ให้เลือกลุ้น แต่ในความฝัน .. ความรักของเราจะหวานนุ่มละมุน ตราบเท่าที่โลกยังไม่หยุดหมุน .. แ ล ะ ต ร า บ ที่ ผ ม ยั ง ห า ย ใ จ .. (http://yamiejung3.webs.com/photos/AA2/41.gif) หัวข้อ: Re: .. รั ก ใ น ส า ย ล ม .. เริ่มหัวข้อโดย: ~ นายใบชา ~ ที่ 30 สิงหาคม 2013, 07:35:PM (http://poem.meemodel.com/image_poem/42704.jpg) .. ล ำ น ำ บ ท ก วี ห ว า น ไ ห ว .. พัดล่องลอยหายไปกับอีกใจ .. ใต้ห้วงฟ้า แสงอรุณยามเช้าที่เคยสบตา ณ.ตอนนี้หลับใหลอยู่ในกาลเวลา .. มิ ห ว น คื น .. (http://www.bloggang.com/data/praewkwun/picture/1165645922.gif) .. โ บ ย บิ น ไ ป กั บ ส า ย ล ม .. ยิ้มร่าให้กับความทุกข์ระทม .. อย่างชมชื่น ท่ามกลางรัตติกาลความงดงามยามค่ำคืน เก็บบันทึกหัวใจที่กล้ำกลืน .. ไ ว้ กั บ ด ว ง ด า ว .. (http://www.bloggang.com/data/praewkwun/picture/1165645829.gif) .. ห า ก ไ ม่ เ ห็ น ล ะ อ อ ง ข อ ง แ ส ง จั น ท ร์ .. อาจไม่เคยรู้เลยว่าในความผูกพัน .. แสนเหน็บหนาว สายลมอุ่นไอกระทบผิวกายแค่ครั้งคราว หากหัวใจไม่ใช่ตัวกำหนดทุกเรื่องราว .. ผ ม ค ง ไ ม่ ไ ด้ รั ก คุ ณ .. (http://yamiejung3.webs.com/photos/AA2/41.gif) หัวข้อ: Re: .. รั ก ใ น ส า ย ล ม .. เริ่มหัวข้อโดย: ใช่จากนิจนิรันด์ ที่ 30 สิงหาคม 2013, 09:10:PM สายลมเอยช่วยโอบกอดใครคนนั้น อย่าให้เขาหนาวสั่นด้วยใจเหงา
สายลมจ๋า ช่วยโอบกอดเขาเบาๆ ให้ใจเหงาอบอวลอุ่น อ้อมกอดลม ลมช่วยพัดไอเย็นที่เจ็บร้าว พัดความฝัน ที่ว่างเปล่าเศร้าขื่นขม ลมช่วยพัดไปสุดแดนที่แสนตรม ให้ความร้าวระทมจมสุดแดน |