พิมพ์หน้านี้ - จนใจ

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => คำคม+คำสุภาษิต+คำพังเพย => ข้อความที่เริ่มโดย: ~ นายใบชา ~ ที่ 07 สิงหาคม 2013, 01:46:PM



หัวข้อ: จนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ~ นายใบชา ~ ที่ 07 สิงหาคม 2013, 01:46:PM
   คนไม่พอใจจนเป็นคนเข็ญ.  
  พอแล้วเป็นเศรษฐีมหาศาล
จนนอกจนในไม่ได้การ
ต้องคิดอ่านแก้จน เป็นคนพอ
                                                                                                     
            


หัวข้อ: Re: จนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: choy ที่ 07 สิงหาคม 2013, 02:05:PM
เงินไม่พอจำต้องฝืนใจเข็ญ
เหลือบดูเบ๊นซ์เศรษฐีช่างภูมิฐาน
หรูนอกหรูในอลังการ
ต้องคร่อมอาน Harley ทำหน้างอฯ



555ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
                                                                                                     


หัวข้อ: Re: จนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ดาว อาชาไนย ที่ 07 สิงหาคม 2013, 02:30:PM




ชอบใช้เลยซื้อหาเฟอร์รารี่
พวกเศรษฐีทุกรายน้ำลายสอ
เลยถูกเขายึดไปไม่รีรอ
เหตุเพราะพ่อค้าหนีภาษีรถ

ดาว อาชาไนย


หัวข้อ: Re: จนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ~ นายใบชา ~ ที่ 07 สิงหาคม 2013, 03:55:PM


แขวนชีวิตอยู่กับลมหายใจ.        แขวนอาลัยอยู่กับดีที่พบเห็น
แขวนที่มาแห่งความสุชทุกเช้าเย็น.  เหนื่อยไม่เป็นเพราะเพลินจับสุขกับงาน
เห็นแต่ความเอื้อเฟื้อเหลือจะนับ.     เห็นแต่นับหน้าที่ทุกปีผ่าน
เห็นแต่ความเสียสละตลอดกาล.      เหมิอนเกิดมาสืบสานตำนานดี
สร้างประโยชน์สรรสร้างทางก้าวหน้า.   สร้างวิชาเสริมคนจนเข้าที่
สร้างสำนึกสร้างสำนักหนักทุกปี.   เหมือนมณีหล่นแหลกแตกกระจาย
โลกหนอโลกเกิดดับสลับฉาก.     เพียงพบพรากอบอุ่นแล้วสูญสลาย
เหลือความดีสืบแก่นแทนร่างกาย.   แสนเสียดายชีวิต...อนิจจา



หัวข้อ: Re: จนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: choy ที่ 07 สิงหาคม 2013, 04:35:PM


แขวนชีวิตอยู่กับลมหายใจ.        แขวนอาลัยอยู่กับดีที่พบเห็น
แขวนที่มาแห่งความสุชทุกเช้าเย็น.  เหนื่อยไม่เป็นเพราะเพลินจับสุขกับงาน
เห็นแต่ความเอื้อเฟื้อเหลือจะนับ.     เห็นแต่นับหน้าที่ทุกปีผ่าน
เห็นแต่ความเสียสละตลอดกาล.      เหมิอนเกิดมาสืบสานตำนานดี
สร้างประโยชน์สรรสร้างทางก้าวหน้า.   สร้างวิชาเสริมคนจนเข้าที่
สร้างสำนึกสร้างสำนักหนักทุกปี.   เหมือนมณีหล่นแหลกแตกกระจาย
โลกหนอโลกเกิดดับสลับฉาก.     เพียงพบพรากอบอุ่นแล้วสูญสลาย
เหลือความดีสืบแก่นแทนร่างกาย.   แสนเสียดายชีวิต...อนิจจา


(อ้างตามธรรมดา)

แขวนชีวิตอยู่กับตนลิขิต
แขวนความคิดความดีที่เป้าหมาย
แขวนความจริงความงามบนหิ้งใจ
แขวนความสุขนั้นไว้หน้าที่งาน

ความเอื้อเฟื้อเกิดได้คณานับ
หาใช่ใครบังคับโทษประหาร
ความเสียสละยิ่งใหญ่กุศลทาน
อยู่ที่ตัวเราท่าน “เป็น-อยู่-มี”

ประโยชน์สร้างใดใดทุกสถาน
หากมิเพื่อเจือจานก็เสื่อมศรี
สำนึกสร้างปลูกได้ทุกฤดี
แต่ต้องชี้คุณค่าประโยชน์ชน

ธรรมดาโลกกำกงสังสารวัฏฏ์
พุทธวัจน์แจ้งชัดนิรพานหน
หากอยู่เพื่อบูชากิเลสตน
แสนเสียดายชีวิตล้น...ที่เกิดมาฯ

สนอง เสาทอง
๗/๘/๕๖



หัวข้อ: Re: จนใจ
เริ่มหัวข้อโดย: ~ นายใบชา ~ ที่ 08 สิงหาคม 2013, 06:23:PM
ุ (http://www.rasameehangdhama.org/wp-content/uploads/2011/12/%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94-1-640x448.jpg)

ไป.  ข้างหน้าด้วยดีมีศรีศักดิ์
สู่.  ความเหนื่อยทุกข์ยากมิท้อถอย
ความ.  สมหวังข้างหน้าจะรอคอย
เจริญ.  รอยผู้กล้าจะสุขใจ
อย่าง.  ที่ท่านทำไว้เป็นตัวอย่าง
มี.  แนวทางการศึกษาอยู่มากหลาย
หลัก.  ยึดเหนี่ยวต้องมั่นตลอดไป
ธรรม.  ขยันนั้นไซร้คือความเพียร
และ. อีกหนึ่งพึงตั้งไว้ให้มั่น
มี.   ศีลนั้นจักได้ไม่ผิดเพี้ยน
ศีล.   จักนำเราไปไม่วนเวียน
ดี. เพราะเพียรเพราะศีลสถาพรฯ