|
หัวข้อ: ฟ้ามืดยามเช้า รักฉันช่างหม่นหมองจัง เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 27 สิงหาคม 2013, 08:04:AM ๐เหตุใดไยมืดทั้ง ผืนนภา
แรกรุ่งฤๅจักมา หม่นเช้า แสงแห่งสุริยา ยังอยู่ ไหมนา? รักรับอรุณเร้า พร่าปลื้มปานไฉน ๐หากไป่พร้อมพร่องเพี้ยง แผลงแสง ไยบ่ให้เดือนแดง เด่นฟ้า ราตรีต่อโดยแรง เพ็ญร่าย ดีกว่าร้ายรุ่งถ้า ปกจ้าใจหมอง ๐เมียงมองเหม่อมืดละม้าย หมอกบัง แสงสุรีย์นี้ยัง หย่อนแจ้ง พิศวาสพลอยพัง เพราะพร่า พัทธ์นอ ฟ้าดับรับรุ่งแกล้ง รักก้าวกลับหลังฯ emo_62 หัวข้อ: Re: ฟ้ามืดยามเช้า รักฉันช่างหม่นหมองจัง เริ่มหัวข้อโดย: panthong.kh ที่ 27 สิงหาคม 2013, 12:56:PM (http://image.ohozaa.com/i/3ce/xYLBZ.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/gXc2) หวังสุรีย์ตื่นเช้า มาเจอ งามเด่นจริงนักเออ แจ่มฟ้า เธอฉันนั่งละเมอ เพ้อพร่ำ รู้ว่าไกลสุดหล้า ยังเฝ้าคอยรอ ใจจดจารจ่อแล้ว เลือนหาย เฉกเช่นทิวาวาย ดับดิ้น ความหวังดั่งเคลื่อนคลาย ไหวหวั่น เร่งรุดรวดเร็วสิ้น ไขว่คว้าแต่ลม มาแรมรอนนกขมิ้น ไร้รัง แต่ก็ยังมีหวัง อย่าเศร้า มืดมิดไม่จีรัง ขอแค่- หมั่นมั่นทุกค่ำเช้า สว่างแจ้งแจ่มอรุณ พันทอง ๒๗/๐๘/๕๖ (http://image.ohozaa.com/i/3ce/xYLBZ.gif) (http://image.ohozaa.com/view2/gXc2) หัวข้อ: Re: ฟ้ามืดยามเช้า รักฉันช่างหม่นหมองจัง เริ่มหัวข้อโดย: ไร้นวล^^ ที่ 27 สิงหาคม 2013, 04:55:PM ๐คำละมุนดูอุ่นเอื้อ อรุณรอง
หากแต่เมฆยังครอง ครอบฟ้า เรืองเพียงครู่กลับหมอง มืดหรี่ โอ้นี่ทิวาล้า อย่างไร้การุณย์ ๐ก็หมุนกลับดั่งครั้ง ราตรี เทอญรา อย่ารุ่งรวนฉวี แหว่งแพร้ว สว่างกระไรมี เมฆหมอก เชิญเถิดรวีแก้ว กลับเหย้าหยุดเหยิง ๐ขอว้างเวิ้งเวี่ยไว้ เวียนจันทร์ ดีกว่าเจ็บสำคัญ ขื่นเช้า เพ็ญแสงอาจพ่ายพรรณ ภาณุ ขับค่ำโดยสัตย์เศร้า ย่อมแท้แทนทิวาฯ |