พิมพ์หน้านี้ - ขอจากไป

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: รักคนหลายใจ..... ที่ 04 ตุลาคม 2007, 08:21:PM



หัวข้อ: ขอจากไป
เริ่มหัวข้อโดย: รักคนหลายใจ..... ที่ 04 ตุลาคม 2007, 08:21:PM
สายลมที่พัดผ่านไปในวันๆ
มันทำฉันหวนคิดถึงความหลัง
ทำไมเราไม่รักเธอให้จริงจัง
ความรักถึงพังเป็นแบบนี้

ฉันรู้ตัวดีว่าฉันนั้นมันผิด
ที่มันคิดนอกใจเธออย่างงี้
ฉันขอโทษไม่รู้เลยนะคนดี
ว่าเธอนี้รักฉันจริงจากหัวใจ

ฉันเข้าใจการยกโทษมันคงยาก
มันลำบากมากเกินไปใช่ไหม
งั้นฉันขอลาเธอแล้วจากไป
ฉันขอให้เธอมีความสุขนะคนดี

ที่ฉันว่าจากไปไม่ได้ไปไหน
แต่ออกจากใจของเธอคนนี้
ขอให้เธอตัดความสนใจใยดี
เป็นอย่างงี้เธอคงจะสบายใจ




หัวข้อ: Re: ขอจากไป
เริ่มหัวข้อโดย: สารพัด*เพี้ยน ที่ 04 ตุลาคม 2007, 08:40:PM
รักน้อยเจ็บน้อย
รักเท่าไรเจ็บเท่านั้น
รักมากเจ็บมาก
เลิกยากลืมไม่ลง
 emo_33  emo_48  emo_33  emo_48  emo_33  emo_48


หัวข้อ: Re: ขอจากไป
เริ่มหัวข้อโดย: รักคนหลายใจ..... ที่ 04 ตุลาคม 2007, 08:50:PM
ถูกครับมากเจ็บมาก น้อยก็เจ็บน้อย +1 ให้ครับ


หัวข้อ: Re: ขอจากไป
เริ่มหัวข้อโดย: Jintakawee ที่ 03 กันยายน 2008, 06:30:AM
ตามสบายเถิดที่รัก
ฉันเองที่เหนื่อยหนักอยากพักผ่อน
ทนมิไหว กับคิดหนัก ที่รักขอวอน
ฉันเองที่ล้าอ่อน  ขอถอนแล้วใจ

เธอไม่ผิดหรอกที่รัก
ฉันตะหากที่บ้าหนัก คิดฝันไฝ่
ขี้หึงเกินกว่าความ เป็นจริงไป
ทั้งที่เธอ ไม่อะไร คิดไปเอง

แม้กระนั้น
ฉันก็ยังหวั่นๆ ใจแทบบ้า
สุดๆแล้วกับการงาน ผ่านโรยรา
ต้องคิดหนัก กับรักบ้า ไม่เข้าใจ

ฉันผิดเอง
ที่เป็นบ้าอวดเก่ง บอกทำได้
แต่วันนี้ ไม่รู้สิ ว่าทำไม
ฉันรู้สึก เป็นอะไร ก็ไม่รู้

ในทุกๆครั้ง
แม้เธอยังจริงใจอยู่
แต่ด้วยห่างใกล ฉันไม่อาจดู
และไม่เคยรับรู้ ความเป็นจริง

ยอมรับว่าขี้หึง
เหตุนี้ฉันจึง ฉันทำทุกสิ่ง
อย่างที่เธอ เห็นมา เธออย่าประวิง
ฉันกำลัง ปล่อยวางทุกสิ่ง เพื่อเธอ

ตามสบายเถิดที่รัก
ฉันเองที่เหนื่อยหนัก แต่รักเสมอ
วันนี้อยากพักผ่อน จากร้าวรอน เพียงเธอ
ขอหยุดบ้า กับฝันเพ้อ หวังเธอเข้าใจ...


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]


หัวข้อ: Re: ขอจากไป
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำหวาน ที่ 03 กันยายน 2008, 01:59:PM
เธอเชื่อเรื่องพรหมลิขิตไหม
เหตุผลที่ทำให้เราได้คบกันจนถึงทุกวันนี้
เเล้วเชื่อไหมว่าพรหมลิขิตบันดาลให้เรารักกันคนดี
อยากถามแค่นี้ก่อนที่คนดีจะจากไป

ถ้าเธอไม่เชื่อสวรรค์
ที่ทำให้เรารักกันมากแค่ไหน
กว่าฟ้าจะเมตตารู้ไหมว่าไช้เวลาเท่าไร
ไม่รู้สึกเสียดายกับวันเวลาที่ผ่านไปหรอเธอ

ถ้ายืนยันว่าจะไป
จึงไม่มีเหตุผลอันใดที่จะรั้งเธอไว้เสมอ
ถ้าไม่เชื่อว่าฟ้าบันดาลให้เรามาพบเจอ
ฉันก็พร้อมที่จะจากเธอไปเอง